Στις 10 Νοεμβρίου το 2009, ο Ρόμπερτ Ένκε θα πει «αντίο» στη γυναίκα του Τερέζα και με ένα φιλί στο μέτωπο θα αποχαιρετήσει την -10 μηνών- κόρη του Λάιλα. Είχε πει πως πήγαινε στην προπόνηση, με την ομάδα του το Αννόβερο ’96, αλλά έλεγε… ψέματα. Δεν είχε προπόνηση.
Για 8 ώρες τριγυρνούσε με το αυτοκίνητό του στους δρόμους όταν βρέθηκε μπροστά από τις σιδηροδρομικές γραμμές. Άφησε το πορτοφόλι του στο κάθισμα και στάθηκε μπροστά από το τρένο που έρχονταν. Αυτοκτόνησε στα 32 του χρόνια, υποφέροντας από κατάθλιψη. Μία χρόνια αρρώστια για την οποία γνώριζαν μόνο η γυναίκα του και ο ψυχίατρός του.
Πάλευε να το κρατήσει κρυφό. Συμπεριφέρονταν φυσιολογικά γιατί φοβόταν μην τον αποβάλλει το ποδόσφαιρο, πολύ περισσότερο όμως, μην του πάρουν την κορούλα του, την Λάιλα, την οποία είχε υιοθετήσει με τη σύζυγό του Τερέζα. Γι αυτό έφτασε και στο σημείο να πει ψέματα στον γιατρό του Αννόβερο ’96 λέγοντας πω είναι καλά, το είχε πλέον ξεπεράσει…
Ο Ρόμπερτ Ένκε τράβηξε μαρτυρικά τον δικό του Γολγοθά. Πάλευε με τους προσωπικούς του δαίμονες από το 2002. Τότε που εξαργύρωσε την πολύ καλή του τριετία στην Μπενφίκα παίρνοντας μεταγραφή στην Μπαρτσελόνα. Στην Βαρκελώνη όμως τα πράγματα αποδείχθηκαν… σκοτεινά για τον διεθνή Γερμανό τερματοφύλακα. Εμπιστοσύνη δεν υπήρχε στο πρόσωπό του από τον προπονητή του Λουίς Φαν Χάαλ και συνεχώς ένιωθε ότι δεν αξίζει όντας πίσω από τους Ρομπέρτο Μπονάνο και μετέπειτα Βίκτορ Βαλντές.
Με τα «μπλαουγκράνα» είχε μόλις μία συμμετοχή, σε αγώνα Κυπέλλου, με την Novelda, ομάδα 3ης κατηγορίας. Μόνο να… χάσει θα μπορούσε. Αν όλα πήγαιναν με βάση το πλάνο η Μπάρτσα θα κέρδιζε φυσιολογικά 3-0, 4-0. Αν κάτι στράβωνε ο Ένκε θα έπαιρνε την ευθύνη γιατί όπως είχε πει, “η θέση του τερματοφύλακα στην Μπαρτσελόνα είναι η πιο δύσκολη στον κόσμο”. Τελικά στράβωσε…
Η Μπαρτσελόνα έχασε 3-2 και μάλιστα ο Φρανκ Ντε Μπουρ είχε γυρίσει μπροστά σε όλο τον κόσμο και φώναζε στον Ένκε για τις ευθύνες του. Ο Γερμανός, είχε παραλύσει, κοίταζε παγωμένος και δεν είπε καν μια λέξη. Ο Βίκτορ Βαλντές, τα είπε όμως όλα:
- «Τον έριξαν στον λάκκο με τους λέοντες».
Οι δανεισμοί του σε Φενέρμπαχτσε (1 συμμετοχή) και Τενερίφη (9) δεν αποτέλεσαν το γιατρικό του. Είχε χάσει τον εαυτό του και τα πρώτα σημάδια έντονης κατάθλιψης είχαν κάνει την εμφάνισή τους. Η Γερμανία θα αποτελούσε την λύτρωσή του και στο Αννόβερο βρήκε το «σπίτι» του όντας ίσως ο καλύτερος τερματοφύλακας της Γερμανίας στη Μπουντεσλίγκα και όντας βασικός στην Εθνική. Απέκτησε μάλιστα την κορούλα του με τη γυναίκα του Τερέζα, την Λάρα, η οποία όμως είχε γεννηθεί με καρδιακή δυσπλασία.
Οι θεραπείες και οι επεμβάσεις που έκανε είχαν πάει καλά, ωστόσο η μικρή Λάρα είχε παρενέργειες στην καρδιά της και δεν άντεξε. Έφυγε από τη ζωή και νοητά, από εκείνη την ημέρα, δεν υπήρχε και ο Ρόμπερτ Ένκε. Δεν μπόρεσε ποτέ να ξεπεράσει τον χαμό της κορούλας του.
Η κατάθλιψη πήρε ακόμα πιο βαριά μορφή. Βυθίζονταν όλο και περισσότερο μέχρι που δύο χρόνια αργότερα, υιοθέτησαν με τη γυναίκα του την Λάιλα. Την δεύτερη τους κόρη. Ο Ένκε συνέχισε να βλέπει τον ψυχίατρό του, να κάνει συνεδρίες και θεραπείες ωστόσο ποτέ δεν ξεπέρασε πραγματικά την αρρώστια του.
Η ψυχολογία του έδρασε αποτρεπτικά, όταν έχασε κάποια παιχνίδια με το Αννόβερο εξαιτίας ενός προβλήματος στο πεπτικό του σύστημα. Ο φόβος γιγαντώθηκε όταν πίστεψε πως θα έχανε τη θέση βασικού για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010. Είχε κάνει λάθος, καθώς είχε εννοηθεί από τον εκλέκτορά του, πως αυτός θα ήταν ο βασικός στο Παγκόσμιο. Κι όμως τον βάραινε ακόμα περισσότερο αυτή η σκέψη.
Είχε μάθει να ζει στο σκοτάδι. Με δύο εαυτούς. Το έκρυβε καλά από όλους- μόνο η γυναίκα του το γνώριζε και ο γιατρός του- ενώ και στο γιατρό του Αννόβερο είχε πει πως το είχε ξεπεράσει, γιατί κατέρρεε στην ιδέα ότι θα χάσει και την δεύτερη κόρη του. Φοβόνταν αν μαθαίνονταν το πρόβλημά του, ότι θα του την πάρουν μακριά. Εν τέλει επέλεξε να «φύγει» αυτός και να βρει την κόρη του Λάρα. Μέσα από το γράμμα που άφησε στη γυναίκα του, εξηγούσε τους λόγους του και ζητούσε «συγνώμη» για τα ψέματα που είπε ώστε να πραγματοποιήσει το «σχέδιό» του.
Ο Ρόμπερτ Ένκε αυτοκτόνησε στις γραμμές του τρένου τον Νοέμβριο του 2009, κηδεύτηκε δίπλα στην κορούλα του Λάρα ενώ η γυναίκα του με την κόρη τους Λέιλα έφυγαν από το σπίτι τους και ζουν στην Κολωνία. Η κοινωνία του Αννόβερο έδωσε το όνομά του σε έναν δρόμο κοντά στο γήπεδο της ομάδας στη μνήμη του.
https://www.youtube.com/watch?v=8zwE2Y9EvrI
