Γράφει ο Γιώργος Κονδύλης
*** Ως ένας εκ των δημιουργών της σελίδας, θα καταλαβαίνετε ότι στην 5άδα ποδοσφαιριστών που με έκαναν να θέλω να βλέπω ποδόσφαιρο είναι ο Ρονάλντο. Ο ένας και μοναδικός – Το “φαινόμενο”…
*** Αυτός είναι και ο κορυφαίος στη λίστα μου. Γύρω στο 1995-96 όταν έβλεπα στις ποδοσφαιρικές εκμπομπές ότι η Μπαρτσελόνα απέκτησε έναν πιτσιρικά Βραζιλιάνο, θυμάμαι τον αδερφό μου να λέει “σαν τον Ρομάριο δεν θα είναι”. *** Αλλά αυτό το γκολ κόντρα στις 12 Οκτωβρίου 1996, στην εκτός έδρας αναμέτρηση των Καταλανών με την Κομποστέλα, ανέτρεψε τα πάντα στα μάτια μου. Στις εκμπομπές τότε της τηλεόρασης, αφού το ίντερνετ δεν υπήρχε, βλέπαμε και ξαναβλέπαμε πόσους παίκτες πέρασε. **** Βλέπαμε και ξαναβλέπαμε, πόσες φορές τον τράβηξαν να τον ρίξουν κάτω και αυτός δεν έπεφτε. Δεν χρειάστηκε κάτι παραπάνω για να με κάνει να αγαπήσω το ποδόσφαιρο, την ομορφιά του και να αποτελέσει πρότυπο ποδοσφαιριστή για εμένα. Επίσης, είναι η μοναδικός που στα παιδικά μου χρόνια με στεναχώρησε με τον τραυματισμό του, γιατί δεν θα μπορούσα να τον βλέπω. *** Και ο μοναδικός που με έκανε να τρέχω όταν έπινα νερό και άκουγα τότε στην Βραζιλία και το Μουντιάλ του 1998, να έχει την μπάλα. Ετρεχα να τον δω με την μπάλα στα πόδια.
*** Ο Μπατιστούτα έρχεται δεύτερος. Εχοντας πάλι τον αδερφό μου ως μεγαλύτερο να μου μιλάει γι’ αυτόν, βλέποντας πια κατάλαβα τι παίκτης είναι. ***** Ο ΦΟΡ ***** , με το σουτ βολίδα. Δεν του έλειπε τίποτα, αλλά πάνω απ’ όλα, ήταν ξεχωριστός. Άλλωστε, ποιος παίκτη τέτοιας αξίας, θα έπαιζε στην Φιορεντίνα για τόσα χρόνια και θα πήγαινε μαζί της μέχρι και στην χαμηλότερη κατηγορία;
*** Ορτέγκα ο τρίτος. **** Ναι υπάρχει μια συμπάθεια στην Αργεντινή. Ο παίκτης που ήταν τόσο γρήγορος με την μπάλα στα πόδια που μου θυμίζε τον Μαραντόνα από τις κασέτες που έβλεπα. Αλήτης σκέτος. **** Και τότε που έριξε την κουτουλιά στον Φαν Ντε Σάαρ, με αλματάκι επειδή ήταν κοντός, μου έδωσε τέτοια στεναχώρια που άφησε την Αργεντινή με 10, αλλά η αγάπη μου γι’ αυτόν μεγάλωσε, γιατί ηταν αληθινός μέχρι τέλους.
*** Χαβιέ Ζανέτι ο τέταρτος. *** Το ποδόσφαιρο δεν το αγάπησα γι’ αυτόν. Νομίζω τους ανέφερα παραπάνω. Αλλά μεγάλωσα την αγάπη μου γι’ αυτό το άθλημα βλέποντας τον να παίζει το ίδιο καλά για τόσα χρόνια. **** Λόγω και της αδυναμίας μου στην Ίντερ, τον έβλεπα και λίγο παραπάνω, να σκυλιάζει σε όλα τα ματς, μέχρι και με τον ουραγό, να παίζει σε όλες τις θέσεις και να έχει απόδοση κάθε φορά 9 με 10. ***ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ…
*** Θα βάλω έναν ποδοσφαιριστή από Μουντιάλ 1998. Έναν παίκτη που με έκανε να τον βρίζω για 90 λεπτά, αλλά να τον αγαπήσω στη συνέχεια για την ποδοσφαιρική του εξυπνάδα. Για τον κύκλο που έκανε γύρω από τον εαυτό του με την μπάλα στα πόδια και για το κοντρόλ με χάδι. *** τον έβριζα στον τελικό γιατί ήταν αυτός που στέρησε το Μοντιάλ από τον Ρονάλντο. Κατάλαβα εκείνη την ημερα, ότι υπάρχουν κι άλλοι σαν κι αυτόν, που μπορούν να πάιξουν τόσο σημαντικό ρόλο σε ένα αποτέλεσμα. **** Ο Ζιντάν ήταν το απόλυτο 10άρι για εμένα και αυτός που με έκανε να καταλάβω, ότι η τεχνική δεν είναι μόνο τσαλιμάκια που έξανε ο Ντενίλσον, αλλά είναι η απλότητα στο άγγιγμα της μπάλας.
*** Ένας παίκτης που θεωρώ ότι δεν ξαναβγεί, είναι ο Ροναλντίνιο, αλλά τότε είχα αγαπήσει ήδη αυτό το άθλημα.
*** Στεναχωριέμαι που δεν βάζω επίσης τον Τζιοβάνι Σίλβα ντε Ολιβέιρα, που είναι ο μοναδικός “μάγος” και τεχνικά, τον έχω ψηλότερα από πολλούς, μη πω απ’ όλους εκτός από τον Ροναλντίνιο (θα με πείτε υπερβολικό).
*** Οι 5 που έβαλα είναι επειδή τους έβλεπα λάιβ. *** Ούτε σε κασέτες, ούτε σε youtube γιατί αν έμπαινα σε τέτοια διαδικασία ο Μαραντόνα θα ήταν στο Νούμερο 1 με διαφορά.
*** Για πείτε μας και εσείς από κάτω***
Γράφει ο Δημήτρης Φραγκούλιας Αναγνωστόπουλος
1) Ρονάλντο Λουίς Ναζάριο ντε Λίμα ή το «Φαινόμενο». Ο παίχτης που δεν το σταματούσε κανείς, ο παίχτης που έχει τα περισσότερα γκολ προσπερνώντας και τον τερματοφύλακα. Το μόνο που τον σταμάτησε ήταν οι τραυματισμοί του.
2) Ζινεντίν Γιαζίντ Ζιντάν ή «Ζιζού». Ο παίχτης που εισήγαγε την τέχνη στο ποδόσφαιρο. Το Κοντρόλ με κάπα κεφαλαίο. Ο παίχτης που δεν μπήκε ποτέ σε καλούπια…Θυμηθείτε το τελευταίο του παιχνίδι.
3) Ρονάλντο ντε Ασίς Μορέιρα – Ροναλντίνιο ή το «Χαμόγελο». Ο παίχτης που έπαιζε ποδόσφαιρο γιατί το ευχαριστιόταν και σταμάτησε να παίζει όταν σταμάτησε και η ευχαρίστηση. Ανέβασε την ομάδα της Μπαρτσελόνα όταν αυτή δεν ήταν αυτό που είναι σήμερα. Τις ενέργειές του στις καλας του μέρες στην Παρί και στην Μπαρτσελόνα δύσκολα θα τα ξαναδούμε από άλλον παίχτη.
4) Ερίκ Ντανιέλ Πιερ Καντον ή ο «Βασιλιάς». Αυτός ήταν για μένα ο πρώτος παίχτης που θυμάμαι από το εξωτερικό. Ο πρώτος που με σημάδεψε τόσο γηπεδικό όσο και εξωγηπεδικά με τις ατάκες του! Μπόνους η αξέχαστη κλωτσιά σε οπαδό αντίπαλης ομάδας.
5) Γιόχαν Χέντρικ Κρόιφ ή ο «Αρχιτέκτονας».
Αυτόν από τους πέντε δεν τον είδα να παίζει σε κανονικό χρόνο, παρά μόνο σε μετέπειτα στο YouTube. Όσο περισσότερο τον βλέπεις τόσο περισσότερο κολλάς μαζί του. Το στυλ του και η τεχνική του ήταν μπροστά από την εποχή του. Αυτός είναι ο ένας λόγος που τον βάζω στην λίστα μου. Ο δεύτερος είναι ότι οι τεχνικές του, οι θεωρίες του αλλά και οι πράξεις του ήταν καταλυτικές για το σύγχρονο ποδόσφαιρο.
*Δεν πήραμε πάσα από κανέναν και δεν θα δώσουμε σε κάποιον συγκεκριμένα.
**Η λίστα αυτή είναι από τον έναν εκ των τριών μας. Οι άλλοι δυο θα την αναρτήσουν σε δεύτερο χρόνο!
***Περιμένουμε τις δικές σας πεντάδες από κάτω!
