Πρόκειται για δύο από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές που έχει βγάλει η Ιταλία. Η γειτονική μας χώρα είναι γνωστή ποδοσφαιρομάνα και τα αστέρια που έχουν φορέσει τη φανέλα της “σκουάντρα ατζούρα” είναι πάρα πολλά. Δύο από αυτά είναι και ο Ρομπέρτο Μπάτζιο και ο Αντρέα Πίρλο.
Βιρτουόζοι της μπάλας, εξαιρετικά ευφυείς παίκτες με απαράμιλλη τεχνική και ποιότητα. Εκτός από την εθνική Ιταλίας, οι δυο τους συνυπήρξαν και στην Μπρέσια και μάλιστα μας χάρισαν και μια στιγμή μαγείας το 2001. Την 1η Απριλίου η Γιουβέντους φιλοξενούσε την Μπρέσια και ήθελε τη νίκη για να συνεχίσει δυναμικά στην κούρσα για το πρωτάθλημα. Ο Ζαμπρότα έβαλε μπροστά στο σκορ τους γηπεδούχους στο 30′, η ώρα περνούσε και όλα έδειχναν ότι οι “μπιανκονέρι” θα έφταναν έστω και με την ψυχή στο στόμα στη νίκη…
Υπολόγιζαν, όμως, χωρίς τους δύο μάγους… Το ρολόι έγραφε 86′, όταν ο… πιτσιρικάς τότε Αντρέα Πίρλο πήρε την μπάλα λίγο πιο πίσω από τη γραμμή του κέντρου. Είδε με την άκρη του ματιού του τον συμπαίκτη του, Ρομπέρτο Μπάτζιο, να κάνει κίνηση στην περιοχή της Γιουβέντους και έβγαλε μια τρομερή μπαλιά, από αυτές που θα μας συνήθιζε να βλέπουμε για αρκετά χρόνια ακόμα. Η πάσα πέρασε πάνω από όλη την άμυνα της “Κυρίας” και ο Μπάτζιο έδειξε την τεράστια κλάση του. Την κατέβασε με τέτοιο τρόπο που ντρίμπλαρε και τον Φαν ντερ Σαρ, σπάζοντας τη μέση του και βγάζοντάς τον νοκ άουτ από τη φάση… Η δουλειά του ήταν απλά να τη σπρώξει στα δίχτυα και να χαρίσει τον βαθμό στην Μπρέσια.
Τη σεζόν 2000-01 η Μπρέσια, παρά την εξαιρετική απόδοση του Μπάτζιο, τερμάτισε στην 8η θέση, ενώ η Γιουβέντους έχασε το πρωτάθλημα από τη Ρόμα του Τότι. Όμως, η τότε ομάδα του Πίρλο έφτασε μέχρι τον τελικό του Ιντερτότο (ευρωπαϊκή διοργάνωση τότε, στη σκιά του Τσάμπιονς Λιγκ και του Κυπέλλου UEFA), χάνοντας τον τίτλο από την Παρί Σεν Ζερμέν σε διπλά ματς, χάρη σε εκτός έδρας γκολ (0-0, 1-1). Ήταν μόλις η αρχή για τον μάγο Αντρέα Πίρλο, πριν αρχίσει τη σπουδαία καριέρα που έκανε αργότερα στις Ίντερ, Μίλαν και Γιουβέντους.
Μια στιγμή μαγείας από δύο παικταράδες, που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ…
