Στεναχωρημένος που δεν κατάφερε μαζί με τον Μοράτι να βγάλει τον Αντριάνο από την κατάθλιψη δήλωσε ο Ζανέτι, με τον παλαίμαχο άσος της Ίντερ να θυμάται στιγμές με τον Βραζιλιάνο…
«Ήταν καλοκαίρι, παίζαμε φιλικό ματς με τη Ρεάλ Μαδρίτης κι ο Αντριάνο μόλις είχε σκοράρει ένα φανταστικό γκολ. Είχα πει στον εαυτό μου πως “έχουμε τον επόμενο Ρονάλντο”. Τα είχε όλα: Δύναμη, τεχνική, καλά τελειώματα, σώμα, κεφαλιές.
Με φόβιζε πάρα πολύ ότι προερχόταν από τις φαβέλες. Οι φαβέλες της Βραζιλίας είναι ίδιες με εκείνες της Αργεντινής. Έχω δει τους όποιους κινδύνους. Ξέρω πως είναι πολύ πονηρό το να έχεις τα πάντα ενώ πιο παλιά δεν είχες τίποτα. Κάθε μέρα μετά το τέλος της προπόνησης τον ρώταγα τι σκόπευε να κάνει αργότερα, γιατί δεν ήθελα να μπλέξει πουθενά αλλού.
Ο Αντριάνο είχε πολύ στενή σχέση με τον πατέρα του. Ήταν πολύ δεμένοι. Ωστόσο, κάτι φριχτό συνέβη λίγο πριν την έναρξη ενός αγώνα, αφού ο Αντριάνο έμαθε από το τηλέφωνο ότι ο πατέρας του είχε φύγει από τη ζωή. Ήμουν στο δωμάτιο εκείνη την ώρα τον είδα να πετάει το τηλέφωνο με τόση δύναμη στον τοίχο που το έκανε κομμάτια. Μετά ούρλιαξε πολύ δυνατά. Δεν μπορείτε να καταλάβετε πόσο! και σήμερα, όταν θυμάμαι αυτή τη σκηνή ανατριχιάζω.
Από ‘κείνη την ημέρα και έπειτα, εγώ και ο Μοράτι τον είχαμε σαν τον μικρό μας αδελφό. Εν τω μεταξύ συνέχιζε να παίζει ποδόσφαιρο, να σημειώνει μερικά απίθανα γκολ και σε όλα να δείχνει με τα χέρια του ψηλά τον ουρανό. Όμως, τίποτα στη συνέχεια δεν ήταν πια το ίδιο.
Δεν καταφέραμε να τον βγάλουμε από το αδιέξοδο και τη κατάθλιψη. Αυτή ίσως ήταν η μεγαλύτερη ήττα της καριέρας μου. Αυτό με κάνει μέχρι και σήμερα να νιώθω τόσο αδύναμος»
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ
Καμία δημοσίευση για προβολή
