Το καλοκαίρι του 1996 η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είχε αλλάξει ριζικά. Ο σερ Άλεξ Φέργκιουσον είχε αποφασίσει από την προηγούμενη σεζόν να πορευτεί με νεαρούς και φερέλπιδες ποδοσφαιριστές, όμως ο Νίκι Μπατ, οι αδελφοί Νέβιλ και φυσικά ο Ντέιβιντ Μπέκαμ. Οι μεγάλες φυσιογνωμίες της ομάδας, Μαρκ Χιουζ, Πολ Ινς και Αντρέι Καλτσέσκις είχαν αποσυρθεί και η μετάβαση στη νέα εποχή δεν ήταν εύκολη…
Το 1995 η Γιουνάιτεντ έμεινε χωρίς τίτλο μετά από αρκετά χρόνια, προκαλώντας την οργή του κόσμου και τη δριμεία κριτική των ΜΜΕ. Όμως, ο Φέργκιουσον δεν πτοήθηκε. Είχε πλάνο για πολλά χρόνια και θα το τηρούσε ό,τι κι αν γινόταν. Και φυσικά δικαιώθηκε, αφού την επόμενη χρονιά κατέκτησε το νταμπλ στην Αγγλία!
Στις 17 Αυγούστου του 1996 οι “κόκκινοι διάβολοι” αντιμετώπιζαν τη Γουίμπλετον εκτός έδρας, για την πρεμιέρα της Πρέμιερ Λιγκ. Ο Ντέιβιντ Μπέκαμ είχε πάρει από την αρχή της προετοιμασίας τη θρυλική φανέλα με το Νο 10 που φορούσε ο μεγάλος Μαρκ Χιουζ κι αυτό ήταν ένα πολύ βαρύ φορτίο από μόνο του. Έπρεπε να σταθεί αντάξιος των προσδοκιών σε μια μεγάλη ομάδα, όπως η Γιουνάιτεντ. Το ταλέντο του και την κλάση του τα είχε δείξει την προηγούμενη σεζόν, όταν συνέβαλε τα μέγιστα για να κατακτήσει η ομάδα πρωτάθλημα και Κύπελλο. Όμως, έπρεπε να δείξει ότι ήταν έτοιμος για το κάτι παραπάνω…
Το σκορ ήταν 2-0 για τους “κόκκινους διαβόλους”. Σε κάποια φάση ο Μπέκαμ γίνεται κάτοχος της μπάλας λίγο πίσω από το κέντρο και προς τα δεξιά. Σηκώνει αμέσως το κεφάλι, σαν να ψάχνει κάποιον συμπαίκτη του, στην πραγματικότητα όμως είδε τον αντίπαλο τερματοφύλακα, Νιλ Σάλιβαν, να έχει βγει αρκετά μακριά από την εστία του. Δεν το σκέφτηκε καν: ζύγισε το φοβερό δεξί του πόδι και με μια λόμπα έκανε την μπάλα να ταξιδέψει τουλάχιστον 60 μέτρα και να αναπαυθεί στα δίχτυα της Γουίμπλετον!
Η γκολάρα αυτή προκάλεσε την έκπληξη και τον θαυμασμό όλου του κόσμου. Ήταν η απόδειξη ότι ο νεαρός αυτός παικταράς θα γινόταν πολύ σπουδαίος και θα αποτελούσε τεράστιο κεφάλαιο για τη Γιουνάιτεντ και την εθνική Αγγλίας. Ο ίδιος ο Μπέκαμ είχε δηλώσει για εκείνο το τέρμα: “Μου άλλαξε τη ζωή… Ήταν σαν να ταξίδευε για ώρες η μπάλα και όλα γύρω ήταν ήσυχα. Μετά κατέληξε στα δίχτυα και ακολούθησε… έκρηξη! Εκείνη την ώρα ήθελα να σφίξω το χέρι όλων όσων ήταν στο γήπεδο και να πανηγυρίζω για ώρες…”.
Ωστόσο, ο πάντα αυστηρός και απαιτητικός Άλεξ Φέργκιουσον δεν συμμεριζόταν απόλυτα όλη εκείνη την ευφορία που διακατείχε τους πάντες. Όμως, δεν μπορούσε παρά να το απολαύσει κι αυτός, παρότι παραλίγο να είχε κάνει αλλαγή τον Μπέκαμ λίγο πριν σκοράρει. “Πώς γίνεται να ξεχάσεις εκείνο το γκολ από τα 60 μέτρα… Το είχε δοκιμάσει και 10 λεπτά νωρίτερα και είπα τότε στον βοηθό μου, Μπράιν Κιντ, ότι αν το ξαναέκανε, θα τον πέταγα έξω!”, έχει δηλώσει ο Σκωτσέζος.
Εκείνο το τέρμα έμεινε στην ιστορία και ο Μπέκαμ ταυτίστηκε με τα γκολ από το κέντρο. Οι Βρετανοί φίλαθλοι το 2002 το κατέταξαν στη 18η θέση των 100 μεγαλύτερων ποδοσφαιρικών γεγονότων, σε ψηφοφορία που έκανε το Κανάλι 4. Από εκείνη τη μέρα και μετά ο Μπέκαμ δεν ήταν πια ένας φοβερά ταλαντούχος παίκτης, αλλά ένας ηγέτης, ένας παικταράς που θα έγραφε ιστορία στο άθλημα. Κι έτσι έγινε…
