Ένας από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές που έχει βγάλει το ποδόσφαιρο της Ρουμανίας, είναι ο Γκεόργκε Χάτζι. Αν δει κανείς το βιογραφικό του άλλωστε, θα καταλάβει εύκολα ότι ήταν ένας παίκτης που είχε μεγάλη αξία και το γεγονός ότι έχει φορέσει την φανέλα της Μπαρτσελόνα και της Ρεάλ, όντας βασικό μέλος, δεν χωράει αμφισβητήσεις. Στις 31 Ιουλίου του 1996, ο Ρουμάνος είχε αποχωρήσει από τους μπλαουγκράνα. Τότε, ο 31χρονος μεσοεπιθετικός είχε αποφασίσει να πάει στην Τουρκία και την Γαλατασαράι.
Όταν φτάνει στην πόλη και είναι έτοιμος να υπογράψει, ο ίδιος βάζει έναν παραπάνω όρο από ό,τι είχε συμφωνηθεί. Έξτρα χρήματα (μπόνους) σε περίπτωση που η Γαλατά πάρει ευρωπαϊκό τίτλο. Όλοι στην διοίκηση γελούσαν. Το θεωρούσαν ανέκδοτο και κανείς δεν πίστευε ότι ζητάει κάτι τέτοιο ο Ρουμάνος. Φυσικά, θεωρώντας ότι να πάρει η Γαλατά ευρωπαϊκό τίτλο είναι αδύνατο, οι άνθρωποι της ομάδας δέχονται. Του λένε “ναι” και υπογράφουν συμβόλαιο.
Τρία χρόνια αργότερα, στο ΟΥΕΦΑ, η Γαλατά κάνει πορεία. Πάει στα προημιτελικά με την Μαγιόρκα και την αφήνει έξω. Το όνειρο αρχίζει να μοιάζει αληθίνο. Στα ημιτελικά συναντάει την Λιντς και την αφήνει κι αυτή έξω. Και ο τελικός είναι με την Άρσεναλ.
Ο αγώνας πάει στην παράταση (0-0) και στα πέναλτι με τους Τούρκους να παίνρουν το τρόπαιο. Το μπόνους πάει στον Χάτζι και ο ίδιος αισθάνεται δικαιωμένος. Για την επιλογή του και για την πίστη του, ότι μπορεί να οδηγήσει την ομάδα της Γαλατά στο όνειρο. Αυτό είναι και το μοναδικό ευρωπαϊκό τρόπαιο της ομάδας που ήταν και η πρώτη ομάδα της χώρας που έφτασε στην κορυφή της Ευρώπης.
