Τον γνωρίσαμε το 2005 όταν φόρεσε τη φανέλα του Ολυμπιακού και αργότερα τον θαυμάσαμε με την Μπαρτσελόνα και τη Μάντσεστερ Σίτι. Ο Γιάγια Τουρέ για αρκετά χρόνια ήταν ίσως ο καλύτερος μέσος του κόσμου, με τα προσόντα του να ξεχειλίζουν και όσα έκανε στο γήπεδο να προκαλούν δέος και θαυμασμό.
Γεννήθηκε στις 13 Μαΐου του 1983 στην πόλη Μπουακέ της Ακτής Ελεφαντοστού και έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στην ακαδημία της Μιμόσας. Ένας από τους συντελεστές της, ο Ζαν-Μαρκ Γκιγιού, τον πήρε στην Μπέβερεν, μια βελγική ομάδα που δεχόταν μαζικά Ιβοριανούς ποδοσφαιριστές που είχαν όνειρο να παίξουν στην Ευρώπη. Συμπαίκτης εκεί με τον αδερφό του Κόλο Τουρέ, που αργότερα διέπρεψε στην Άρσεναλ, ο Γιάγια έδειξε από νωρίς τις τεράστιες ικανότητές του, χτυπώντας την πόρτα των “κανονιέρηδων”…
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΣΕΝΑΛ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ…
Το 2003 πήρε μέρος σε ένα δοκιμαστικό φιλικό της Άρσεναλ παίζοντας στην κορυφή της επίθεσης. Ο Αρσέν Βενγκέρ διέκρινε το σπάνιο ταλέντο του, αλλά δεν μπορούσε να καταλάβει σε ποια θέση θα απέδιδε καλύτερα. Εντέλει αποφάσισε να κρατήσει τον 20χρονο Ιβοριανό, ο οποίος όμως δεν μπορούσε να βγάλει άδεια εργασίας στη Βρετανία. Έτσι ο Τουρέ υπέγραψε στην ουκρανική Μέταλουργκ Ντόνετσκ, κάνοντας λίγα χρόνια ακόμα υπομονή μέχρι να προκαλέσει πάταγο στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο…
Το καλοκαίρι του 2005 οι γνώσεις του προπονητή του Ολυμπιακού Τροντ Σόλιντ σχετικά με το βελγικό ποδόσφαιρο άνοιξαν την πόρτα της εξέλιξης στον νεαρό χαφ. Ο Γιάγια Τουρέ υπέγραφε με τους “ερυθρόλευκους” και από τα φιλικά της προετοιμασίας κιόλας φρόντισε να συστηθεί στους φίλους του Ολυμπιακού με ένα πολύ όμορφο γκολ και μία ασίστ στην Ισπανία κόντρα στη Βαλένθια.
Μία χρονιά έκατσε στον Πειραιά και άρπαξε την ευκαιρία που του δόθηκε να παίξει στο Τσάμπιονς Λιγκ. Οι εξαιρετικές εμφανίσεις του και η συνεισφορά του στην κατάκτηση του νταμπλ από τον Ολυμπιακό έκαναν τη διοίκηση των “ερυθρόλευκων” να θέλει να τον κρατήσει στο Λιμάνι. Εμπόδιο σε αυτό δεν ήταν άλλος από τον διαβόητο Σέλουκ, ο οποίος ασκούσε τεράστια επιρροή στον Γιάγια, για τον οποίο είχε μεγάλα σχέδια. Η ρήξη του Σέλουκ με τον Κόκκαλη οδήγησαν στην αναγκαστική πώληση του Τουρέ στη Μονακό, έπειτα από σειρά περιστατικών που ράγισαν το γυαλί ανάμεσα στις δύο πλευρές. “Θα τον πάω στην Μπαρτσελόνα” δήλωνε ο Ουκρανός ατζέντης και δικαιώθηκε πολύ γρήγορα…
Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΟΥ ΣΕΛΟΥΚ ΚΑΙ ΤΟ “ΜΠΑΜ”
Μετά το Τσάμπιονς Λιγκ, ο Γιάγια έπαιξε και σε ένα από τα κορυφαία πρωταθλήματα της Ευρώπης, το Σαμπιονά, φτιάχνοντας ακόμα περισσότερο το όνομά του. Το καλοκαίρι του 2007 η Μπαρτσελόνα έσκασε 10 εκατ. ευρώ και πήρε τον παίκτη στην Καταλονία, δικαιώνοντας τον Σέλουκ πανηγυρικά. Με τους “μπλαουγκράνα” ο Τουρέ γνώρισε μεγάλες δόξες, καθιερώθηκε ως ένας από τους καλύτερους παίκτες που κυκλοφορούσαν και δείχνοντας την ικανότητά του να παίζει σε πολλές θέσεις. Στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ του 2009 αγωνίστηκε στο κέντρο της άμυνας, ενώ εκείνη τη σεζόν κατέκτησε όλους τους τίτλους που διεκδίκησε με την Μπάρτσα!
Το 2010 ήρθε η ώρα να γίνει ηγέτης. Μετακόμισε στο Μάντσεστερ για λογαριασμό της Σίτι, αναλαμβάνοντας τον ρόλο του πρώτου βιολιού ενώ προωθήθηκε λίγο και στο χορτάρι. Από καθαρός box to box μέσος έγινε πιο πολύ δεκάρι και αυτό μετουσιώθηκε σε πολλά γκολ και ασίστ. Πανηγύρισε το 2011 τον πρώτο τίτλο της ομάδας έπειτα από 35 χρόνια ξηρασίας και τη σεζόν 2013-14 πέτυχε 20 γκολ στην Πρέμιερ, αριθμός αστρονομικός για χαφ. Μάλιστα, έγινε και η αφορμή για να αλλάξει ο θεσμός του MVP της εκάστοτε αναμέτρησης…
Η ΣΑΜΠΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΚΟΤΕΣΤ
Σε ένα ματς με τη Νιουκάστλ ο Γιάγια Τουρέ ανακηρύχθηκε πολυτιμότερος παίκτης της αναμέτρησης και το έπαθλο ήταν μια σαμπάνια. Ως πιστός μουσουλμάνος, όμως, ο Γιάγια δεν μπορούσε να πιει αλκοόλ και έτσι αρνήθηκε την ανταμοιβή του. Από τότε η διοργανώτρια Αρχή αποφάσισε να αλλάξει το έπαθλο σεβόμενοι τους αθλητές με διαφορετική θρησκεία και να θεσπίσει μη αλκοολούχα ποτά ως ανταμοιβή.
Τα πιστεύω του Τουρέ έκαναν το σοκ της είδησης ότι συνελήφθη να οδηγεί μεθυσμένος ακόμα μεγαλύτερο. Στις 13 Δεκεμβρίου του 2016 ο Ιβοριανός υποβλήθηκε σε έλεγχο αλκοτέστ και αποδείχθηκε ότι είχε υπερβεί το όριο 4 φορές! Ο ίδιος παραδέχθηκε ότι ήταν σωστά τα αποτελέσματα του αλκοτέστ, όμως ισχυρίστηκε με θέρμη ότι δεν ήπιε εν γνώσει του αλκοόλ και ότι στην κόκα κόλα που έπινε σε ένα πάρτι υπήρχε ποσότητα μπράντι! Το δικαστήριο δεν τον πίστεψε και τον τιμώρησε με αφαίρεση του διπλώματος για 18 μήνες.
Ένας τεράστιος παίκτης, με ατίθασο και ιδιότροπο χαρακτήρα και με τον μάνατζέρ του να τον… τσιγκλάει περισσότερο. Κάποτε τσαντίστηκε που η Σίτι ξέχασε τα γενέθλιά του, ενώ ήρθε σε κόντρα και με τον Γκουαρδιόλα στους “πολίτες”. Η κλάση του ήταν αδιαμφισβήτητη, το ταλέντο του μεγάλο, ένα πραγματικό θωρηκτό στη μεσαία γραμμή, που συνδύαζε δύναμη, αντοχή, ταχύτητα, διασκελισμό, ευφυΐα και εκτελεστική δεινότητα. Με την Ακτή Ελεφαντοστού πανηγύρισε το Κόπα Άφρικα του 2015 ενώ αναδείχθηκε καλύτερος Αφρικανός ποδοσφαιριστής για 4 σερί χρόνια.
