Το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο νίκες, ήττες, γκολ και κύπελλα. Είναι και στιγμές που η ανθρωπιά παραμερίζει εντελώς την αντιπαλότητα, που η σκοπιμότητα μπαίνει στο περιθώριο και στο προσκήνιο βασιλεύει η αλληλεγγύη. Το ποδόσφαιρο είναι στιγμές όπως αυτή που εκτυλίχθηκε τον Μάιο του 2016, στην Ολλανδία…
Ο τερματοφύλακας της Μπρέντα, Γιελ τεν Ρούβελααρ, παραμονές του εκτός έδρας αγώνα με την Γκόου Αχέντ Ιγκλς, έχασε τη μητέρα του στην ηλικία των 61 ετών… Όπως καταλαβαίνει κανείς, ήταν ένα ισχυρό πλήγμα στην ψυχολογία του γκολκίπερ, που όμως έπρεπε να βρει το κουράγιο και τα ψυχικά αποθέματα για να υπερασπιστεί την εστία της ομάδας του στην κρίσιμη αυτή αναμέτρηση.
Ωστόσο, αυτό που αντίκρισε κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, είμαστε σίγουροι ότι δεν το περίμενε ποτέ… Στο 61ο λεπτό της αναμέτρησης (61 τα χρόνια που έζησε η εκλιπούσα…), με το σκορ στο 2-0, όλο το γήπεδο σηκώθηκε στο πόδι και πρόσφερε ένα ανεπανάληπτο standing ovation στον αντίπαλο τερματοφύλακα! Ο Ρούβελααρ συγκινημένος χαιρετούσε προς τις εξέδρες, μην μπορώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά του, τα οποία σκούπιζε με τη φανέλα του…
Μάλιστα, οι φίλοι της Γκόου Αχέντ Ιγκλς δεν έμειναν εκεί, αλλά στη συνέχεια τραγούδησαν όλοι μαζί το “You ‘ll never walk alone”, αφιερωμένο στη μνήμη της μητέρας του αντίπαλου τερματοφύλακα! O γκολκίπερ της Μπρέντα δεν το πίστευε! Όλο το γήπεδο τον χειροκροτούσε και τραγουδούσε γι’ αυτόν, για να του συμπαρασταθεί στην τεράστια απώλεια της μητέρας του. Σήκωσε πάλι τα χέρια του και ευχαρίστησε το κοινό…
Πρόκειται για μια από τις στιγμές που μας θυμίζουν ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή μας. Και ότι εκτός από τον χουλιγκανισμό, τις βωμολοχίες και τη βία, οι πραγματικοί οπαδοί προσφέρουν και μαθήματα ζωής και αλτρουισμού… Ήταν η ημέρα που όλοι οι οπαδοί, από οποιαδήποτε γωνιά, στάθηκαν στο πλευρό του.
