Ήταν καλοκαίρι του 2002 όταν η Τσέλσι έπαιζε στην έδρα της Τσάρλτον για το πρωτάθλημα. Γρήγορα γρήγορα η ομάδα του Ρανιέρι που ήταν τότε προπονητής των μπλε, έμεινε πίσω στο σκορ με 1-0. Σκόρερ ο Κοσένσκι στο 7’ και ο ίδιος στο 26’ είδε την κόκκινη κάρτα. Η Τσέλσι, έπαιζε με παίκτη παραπάνω και λόγω του αριθμητικού πλεονεκτήματος έδειχνε να μπορεί να γυρίσει το ματς. Όμως, ο Ρούφους με κεφαλιά έκανε το 2-0 σε ανύποπτη στιγμή στο 33’.
Από 2-0 λες τώρα, το ματς δεν γυρίζει ποτέ. Και ας παίζεις και με παίκτη παραπάνω. Ο Ζόλα είχε φτάσει 35 χρονών περίπου και λογικό να μην θύμιζε τον Ζόλα τον παλιό που η Τσέλσι είχε κατακτήσει το Ευρωπαϊκό. Αλλά με την πείρα του κατάφερε να μειώσει σε 2-1 με σουτ πριν το τέλος του ημιχρόνου.
Και στη συνέχεια ανέλαβε ο Λάμπαρντ. Ο Φρανκ Λάμπαρντ.
https://www.youtube.com/watch?v=jy5sbQ_gktQ
Τότε, πιτσιρικάς, με όρεξη. Πιο ελαφρύς, πιο γρήγορος, με φινέτσα και ποιότητα. Ο Άγγλος, έδωσε ασίστ στο πρώτο 2-2 στον Κόουλ, με τον τελευταίο βέβαια να κάνει φοβερή ενέργεια και σουτ. Στο 84’ λοιπόν, έγινε το 2-2 και στο 89’ ο Λάμπαρντ έδωσε τη νίκη με πλασέ.
Ήταν η τελευταία φορά που η Τσέλσι, γύρισε παιχνίδι από το 2-0 εις βάρος της. Το ξαναέκανε τώρα, με την Λέστερ, έπειτα από 14 χρόνια με τον Φάμπρεγκας να είναι πρωταγωνιστής και το είχε κάνει ξανά στις 17/08 του 2002 με τον Λάμπαρντ.
