Όταν μιλάμε για τον Ιβάν Ζαμοράνο, πρέπει να ξέρουμε ότι πρόκειται για έναν από τους μεγαλύτερους σκόρερ που έβγαλε η λατινική Αμερική. Ο Χιλιανός, είναι ο τρίτος κορυφαίος γκολτζής όλων των εποχών στην χώρα του και κέρδισε τρόπαια με την Ρεάλ Μαδρίτης όσο και με την Ίντερ στην Ιταλία. Για να καταλάβεις, όμως, το μεγαλείο του Ζαμοράνο, έπρεπε να τον είχες δει να παίζει. Τα “βιβλία” της ιστορίας τον θυμούνται με ωραίο τρόπο, όμως, αν δεις μόνο τα στατιστικά του δεν θα πάρεις το 100% της αξίας του. Δεν είναι τόσο “δίκαια” τα νούμερά του. Δεν μπορούν να σου δώσουν να καταλάβεις με πόσο πάθος έπαιζε σε κάθε παιχνίδι και πόσο αποφασιστικός ήταν κάθε λεπτό στο χορτάρι. Τα ψευδώνυμά του, Bam Bam και Iván el Terrible , μπορούν, όμως, να υποδείξουν τον χαρακτήρα του.
Επίσης, αν θες να δεις πόσο αγαπητός ήταν στον κόσμο, τότε κοίταξε αυτό το βίντεο από κάτω. Ήταν στο “αντίο” του Ζαμοράνο από την Ίντερ το 2003. Ο Ζαμοράνο έβαλε 41 γκολ σε 149 παιχνίδια. Αυτό μπορεί να μην είναι ένα τρομερό νούμερο, αλλά ο Ιβάν, κατάλαβε ότι παίζει στην Ίντερ. Σε έναν από τους κορυφαίους συλλόγους του κόσμου και ήταν ένας πραγματικός Interista. Ο Ζαμοράνο με την Ίντερ κι τους οπαδούς της, είχε μια ιστορία αγάπης.
Ο Τζίτζι Σιμόνι, που ήταν προπονητής της Ίντερ και του Ιβάν Ζαμοράνο για έναν χρόνο, είχε πει κάποτε ότι “Ο Ιβάν είναι η ψυχή της ομάδας“. Και προσέξτε, υπήρχαν παίκτες πιο παλιοί. Παίκτες Ιταλοί. Παίκτες που ίσως όταν ήταν μικρά παιδιά ήταν Ίντερ στο σχολείο. Όμως, ο Χιλιανός ήταν τόσο παθιασμένος και αγάπησε τόσο πολύ αυτόν τον σύλλογο που δεν μπορούμε να το εξηγήσουμε με λέξεις…
“Θυμάμαι ακόμα τον Ζαμοράνο να ενθαρρύνει την ομάδα προτού μπει στο γήπεδο. Σαν ένας γνήσιος Ιταλός, σαν ένας γνήσιος Interista”, έλεγε ο Σιμόνι που αποκάλυψε πώς αισθανότανε ο Ζαμοράνο για κάθε αγώνα: “Τον έβλεπε σαν πόλεμο. Κάθε παιχνίδι ήταν ένας πόλεμος γι’ αυτόν, αλλά ήταν και ζήτημα αποφασιστικότητας γιατί ήταν τόσο καλός παίκτης που πάντα ήθελε τη νίκη. Δεν δεχότανε τίποτα άλλο”. Το 1997-1998 που ο Σιμόνι ήταν στο “τιμόνι” της ομάδας, ο Ζαμοράνο σκόραρε 4 γκολ σε 20 παιχνίδια αφού είχε έναν τραυματισμό. Όμως, ήταν κάτι παραπάνω από σκόρερ. Ήταν η ψυχή της ομάδας και ο ίδιος βοήθησε τον Ρονάλντο, το “φαινόμενο” να σκοράρει 34 γκολ εκείνη την σεζόν. Τον βοήθησε στο ψυχολογικό κομμάτι και τον έκανε να αισθανθεί άνετα. Πολλοί έλεγαν ότι αν δεν είχε τραυματιστεί ο Ζαμοράνο, οι δυο τους, με τον Ρονάλντο θα είχαν καταφέρει πολλά και θα είχαν κατακτήσει τα πάντα. Ποτέ δεν θα το μάθουμε, όμως…
Το 1998, ο Ζαμοράνο έδειξε για ακόμα μία φορά πόσο πολύ σέβεται, αγαπάει και τιμάει τον ιταλικό σύλλογο. Όταν εκείνη την χρονιά πήγε ο Ρομπέρτο Μπάτζιο στην ομάδα, επέμενε να πάρει το νούμερο 10. Ο Ρονάλντο είχε το νούμερο 9 και ο Ζαμοράνο, δεν δημιουργεί κανένα θέμα. Προσπαθεί να βρει λύση και δεν ήθελε σε καμία περίπτωση να χαλάσει το κλίμα. Και έτσι παίρνει το νούμερο 18, αλλά ανάμεσα στο 1 και το 8 βάζει ένα συν, ώστε να βγαίνει το νούμερο 9. Δεν θα μπορούσε να κάνει αλλιώς… Αφού είπαμε, ότι υπήρχε μία ιστορία αγάπης μεταξύ του Ιβάν κι της Ίντερ. “Γνωρίζω ότι ο κόσμος με αγαπάει πολύ. Γνωρίζω ότι με σκέφτεται και λέει ότι θα ήθελε να παίζω ακόμα μπάλα στην ομάδα τους. Έχουν περάσει τόσοι παίκτες και ζητούν εμένα. Ξέρετε πόσο σημαντικό είναι αυτό για εμένα. Ξέρετε πόσο αγαπώ την Ίντερ; Ξέρετε τι σημαίνει Ίντερ για εμένα”;
