Πρόκειται για έναν από τους πιο χαρισματικούς γκολτζήδες που έχουν περάσει από το ποδόσφαιρο. Μπορούσε να σκοράρει με κάθε τρόπο και το να βάζει την μπάλα στα δίχτυα φαινόταν τόσο απλό γι’ αυτόν. Μπορεί να τον κορόιδευαν λέγοντας ότι ήταν “ο παίκτης που γεννήθηκε οφσάιντ”, αλλά την κλάση του Φίλιπο Ιντζάγκι δεν την αμφισβητούσε κανείς…
Στις 9 Αυγούστου του 1973 η πόλη της Πιατσέντσα γινόταν, χωρίς να το ξέρει, η γενέτειρα ενός από τους μεγαλύτερους γκολτζήδες που έβγαλε ποτέ η Ιταλία. Στη Σέριε Α συστήθηκε με τη φανέλα της Πάρμα το 1995, όμως την κλάση και την ποιότητά του τις έδειξε στη Γουβέντους αρχικά και στη Μίλαν μετέπειτα.
Τα ρεκόρ όσον αφορά το σκοράρισμα που έχει να επιδείξει ο Πίπο, είναι πολλά και εντυπωσιακά. Φιγουράρει στην έβδομη θέση των Ιταλών σκόρερ σε όλες τις διοργανώσεις, μαζί με την εθνική ομάδα, με 313 γκολ. Επίσης, έχει τα περισσότερα χατ τρικ την ιστορία της Σέριε Α, με 10, ενώ είναι ο πρώτος σκόρερ της Μίλαν σε διεθνείς αγώνες, αφού έχει σημειώσει 43 γκολ. Λάτρευε να βάζει γκολ σε ευρωπαϊκούς και διεθνείς αγώνες και αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι είναι ο 4ος κατά σειρά σκόρερ σε όλες τις ευρωπαϊκές και διεθνείς συλλογικές διοργανώσεις. Με 70 γκολ σε 114 ματς είναι πίσω μόνο από τους… εξωγήινους Κριστιάνο Ρονάλντο και Λιονέλ Μέσι, αλλά και τον Ραούλ!
Ο Φιλίπο Ιντζάγκι φόρεσε τη φανέλα δύο εκ των μεγαλύτερων ομάδων, όπως η Μίλαν και η Γιουβέντους, πετυχαίνοντας αμέτρητα γκολ και κατακτώντας 3 πρωταθλήματα Ιταλίας και 2 Τσάμπιονς Λιγκ. Αξέχαστη θα του μείνει η χρονιά του 2007, όταν έπαιξε σε τρεις διεθνείς τελικούς με τη Μίλαν, τους κέρδισε και τους τρεις και σκόραρε και στους τρεις 5 γκολ! Μάλιστα στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ αντιμετώπισε τη Λίβερπουλ στο ΟΑΚΑ της Αθήνας… Ο ίδιος περιγράφει τα συναισθήματά του, αλλά και το… παρασκήνιο που παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον:
“Tην παραμονή του τελικού της Αθήνας, ο Κάρλο Αντσελότι δεν ήταν σίγουρος αν θα παίξει με εμένα ή τον Τζιλαρντίνο. Στο τέλος με διάλεξε, βγήκα έξω στο γήπεδο, δίνοντας τα πάντα όπως έκανα πάντα και σκόραρα δύο γκολ. Στη συνέχεια σκόραρα ένα γκολ στη Σεβίλλη για το Σούπερ Καπ και δύο στην Μπόκα για το Διηπειρωτικό. Αν το σκεφτείς, ακούγεται απίστευτο, πέντε γκολ σε τρεις τελικούς! Οι τρεις πιο σημαντικοί τελικοί, όλους τους κέρδισα… Αυτό είναι το ρεκόρ μου, και το κρατώ σφιχτά”.
Ένας χαρισματικός σκόρερ, ένας “φονιάς” εντός περιοχής, που έστελνε την μπάλα στα δίχτυα με 1.000+1 τρόπους: κεφαλιά, πλασέ, σουτ από κοντά, προβολή, one touch… Από τους τελευταίους μεγάλους σκόρερ του ιταλικού ποδοσφαίρου, εμβληματική φυσιογνωμία και αφορμή για… τρόμο από τις αντίπαλες άμυνες.
