Σύμφωνοι… Ο Άγιαξ έχει περάσει στο υποσυνείδητο του κόσμου ως η ολλανδική ομάδα που έχει βγάλει παικταράδες και παικταράδες, ιδίως από τα “φυτώριά” της. Αυτή που έχει τροφοδοτήσει τις «μεγάλες» της Ευρώπης βάζοντας στα ταμεία της ουκ ολίγα εκατομμύρια, ωστόσο δεν είναι η μοναδική. Μία ματιά στη λίστα που σας παραθέτουμε από τους παίκτες που έχει «βγάλει» η Αϊντχόφεν και η Φέγενορντ θα σας πείσει. Τόσο από τις ακαδημίες τους και αυτούς που πίστεψαν από την Ολλανδία, όσο όμως και από το καλό τους σκάουτινγκ. Παίκτες που έφεραν στην Ευρώπη και στη συνέχεια τους πούλησαν αδρά…
Julio Cruz/ Φέγενορντ
Ο υψηλόσωμος Αργεντινός φορ είναι ένας από τους ουκ ολίγους παίκτες από τη λατινική Αμερική που αγωνίστηκαν στο ολλανδικό πρωτάθλημα. Οι «σκάουτ» της Φέγενορντ δεν τον άφησαν από το “στόχαστρό” τους με τον Κρουζ να έχει σε Μπάνφιλντ και Ρίβερ Πλέιτ σε 65 συμμετοχές 33 γκολ.
Η επιλογή τους ήταν ολόσωστη καθώς σε 103 συμμετοχές με τη φανέλα της Φέγενορντ σημείωσε 50 γκολ (πανηγύρισε μία φορά το πρωτάθλημα), επίδοση που του έδωσε το εισιτήριο για την Ιταλία. Δεν πήγε απευθείας σε παραδοσιακή δύναμη. Έκανε το… αγροτικό του πρώτα στην Μπολόνια για τρία χρόνια πριν υπογράψει στην Ίντερ το 2003. Στο Μιλάνο πανηγύρισε τέσσερις σερί τίτλους πρωταθλήματος, πήρε δύο Κύπελλα και σε 192 συμμετοχές είχε 75 γκολ.
Boudewijn Zenden/ Αϊντχόφεν
Προερχόμενος από τα σπλάχνα της Αϊντχόφεν, ο Μπόλο Ζέντεν έλαμψε για πέντε χρόνια στην αντρική ομάδα του ολλανδικού συλλόγου έχοντας μάλιστα σε 112 συμμετοχές 32 γκολ. Κατέκτησε ένα πρωτάθλημα και ένα Κύπελλο με την PSV. Η τεχνική του και η κίνησή του με την μπάλα στα πόδια, τού άνοιξαν την πόρτα για τη Βαρκελώνη και την Μπαρτσελόνα, ωστόσο η καριέρα του στο «Καμπ Νόου» (1998-2001) δεν ήταν όπως την περίμενε ο ίδιος αλλά και ανάλογη των προσδοκιών.
Παρά το γεγονός πως γεύτηκε την κατάκτηση του πρωταθλήματος και στην Ισπανία, έχασε τη θέση βασικού στην Μπαρτσελόνα, ενώ έπαιξε 95 παιχνίδια σε τρία χρόνια σημειώνοντας 3 γκολ. Η καριέρα του Ζέντεν δεν έληξε βέβαια στην Μπαρτσελόνα καθώς είχε ευκαιρίες και στη συνέχεια να αγωνίζεται σε υψηλό επίπεδο. Τα επόμενα οκτώ χρόνια της καριέρας του αγωνίστηκε στην Αγγλία και την Premier League.
Σε 43 συμμετοχές στην Τσέλσι είχε 4 γκολ και κατέκτησε το Κύπελλο, αλλά δεν… έπιασε στο «Στάνφορντ Μπριτζ» και δόθηκε δανεικός στη Μίντλεσμπρο η οποία το 2004 απέκτησε τα δικαιώματά του. Το καλοκαίρι του 2005 η πρωταθλήτρια Ευρώπης Λίβερπουλ τον επέλεξε και μαζί του κατέκτησε μάλιστα και το Σούπερ Καπ Ευρώπης, ωστόσο σε δύο χρόνια είχε 23 συμμετοχές και 2 γκολ.
Eidur Gudjohnsen/Αϊντχόφεν
Ο Γκούντγιονσεν είναι μία ιδιάζουσα περίπτωση. Πρώτον γιατί δεν κατάφερε να αναδείξει στην Αϊντχόφεν (15 συμμετοχές, 3 γκολ) το πλούσιο ταλέντο του, καθώς ένας τραυματισμός στον αστράγαλο δεν του επέτρεψε να αγωνιστεί και για δεύτερο χρόνο (πήρε πάντως πρωτάθλημα), με αποτέλεσμα να επιστρέψει στην πατρίδα του και τη Ρέικιαβικ και δεύτερον, γιατί η καταξίωση δεν ήρθε αμέσως μετά την Ολλανδία.
Τουλάχιστον ήρθε και μάλιστα δις: 73 συμμετοχές και 26 γκολ στην Αγγλία με την… Μπόλτον ήταν αρκετά ώστε να πείσουν την Τσέλσι να τον αποκτήσει. Στο Λονδίνο με τους «μπλε», όπου και τον γνωρίσαμε, σε έξι χρόνια είχε σε 261 συμμετοχές και 91 γκολ κατακτώντας μάλιστα και δύο πρωταθλήματα με τους «μπλε».
Η καταξίωση σαφέστατα και είχε βρει τον Ισλανδό, ωστόσο τίποτα δεν τελείωσε στο Λονδίνο, αντίθετα τότε όλα ξεκινούσαν. Το 2006 ο Γκούντγιονσεν υπέγραψε έναντι 8 εκατ. λιρών στην Μπαρτσελόνα ώστε να αντικαταστήσει τον Χένρικ Λάρσον και πανηγύρισε μάλιστα το «τρεμπλ» τη σεζόν 2008-09. Σε 112 συμμετοχές είχε 18 γκολ με την Μπαρτσελόνα, ωστόσο ήταν πάντα επιλογή από τον πάγκο οπότε η συνέχεια, μετά από τρία χρόνια στη Βαρκελώνη, τον βρήκε στη Γαλλία και τη Μονακό.
Salomon Kalou/ Φέγενορντ
Ποτέ δεν ήταν ο παίκτης-ηγέτης στην Τσέλσι, ο παίκτης-κλειδί των «μπλε», ωστόσο ήταν πάντα εκεί για το κρίσιμο γκολ την κατάλληλη στιγμή. Οι σκάουτερ της Φέγενορντ τον είχαν ανακαλύψει πιτσιρικά ακόμα όταν αγωνιζόταν στο Αμπιτζάν της Ακτής Ελεφαντοστού. Τον πήραν στο Ρότερνταμ, έκανε το αγροτικό του για να πάρει εμπειρίες στην Εξελσιόρ, ομάδα της πόλης και γαλουχήθηκε στη συνέχεια ποδοσφαιρικά στην πρώτη ομάδα της Φέγενορντ. Σε 80 συμμετοχές πέτυχε 42 γκολ σε δύο χρόνια (2004-06), αναδείχθηκε κορυφαίο ταλέντο στην Ολλανδία και πήρε μεταγραφή για την Αγγλία και την Τσέλσι όπου έκατσε έξι χρόνια (251 συμμετοχές, 60 γκολ και 40 ασίστ) κατακτώντας 1 πρωτάθλημα, 4 Κύπελλα, αλλά και το Τσάμπιονς Λιγκ το 2011-12, στον αξέχαστο τελικό με την Μπάγερν όπου έπαιξε 84 λεπτά.
Park Ji-Sung/ Αϊντχόφεν
Μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002, ο Γκους Χίντινκ επέστρεψε από τη Νότιο Κορέα την οποία είχε οδηγήσει στην 4η θέση με τους Park Ji-Sung και Lee Young-Pyo. Τους πήγε και τους δύο στην Αϊντχόφεν με τους δύο Κορεάτες να αγωνίζονται για πρώτη φορά στην Ευρώπη. Ήταν μάλιστα καταλυτικοί στην πορεία της PSV η οποία είχε φτάσει το 2005 μέχρι τον ημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ (αποκλείστηκε από τη Μίλαν). Ο Παρκ Γι, που διακρινόταν από την ταχύτητά του και τις κούρσες του από το πλάι, σε τρεις σεζόν είχε 93 συμμετοχές και 17 γκολ πανηγυρίζοντας μάλιστα δύο πρωταθλήματα Ολλανδίας. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ καραδοκούσε και απέκτησε εντέλει τον Κορεάτη μέσο που κατέκτησε στην Αγγλία τέσσερις φορές το πρωτάθλημα, αλλά και το 2008 τον τίτλο του Τσάμπιονς Λιγκ. Σε εφτά χρόνια στο Μάντσεστερ είχε 205 συμμετοχές και 27 γκολ.
Dirk Kuyt/ Φέγενορντ
Η Φέγενορντ ανακάλυψε τον Ντιρκ Κάιτ στην Ουτρέχτη με την οποία είχε σε 184 παρουσίες, 66 γκολ. Η επιλογή της ήταν εύστοχη καθώς σε 122 παιχνίδια σημείωσε 83 γκολ. Μπορεί στο Ρότερνταμ να μην κατέκτησε κάποιον τίτλο, ωστόσο κέρδισε τη μεταγραφή του στην Αγγλία και τη Λίβερπουλ με την οποία αγωνίστηκε σε 286 παιχνίδια σκοράροντας 71 γκολ.
Giovanni Van Bronckhorst/ Φέγενορντ
Σίγουρα δεν θα το έχετε στο μυαλό σας, ωστόσο αυτός ο τύπος έχει κερδίσει Τσάμπιονς Λιγκ και πρωταθλήματα σε Αγγλία και Ισπανία. Ξεκίνησε την καριέρα του στη Φέγενορντ (όπως και σε αυτήν την έκλεισε), ωστόσο το μεγάλο «μπαμ» το έκανε στη Σκωτία με τη φανέλα της Ρέιντζερς (117 παιχνίδια, 22 γκολ) κερδίζοντας μάλιστα δύο πρωταθλήματα, δύο Κύπελλα και ένα Λιγκ Καπ. Εξαργύρωσε την παρουσία του, με τη μετακίνησή του στην Αγγλία και την Άρσεναλ, ωστόσο ένας τραυματισμός στο γόνατο τον επηρέασε. Στα δύο χρόνια που έμεινε αγωνίστηκε σε 60 παιχνίδια πετυχαίνοντας 2 γκολ, πανηγυρίζοντας το πρωτάθλημα το 2001-02. Στη συνέχεια δόθηκε δανεικός στην Μπαρτσελόνα με τον Φρανκ Ράικαρντ να τον αγοράζει για 2 εκατ. ευρώ. Η κορυφαία του στιγμή σαφέστατα και είναι η συμμετοχή του στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το 2006 και η κατάκτηση του βαρύτιμου τροπαίου, τη στιγμή που με την Μπάρτσα (153 συμμετοχές, 7 γκολ) πανηγύρισε και δύο πρωταθλήματα Ισπανίας.
Mark Van Bommel/ Αϊντχόφεν
Δεν υπάρχουν και πολλοί παίκτες που να έχουν αγωνιστεί διαδοχικά σε Μπαρτσελόνα, Μπάγερν Μονάχου και Μίλαν στην καριέρα τους. Ο Φαν Μπόμελ το έχει κάνει… Η Αϊντχόφεν τον βρήκε από τη Φορτούνα Σίταρντς και δεν λάθεψε. Σε 233 συμμετοχές είχε 54 γκολ και γενικότερα η παρουσία του δεν πέρασε απαρατήρητη (κέρδισε 4 πρωταθλήματα Ολλανδίας) από τον Φρανκ Ράικαρντ που τον πήρε στην Μπαρτσελόνα. Έκατσε μία σεζόν στη Βαρκελώνη (36 συμμετοχές, 4 γκολ) όπου πανηγύρισε μάλιστα το «τρεμπλ» το 2006. Η συνέχεια τον βρήκε στο Μόναχο καθώς για πέντε χρόνια φόρεσε τη φανέλα της Μπάγερν (183 παιχνίδια, 16 γκολ) με την οποία κέρδισε δύο πρωταθλήματα ενώ το 2010 πήγε στο Μιλάνο για λογαριασμό της Μίλαν. Έκατσε δύο χρόνια εκεί (50 συμμετοχές, κανένα γκολ), πανηγύρισε και το πρωτάθλημα Ιταλίας και επέστρεψε στο Αϊντχόφεν όπου έκλεισε την καριέρα του.
Phillip Cocu/ Αϊντχόφεν
Το «μπαμ» το έκανε στη Φίτεσε όπου σε 153 ματς είχε 28 γκολ, ωστόσο η καθιέρωση ήρθε στην Αϊντχόφεν. Σε τρεις σεζόν που έμεινε βοήθησε στην κατάκτηση ενός πρωταθλήματος (126 παιχνίδια, 42 γκολ) ανοίγοντας με τις εμφανίσεις του την πόρτα για την μετακίνησή του στην Μπαρτσελόνα. Σε έξι σεζόν (292 παιχνίδια, 37 γκολ) με τους «μπλαουγκράνα» κατέκτησε ένα πρωτάθλημα Ισπανίας, για να επιστρέψει το 2004 στην Αϊντχόφεν και να πανηγυρίσει άλλα τρία πρωταθλήματα Ολλανδίας.
Henrik Larsson/ Φέγενορντ
Δεν το θυμούνται πολλοί, ωστόσο ο Λάρσον πριν κάνει πράματα και θάματα με την Σέλτικ, τα πρώτα διαπιστευτήρια τα είχε δώσει με τη Φέγενορντ. Σε τέσσερις σεζόν και 149 παιχνίδια είχε πετύχει 42 γκολ, κερδίζοντας και δύο Κύπελλα, για να μεταγραφεί στη συνέχεια στη Σέλτικ όπου πέρασε σχεδόν όλη του την καριέρα. Εφτά χρόνια, 313 συμμετοχές και 242 γκολ, αμέτρητες επιτυχίες και κατακτήσεις έως ότου να έρθει και το ανώτατο επίπεδο. Δύο χρόνια στην Μπαρτσελόνα (58 συμμετοχές, 19 γκολ) «τρεμπλ» το 2006 και με καταλυτικό ρόλο στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ καθώς άλλαξε όλη τη ροή του αγώνα απέναντι στην Άρσεναλ.
Ruud Van Nistelrooy/ Αϊντχόφεν
Γαλουχήθηκε στη Χέρενφεεν και το 1998 μετακινήθηκε στην PSV με τη οποία σε τρία χρόνια σημείωσε το ανεπανάληπτο 67 παιχνίδια -62 γκολ πανηγυρίζοντας δύο πρωταθλήματα. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τον ξεχώρισε και τον πήρε, ωστόσο στα πέντε χρόνια παρουσίας του στο «Όλντ Τράφορντ» και το εξωπραγματικό 219 παιχνίδια-150 γκολ, πανηγύρισε μόλις μία φορά το πρωτάθλημα Αγγλίας. Η καριέρα του Ρουντ φαν Νίστελροϊ απογειώθηκε με τη μεταγραφή του στη Ρεάλ Μαδρίτης (96 ματς, 64 γκολ) με την οποία κατέκτησε δύο πρωταθλήματα Ισπανίας.
Robin Van Persie/ Φέγενορντ
Γεννημένος στο Ρότερνταμ και προερχόμενος από τις ακαδημίες της Φέγενορντ, ο Ρόμπιν φαν Πέρσι δεν άργησε να ξεχωρίσει και να μπει στο στόχαστρο των ομάδων της Premier League ιδίως μετά την κατάκτηση του UEFA Cup. Η Άρσεναλ τον πήρε και μάλιστα σε 8 σεζόν έπαιξε σε 277 παιχνίδια σκοράροντας 132 γκολ, ωστόσο ο Άλεξ Φέργιουσον καραδοκούσε και τον έκλεψε για το Μάντσεστερ. Σε τρία χρόνια και 105 ματς πέτυχε 58 γκολ κατακτώντας μία φορά το πρωτάθλημα Αγγλίας.
Arjen Robben/ Αϊντχόφεν
Λαμπρή και τεράστια καριέρα για τον Άριεν Ρόμπεν έχοντας αγωνιστεί σε Τσέλσι, Ρεάλ Μαδρίτης και Μπάγερν Μονάχου, ωστόσο όλα ξεκίνησαν από το Αϊντχόφεν. Η PSV τον είχε τσεκάρει στην Γκρόνιγκεν, δεν λάθεψε και σε δύο σεζόν και 75 ματς (21 γκολ) βοήθησε στην κατάκτηση ενός πρωταθλήματος. Η συνέχεια τον βρήκε στο Λονδίνο και την Τσέλσι (105 ματς, 19 γκολ), με την οποία κατέκτησε δύο πρωταθλήματα και εν συνεχεία μετακόμισε στην Ισπανία και τη Ρεάλ. 65 ματς σε δύο χρόνια (είναι γνωστή η ευπάθειά του σε τραυματισμούς) με 13 γκολ αλλά και 1 ακόμα πρωτάθλημα στο παλμαρέ του. Ήθελε ο ίδιος να μείνει, η Ρεάλ να τον πουλήσει και η Μπάγερν μόνο σε κακό δεν του βγήκε καθώς με τους Βαυαρούς έχει κερδίσει τα πάντα.
Romario/ Αϊντχόφεν
Ο σκόρερ αυτός, ο μοναδικός, που έχει σημειώσει καταγεγραμμένα πάνω από χίλια γκολ. Ο αξεπέραστος Ρομάριο, μετά τη Βάσκο Ντα Γκάμα, ήρθε στην Ευρώπη για λογαριασμό της Αϊντχόφεν και σε 142 ματς είχε πετύχει 127 γκολ. Πήρε τρία πρωταθλήματα Ολλανδίας, έφτασε τον τελικό του UEFA Cup και πήρε και ένα Κύπελλο. Η Μπαρτσελόνα τον αγόρασε για να αποτελέσει μέρος της «Dream Team» του Γιόχαν Κρόιφ. Στα δύο χρόνια που έκατσε στη Βαρκελώνη (65 ματς) πέτυχε 39 γκολ συμβάλλοντας στην κατάκτηση ενός πρωταθλήματος Ισπανίας.
Ruud Gullit/Φέγενορντ-Αϊντχόφεν
Γεννημένος στο Άμστερνταμ, ο Ρουντ Γκούλιτ είναι από τους ελάχιστους αν όχι μοναδικός που αγωνίστηκε και στις δύο ολλανδικές ομάδες πριν αναρριχηθεί στο ανώτατο ευρωπαϊκό επίπεδο. Μετά τη Χάρλεμ, ο Γκούλιτ πήγε στη Φέγενορντ με την οποία κατέκτησε ένα πρωτάθλημα, σε τρεις σεζόν (85 ματς, 30 γκολ) και στη συνέχεια πήγε στην Αϊντχόφεν, (68 ματς είχε 46 γκολ) κατακτώντας άλλα δύο πρωταθλήματα Ολλανδίας. Η μετακίνησή του στη Μίλαν ήταν αναμενόμενη μετά τις εμφανίσεις που είχε πραγματοποιήσει. Έκατσε αρχικά έξι χρόνια (117 ματς, 35 γκολ) κατακτώντας τρία πρωταθλήματα Ιταλίας, δύο Τσάμπιονς Λιγκ και δύο UEFA Cup.
Ronaldo/ Αϊντχόφεν
Αφού αγωνίστηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο σε ηλικία 17 ετών μετά τη συμβουλή του Ρομάριο, ο Ρονάλντο άφησε την Κρουζέιρο για λογαριασμό της Αϊντχόφεν. Στην πρώτη του σεζόν σε 36 ματς πέτυχε 35 γκολ, ενώ στη δεύτερη -παρά το γεγονός πως στιγματίστηκε από έναν τραυματισμό στο γόνατο- σε 21 παιχνίδια είχε 19 γκολ. Η συνέχεια δόθηκε στην Μπαρτσελόνα (49 ματς, 47 γκολ) και το ταξίδι στην ιστορία του κορυφαίου που ονομάστηκε «Φαινόμενο» μόλις είχε ξεκινήσει…
