Την τελευταία του χρονιά στην Λίβερπουλ βοήθησε τα μέγιστα την ομάδα του να πάει να πάρει το πρωτάθλημα μετά από πολλά χρόνια. Ο τίτλος είχε χαθεί σε ένα… γλίστρημα του Στίβεν Τζέραρντ. Ο ίδιος είχε κάνει πάντως φοβερή χρονιά. Σκόραρε ακατάπαυστα και επίσης “μοίραζε” παιχνίδι, κάτι σπάνιο για έναν φορ. Ο Λουίς Σουάρες, βρέθηκε στην κορυφή και όλη η Ευρώπη τον ήθελε να τον κάνει δικό της. Η Μπαρτσελόνα τον πλησίασε και του έκανε πρόταση που δεν θα μπορούσε να αρνηθεί. Έτσι, ντύθηκε μπλαουγκράνα.
Το ντεμπούτο του άργησε. Δεν έπαιξε από τα πρώτα παιχνίδια γιατί ήταν τιμωρημένος και έτσι ο Αύγουστος και ο Σεπτέμβρης πέρασαν χωρίς ο Σουάρες να έχει ούτε μία συμμετοχή. Ο Οκτώβρης μπήκε και επίσης ο μισός είχε… φύγει χωρίς να έχει ξανά ούτε λεπτό με την Μπάρτσα. Και έτσι, η πρώτη του εμφάνιση έμελλε να είναι με την Ρεάλ Μαδρίτης στο “Σαντιάγκο Μπερναμπέου”. Η πιο δύσκολη αρχή, στο απόλυτο ντέρμπι που παρακολουθούν δισεκατομμύρια φίλοι του ποδοσφαίρου.
Ο αγώνας ξεκίνησε ιδανικά για την Μπαρτσελόνα, αλλά και για τον Λουίς Σουάρες. Το ντεμπούτο του έμοιαζε να είναι ιδανικό. Στο τέταρτο λεπτό της αναμέτρησης ο Ουρουγουανός παίρνει την μπάλα στα πλάγια και βγάζει φοβερή μπαλιά-ασίστ στον Νέιμαρ και γίνεται το 0-1. Το Μπερναμπέου παγώνει και ο Σουάρες ξεκινάει ιδανικά. Αλλά η συνέχεια ήταν διαφορετική. Ο Κριστριάνο Ρονάλντο με πέναλτι κάνει το 1-1, ο Πέπε με κεφαλιά το 2-1 και ο Μπενζεμά με σουτ γράφει το τελικό 3-1. Όλα είχαν αλλάξει για τον Σουάρες και ήταν πραγματικά το χειρότερο ντεμπούτο που θα μπορούσε να είχε φανταστεί με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα. Να παίζει πρώτο παιχνίδι σε ντέρμπι με την Ρεάλ, να ξεκινάει με ασίστ και στο τέλος να βλέπει την ομάδα του να χάνει με 3-1.
Ήταν 25 Οκτώβρη λοιπόν, όταν ο Σουάρες πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με τους Μπλαουγκράνα. Από τις 25/10/2014 μέχρι σήμερα, κάτι παραπάνω από δύο χρόνια δηλαδή, τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ. Ο Σουάρες είναι πρωταγωνιστής και αρχισκόρερ. Σε 126 συμμετοχές με τη φανέλα της Μπάρτσα έχει 106 γκολ, νούμερο πραγματικά εντυπωσιακό. Μπορεί λοιπόν, το ντεμπούτο του να ήταν το χειρότερο που θα μπορούσε να φανταστεί, αλλά η διετία που ακολούθησε ήταν παραμυθένια…
