Πας τον χρόνο 6-7 μήνες πριν και λες ότι «Η Ρεάλ Μαδρίτης του Κριστιάνο Ρονάλντο και του Ζινεντίν Ζιντάν είναι η καλύτερη ομάδα του κόσμου. Και πως να πεις κάτι διαφορετικό. Έχει κατακτήσει σερί Τσάμπιονς Λιγκ, παίζει συμπαθητικό ποδόσφαιρο και έχει στο ρόστερ της τον Κριστιάνο Ρονάλντο.
Πας το χρόνο πάλι 6-7 μήνες πριν και έχουν φύγει οι Ζιντάν και Κριστιάνο και αναρωτιέσαι: «θα είναι η ίδια Ρεάλ;» και προφανώς απαντάς στον εαυτό σου. «Οχι δεν θα είναι, αλλά θα προσπαθήσει να σταθεί στο ύψος της».
Ο χρόνος περνάει και οι 6-7 μήνες του πριν είναι παρελθόν. Βλέπεις την Ρεάλ να έχει χάσει «σχεδόν» με κατεβασμένα χέρια το πρωτάθλημα. Την βλέπεις να μένει έξω από το Τσάμπιονς Λιγκ από τον Άγιαξ. Αλλά το χειρότερο είναι ότι την βλέπεις να δέχεται 4 γκολ από τους Ολλανδούς στο Μπερναμπέου και να αφήνει τον Αίαντα να παίζει ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο.
Και ναι. Δίνεις τα «μπράβο» στον Άγιαξ αλλά σκέφτεσαι παράλληλα. «Πέρσι θα είχε γίνει αυτό;», και απαντάς ασυναίσθητα «όχι με τίποτα»…
ΥΓ: Το σίγουρο είναι ότι η Ρεάλ του Κριστιάνο και του Ζιντάν πέρασε στην ιστορία, όπως θα περάσει η Μπαρτσελόνα του Μέσι. Αλλά, όμως, υπάρχει κατρακύλα ή απλά μία κακή περίοδος;
