Το Golden Boy της ελληνικής πυγμαχίας, Στέλιος Παπαδόπουλος, αποκαλύπτεται…
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΤΟΛΗ ΛΕΟΥΣΗ
Αποτελεί ένα από τα πιο… βαριά χαρτιά της ελληνικής πυγμαχίας και εδώ και αρκετό καιρό βρίσκεται στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής προσπαθώντας να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Να καθιερωθεί ως επαγγελματίας και, γιατί όχι, να… κατακτήσει τον κόσμο. Πριν από δύο χρόνια τον… ανακάλυψε στην Καβάλα ο Στέφανος Κωνσταντινίδης, τον έφερε στην Αθήνα, και ο Γρηγόρης Μάλλιος ανέλαβε να τον προπονήσει σκληρά. Ο λόγος για τον Στέλιο Παπαδόπουλο, ο οποίος μερικές ημέρες μετά το θεαματικό του Κ.Ο. στον Misael Chacon, ανοίγει την καρδιά του…
Εδώ και αρκετό καιρό βρίσκεσαι στις ΗΠΑ και προσπαθείς να καταξιωθείς στο υψηλότερο επίπεδο. Πώς πήρες αυτή τη δύσκολη απόφαση;
Είναι κάτι που είχα πάντοτε στο μυαλό μου. Και ονειρευόμουν, αλλά ήταν κάτι πάρα πολύ δύσκολο για τα ελληνικά δεδομένα, έως ακατόρθωτο θα έλεγα. Μέχρι που ο προπονητής μου, Γρηγόρης Μάλλιος, μου έδωσε την ευκαιρία να φύγω στην Αμερική και με έπεισε να ασχοληθώ με την επαγγελματική πυγμαχία αποκλειστικά.
Προέρχεσαι από ένα θεαματικό Κ.Ο. με τον Misael Chacon. Περίγραψέ μας το γεγονός και τον τρόπο με τον οποίο προετοιμάστηκες για να έρθει αυτό το αποτέλεσμα.
Το K.O. σε έναν αγώνα δεν είναι κάτι που προγραμματίζεις, αλλά έρχεται από μόνο του σύμφωνα με την απόδοσή σου. Κατάφερα και πέρασα κάποια δυνατά σημεία στον αντίπαλο. Δεν τα άντεξε και έπεσε. Οσο για την προετοιμασία μου, αυτή ήτανε συγκεκριμένη, ώστε να μπορούσα να παίξω με οποιονδήποτε αντίπαλο. Εγώ απλώς ακολουθώ τις εντολές του προπονητή κατά τη διάρκεια του αγώνα.
Είχε προηγηθεί, βέβαια, και το… άδικο αποτέλεσμα με τον Isaac Freeman, έτσι; Πώς ένιωσες με αυτό;
Σε οποιονδήποτε τομέα της ζωής όταν νιώσεις όταν αδικείσαι τα συναισθήματά δεν είναι όμορφα. Αυτό το αποτέλεσμα με πείσμωσε και θέλω να πιστεύω ότι αυτός ο αγώνας θα είναι ο πιο σημαντικός αγώνας που έχω παίξει τη ζωή μου… Μου έμαθε πολλά!
Πες μου αλήθεια: Πόσο δύσκολο είναι να εγκλιματιστείς σε αυτές τις πρωτόγνωρες συνθήκες που βιώνεις; Σε βλέπουμε και σε φωτό που ανεβάζεις και με διάσημους μαχητές…
Η αλήθεια είναι ότι οι συνθήκες είναι σκληρές… Ασταμάτητες ώρες προπονήσεις και, δυστυχώς, χωρίς δικούς σου ανθρώπους γύρω σου όταν χρειάζεσαι κάποιον για να μιλήσεις… Παρ’ όλα αυτά, το όνειρο που έχω μου δίνει απεριόριστη δύναμη να ξεπεράσω τις οποιεσδήποτε δυσκολίες…
Οσο για τους διάσημους μαχητές που βρίσκομαι γύρω τους την ώρα της προπόνησης, μου δίνουν κίνητρο, και αυτό που έχω στο μυαλό μου είναι αυτά τα ινδάλματά μου να γίνουν κάποια στιγμή οι αντίπαλοί μου… Τότε θα έχω πετύχει!
Να υποθέσω πως σκοπός σου είναι να παραμείνεις στις ΗΠΑ και να καταξιωθείς εκεί, έτσι; Ούτε σκέψη για επιστροφή…
Η επιστροφή δεν είναι κάτι που αυτή τη στιγμή σκέφτομαι. Αλλωστε, τώρα ξεκίνησε το ταξίδι μου στον χώρο της επαγγελματικής πυγμαχίας. Ακόμα είμαι στην αρχή της πορείας μου και ελπίζω τα πράγματα να πάνε καλά και να καταφέρω να πετύχω αυτό που έχω έρθει να κάνω.
Πώς σε αντιμετωπίζουν οι υπόλοιποι αθλητές σου και γενικότερα ο οργανισμός του μποξ;
Ολοι οι συναθλητές μου και ιδίως τα μεγάλα ονόματα είναι φιλικοί και πολύ ευγενικοί μαζί μου. Είναι μέχρι να συναντηθούμε στο ρινγκ μάλλον… (γέλια). Αναφορικά με το σύστημα της πυγμαχίας εδώ στην Αμερική, είναι πολύ νωρίς ακόμα για να απαντήσω στο πώς με αντιμετωπίζουν.
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια; Ακούγονται πάρα πολύ θετικά σχόλια για σένα, να ξέρεις, και τη βελτίωσή σου… Ένα μήνυμα στα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με την πυγμαχία.
Τα μελλοντικά μου σχέδια περιέχουν μόνο δύο λέξεις: προπόνηση και αγώνες. Και εύχομαι να καταφέρω να φτάσω όσο πιο ψηλά μπορώ.
Ευχαριστώ όλο τον κόσμο για τα καλά του λόγια, γιατί αυτά είναι που μου δίνουν δύναμη σε αυτή τη μοναχική ζωή εδώ στο εξωτερικό που έχω επιλέξει να κάνω. Οσο για τα παιδιά που ασχολούνται με την πυγμαχία ή θέλουνε ασχοληθούμε με αυτήν, έχω να τους πω να κυνηγάνε τα όνειρά τους ακόμα και όταν αυτά μοιάζουν να μην είναι εφικτά!
Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο κυριακάτικο ένθετο Freddo της εφημερίδας “ΓΑΥΡΟΣ” στις 11 Σεπτεμβρίου 2016.
