Έχουν περάσει πολλές μέρες αλλά ήθελα να γράψω δυο λόγια για τον «Θεό». Για τον τεράστιο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα!
Βγήκαν πολλοί και μίλησαν για το «λάθος είδωλο», για το «κακό παράδειγμα», έγινε κουβέντα να σβηστεί ακόμα και γκράφιτι με την προσωπογραφία του σε σχολείο, γιατί δεν είναι σωστό για τα παιδιά, λες και αυτά που βλέπουν στο ίντερνετ ή την τηλεόραση είναι τα… σωστά.
Ο Μαραντόνα, είτε το θέλουν είτε όχι, αποτέλεσε και αποτελεί παράδειγμα. Γι’ αυτά που δεν πρέπει να κάνεις. Πρώτος απ’ όλους ο ίδιος το είχε παραδεχτεί. Ο ίδιος σε κάθε ευκαιρία το έλεγε. Ποτέ του δεν κρύφτηκε, δεν είπε ψέματα…
Πόσες συνεντεύξεις του υπάρχουν με τον ίδιο να παραδέχεται δημόσια τα αμέτρητα λάθη του; Να λέει πως αν δεν είχε μπλέξει με την κοκαΐνη θα ήταν πολύ καλύτερος ποδοσφαιριστής; Κλαίγοντας έλεγε δημόσια πως οι κόρες του δεν τον… πλησίαζαν καν γι’ αυτά που έκανε, δεν του μιλούσαν, δεν τον πλησίαζαν καν.
«Λένε ότι ο Μαραντόνα είναι καλά τώρα επειδή είναι καθαρός. Η ψυχή μου το ξέρει. Μετανιώνω που δεν έζησα με τις κόρες μου. Δεν τις θυμάμαι να μεγαλώνουν. Σε κάθε γενέθλια τους περίμενα να ξεκινήσει το πάρτι και πήγαινα να φτιαχτώ. Οι κόρες μου ήξεραν και η μία, η Ντάλμα, δεν ήθελε καν να την φιλάω. Πήγαινα να την ακουμπήσω και έφευγε. Τώρα με αφήνει. Μη νομίζετε ότι είμαι καλά και τώρα που είμαι καθαρός. Η ψυχή μου είναι μαύρη. Ξέρεις τι είναι να σε διώχνει η κόρη σου;».
Διαβάστε επίσης: Οι 24 ώρες του Μαραντόνα στις φυλακές του Πάμπλο Εσκομπάρ
Δεν υπήρξε μία έστω μία στιγμή που να μην παραδεχτεί τα λάθη του, τις αδυναμίες του, τα πάθη του. Δεν κρύφτηκε πίσω από αυτά, δεν τα έριξε στις… κακές παρέες της Νάπολι, αλλά από την πρώτη στιγμή απαντούσε στο άκουσμα «Θεός»: «Δεν είμαι “Θεός”! Είμαι άνθρωπος με τα ελαττώματά του που κάνει λάθη»!
Είχε δώσει μάλιστα στην ΕΡΤ μία συνέντευξη που τόνιζε, πως «είδωλο δεν είμαι για κανέναν, δεν πρέπει να είμαι για κανέναν, παρά μόνο για τα παιδιά μου». Αν απέτυχε και σε αυτό, το ξέρει ο ίδιος καλύτερα από τον καθένα.
Προειδοποιούσε όμως: Κανένα νέο παιδί να μην τον μιμηθεί. Να θαυμάσει αυτά που έκανε στο χορτάρι, να προσπαθήσει να παίξει κι αυτό μπάλα με στόχο να κάνει καριέρα, αλλά κανείς να μην μιμηθεί και ακολουθήσει τα βήματά του εκτός γηπέδων. Να μην μπλέξει με ναρκωτικά, μεθύσια, καυγάδες, την «Καμόρα». Δεν κορόιδεψε, δεν παραπλάνησε, δεν φόρεσε κάποια «μάσκα».
Γι’ αυτό ήταν είδωλο ο Μαραντόνα! Γιατί έδινε το παράδειγμα ακόμα και με τον λάθος τρόπο για τον ίδιο. Ποτέ του δεν είπε πως «τα έκανα, τα απόλαυσα και έζησα». Πάντα μα πάντα μετάνιωνε, αλλά είχε μπλέξει βλέπετε με τους «δαίμονές» του. Γιατί αυτό του έδωσε ο Θεός.
Ένα σπάνιο ταλέντο αλλά και «δαίμονες» από τους οποίους δεν ανεξαρτητοποιήθηκε –αν και έκανε πολλαπλές προσπάθειες- ποτέ.
Ο Μαραντόνα ήταν ο καλύτερος ποδοσφαιριστής που πάτησε στη γη, ήταν ο πιο… ανθρώπινος «Θεός»!
Διαβάστε επίσης: Χούγκο Γκάτι: Η κόντρα με τον Μαραντόνα και η τιμωρία
