Πολλοί μπορούν να το αποκαλέσουν ατυχία. Δεν θα είναι άτοπο και άκυρο όμως σε καμία περίπτωση να το ερμηνεύσετε και ως… κατάρα! Υπάρχει και στο ποδόσφαιρο. Άλλοι δεν θα την ξεφορτωθούν ποτέ, δεν κατάφεραν να τη λύσουν. Άλλοι; Την πλήρωσαν ακόμα και με την ίδια τους τη ζωή. Το ποδόσφαιρο είναι περίεργο, παίζει παιχνίδια. Διαβάστε τις 5 ιστορίες που σας παραθέτουμε και θα καταλάβετε.
Ιγκόρ Ακινφέεφ
Τρέχει ένα μοναδικό ρεκόρ καθώς για 40 παιχνίδια στο Τσάμπιονς Λιγκ δεν έχει καταφέρει να κρατήσει ανέπαφη την εστία. Είχε χαρακτηριστεί μάλιστα (ανεπιτυχώς) και διάδοχος του Φαν ντερ Σάαρ με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να τον έχει εντοπίσει αλλά η συνέχεια ήταν απογοητευτική.
Η τύχη του φαίνεται να έλαμψε κάπως απέναντι στη Μονακό όπου ο Ιγκόρ είχε μερικές σωτήριες επεμβάσεις, ωστόσο ο Μπερνάντο είχε ένα διαφορετικό σενάριο στην τσέπη σκοράροντας 3 γκολ στη συνέχεια.
Ο Ιγκόρ είναι άτυχος γιατί έχει χρεωθεί αυτή τη… ρετσινιά (και την κατάρα) και την οποία είναι πλέον μεγάλος για να αλλάξει.
Εουσέμπιο
Παίκτες όπως ο Κριστιάνο και ο Φίγκο εμπνεύστηκαν από τον καλύτερο Πορτογάλο και έναν εκ των κορυφαίων της δεκαετίας του 1950 και του 1960. Ο Εουσέμπιο οδήγησε την Μπενφίκα του Μπέλα Γκούτμαν στην κατάκτηση του Ευρωπαϊκού τόσο το ’61 όσο και το ’62.
Αυτή η επιτυχία έκανε τον Ούγγρο προπονητή να ζητήσει παραπάνω χρήματα, ωστόσο το Διοικητικό Συμβούλιο της Μπενφίκα αρνήθηκε με τον Γκούτμαν να αποχωρεί από τον σύλλογο και να λέει «ούτε σε 100 χρόνια δεν θα πάρετε ξανά ευρωπαϊκό».
Η κατάρα του Γκούτμαν έπιασε… Η Μπενφίκα έπαιξε άλλους 7 τελικούς και τους έχασε όλους. Ο Εουσέμπιο μάλιστα έφτασε στο σημείο να επισκεφτεί το μνήμα του Γκούτμαν μετά από χρόνια για να «σπάσει» η κατάρα, ωστόσο αυτή παραμένει, καθώς η Μπενφίκα έχασε ακόμα έναν τελικό.
Μίκαελ Μπάλακ
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Μπάλακ ήταν ένας από τους σπουδαιότερους Γερμανούς ποδοσφαιριστές. Διεθνής με τα «πάντσερ» έχει κερδίσει, πέντε πρωταθλήματα χωρών και αρκετούς τίτλους παίζοντας με την Μπάγερ Λεβερκούζεν, την Μπάγερν Μονάχου και την Τσέλσι.
Το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ωστόσο του ξέφυγε αν και έφτασε κοντά. Το 2002-03 ήταν αναμφίβολα η χειρότερη χρονιά του. Η Λεβερκούζεν δείχνει ικανή για το τρεμπλ, αλλά η Ντόρτμουντ παίρνει το πρωτάθλημα, η Σάλκε το Κύπελλο και ο Ζιντάν με εκείνο το καταπληκτικό σουτ χαρίζει στη Ρεάλ το Τσάμπιονς Λιγκ.
Τι έγινε όταν ο Μπάλακ σκέφτηκε ότι τα πράγματα θα γίνουν κάπως καλύτερα; Το 2002 στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου η Γερμανία έχασε από την Βραζιλία με 2-0, με τον Καν μάλιστα να κάνει λάθος και να δίνει το προβάδισμα στην «σελεσάο» από νωρίς. Όσο για το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα; Η Γερμανία έφτασε στον τελικό, αλλά την κούπα δεν σήκωσε χάνοντας από την Ισπανία.
Άαρον Ράμσεϊ
Ο Ουαλός έχει κατηγορηθεί για περιστατικά για τα οποία… δεν ευθύνεται. Όσες φορές σκοράρει κάποιος διάσημος πεθαίνει. Αλήθεια… Συμβαίνει! Ο Στιβ Τζομπς, ο Άλαν Ρίκμαν, ο Οσάμα μπιν Λάντεν. Όσες φορές κι αν σκόραρε σε διάστημα 2-3 ημερών, αν όχι την ίδια ημέρα μία διάσημη προσωπικότητα έφυγε από τη ζωή.
Αντρές Εσκομπάρ
Τον φώναζαν «Κύριο του Ποδοσφαίρου». Αυτός μαζί με τον Βαλντεράμα είχαν αναπτερώσει τις ελπίδες των Κολομβιανών για το Παγκόσμιο Κύπελλο το 1994. Τα αποτελέσματα όμως δεν ήταν τα αναμενόμενα. Η Κολομβία έχασε στην πρεμιέρα της με 3-1 από τη Ρουμανία και χρειαζόταν θετικό αποτέλεσμα με την οικοδέσποινα Αμερική για να ελπίζει σε πρόκριση. Ο αρχηγός Αντρές Εσκομπάρ σημείωσε αυτογκόλ βάζοντας μπροστά στο σκορ τις ΗΠΑ, οι οποίες πήραν τη νίκη εντέλει με 2-1. Οι Κολομβιανοί χρειάζονταν νίκη δική τους με την Ελβετία και ήττα της Ρουμανίας από τις ΗΠΑ, για να προκριθούν. Το πρώτο έγινε, το δεύτερο όχι και γύρισαν στη χώρα τους νωρίς-νωρίς…
Λίγες ημέρες μετά δολοφονήθηκε στην πατρίδα του από έναν εξαγριωμένο άντρα για το… αυτογκόλ του. Την πλήρη ιστορία του Αντρές Εσκομπάρ μπορείτε να την διαβάσετε εδώ.
