Ένα πραγματικό αστέρι, εντός κι εκτός των παρκέ. Ο Μάτζικ Τζόνσον είναι αναμφισβήτητα ένας από αυτούς που επηρέασαν σε σημαντικό βαθμό το άθλημα, σε βαθμό που μπορεί να υποστηρίξει κανείς πως… το άλλαξε.
Ο Έρβιν Τζόνσον, κέρδισε σε ηλικία μόλις 15 ετών το προσωνύμιο Μάτζικ (σ.σ. μαγεία) για το επιβλητικό και απρόβλεπτο παιχνίδι του και φυσικά για την ικανότητά του να πασάρει εκεί που κανείς δεν το περίμενε.
Στην πρώτη του σεζόν με τους Λος Άντζελες Λέικερς, ο Μάτζικ Τζόνσον σκόραρε 18 πόντους μέσο όρο, έχοντας 7.7 ριμπάουντ και 7.3 ασίστ, ωστόσο δεν είχε επιλεχθεί για «Ρούκι της χρονιάς» καθώς ο Λάρι Μπερντ έκανε θαύματα στη Βοστόνη με τους Σέλτικς.
Με τη δύναμη του Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ και τους Τζέιμς Ουόρθι και με τον Μάτζικ στα ηνία του παιχνιδιού, οι Λέικερς έφτασαν σε οκτώ τελικούς πρωταθλήματος στην δεκαετία του ’80 κερδίζοντας τον τίτλο πέντε φορές.
Σε ηλικία 23 ετών και συγκεκριμένα στις 5 Ιανουαρίου του 1983, ο Μάτζικ Τζόνσον αντιμετώπισε με τους Λέικερς τους Σίξερς του Τζούλιους Έρβινγκ, με τις δύο ομάδες να έχουν σχεδόν πανομοιότυπο ρεκόρ (25-8 έναντι 25-5 σε νίκες-ήττες). Σε έναν άτυπο επαναληπτικό των τελικών του 1982 ή σε ένα από τα… προσεχώς αν προτιμάτε των τελικών εκείνης της χρονιάς (1983), η ομάδα του Πατ Ράιλι δεν ήταν το φαβορί. Χωρίς τον αρχηγό τους, τον Αμπτούλ Τζαμπάρ, οι Καλλιφορνέζοι θα υποκύψουν με ένα εντυπωσιακό 120-122, ωστόσο ο Τζόνσον είχε απλώσει την… μαγεία του.
Είχε εντυπωσιάσει ακόμα και τον πλέον δύσπιστο με 23 πόντους, 12 ριμπάουντ και… 20 ασίστ τη στιγμή που ο μεγάλος του αντίπαλος, ο Τζούλιους Έρβινγκ είχε τελειώσει το ματς με 27 πόντους, 5 ριμπάουντ και 5 τελικές πάσες.
