Στην Ελλάδα τον γνωρίσαμε το 2013, όταν ο Ολυμπιακός τον απέκτησε δανεικό από την Ατλέτικο Μαδρίτης, στην προσπάθειά του να βρει ξανά σιγουριά κάτω από τα γκολπόστ, μια θέση που άφησε… ορφανή ο Αντώνης Νικοπολίδης όταν αποφάσισε να κρεμάσει τα γάντια του. Και τη βρήκε…
Οι συστάσεις που συνόδευαν τότε τον Ρομπέρτο Χιμένεθ δεν ήταν και οι καλύτερες… Ο Ισπανός βολόδερνε δανεικός σε πολλές ομάδες, κυρίως ισπανικές, χωρίς να μπορεί να κερδίσει θέση βασικού στην Ατλέτικο. Μάλιστα τη σεζόν 2010-11 έπαιξε στην Μπενφίκα, όπου απέτυχε, καθώς οι Πορτογάλοι έβγαζαν μέχρι και ανέκδοτα για τις εμφανίσεις του…
Ώσπου ήρθε ο Ολυμπιακός… Οι «ερυθρόλευκοι» τον απέκτησαν ως δανεικό το καλοκαίρι του 2013 και τον αγόρασαν έξι μήνες μετά, αφού ο Ρομπέρτο είχε κάνει φοβερά ματς στο Τσάμπιονς Λιγκ, κατεβάζοντας ρολά κόντρα σε Άντερλεχτ εκτός και Μπενφίκα εντός έδρας, πιάνοντας και πέναλτι του Ιμπραΐμοβιτς στο Καραϊσκάκη, κόντρα στην Παρί. Στον Πειραιά λατρευόταν πλέον σαν θεός, ο Μίτσελ τον αγκάλιαζε και τον εκθείαζε δημοσίως και η εστία του Ολυμπιακού γινόταν… απόρθητο κάστρο για τους περισσότερους αντιπάλους. Μάλιστα, το καλύτερό του ματς ήταν κόντρα στην παλιά του ομάδα, την Μπενφίκα, στο Καραϊσκάκη, από την οποία πήρε και την προσωπική του ρεβάνς για όλα όσα άκουσε τον καιρό που ήταν κάτοικος Λισαβόνας.
Τα επόμενα δύο χρόνια ο Ρομπέρτο σε γενικές γραμμές τα πήγε εξαιρετικά, χωρίς να λείπουν βέβαια και οι περίοδοι ντεφορμαρίσματος, κάτι που είναι λογικό για όλους τους ποδοσφαιριστές. Ο Ισπανός έχτισε το όνομά του, ακουγόταν και ως υποψήφιος για την εθνική Ισπανίας, ενώ και ο ίδιος σκεφτόταν την επιστροφή στην πατρίδα λόγω και των θλιβερών γεγονότων στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Τα επεισόδια, οι αναβολές αγώνων και γενικά η ανοργανωσιά ωθούν πολλούς ξένους παίκτες στη φυγή, κάτι που ίσχυε και για τον Ρομπέρτο, ο οποίος ήταν και μακριά από τα δυο του παιδιά… Έτσι η μεταγραφή φέτος έδειχνε αναπόφευκτη.
Από το φετινό καλοκαίρι ανήκει στην Εσπανιόλ, η οποία εντυπωσιάστηκε από τη φοβερή του εξέλιξη και του έδωσε κατευθείαν τη φανέλα του βασικού. Ωστόσο το νέο του ξεκίνημα στην Πριμέρα Ντιβισιόν είναι εφιαλτικό μέχρι στιγμής: έφαγε 6 γκολ στην πρεμιέρα από τη Σεβίλλη (ήττα με 6-4) και άλλα δύο στην εντός έδρας ισοπαλία 2-2 με τη Μάλαγα, όπου μάλιστα ευθύνεται και στα δύο γκολ.
Οκτώ γκολ σε δύο ματς είναι πάρα πολλά για έναν γκολκίπερ και αναμφίβολα ο Ρομπέρτο θα νοστάλγησε τον καιρό που ήταν στον Πειραιά και την έβγαζε με 1-2 γκολάκια ανά δύο ματς…
Η αλήθεια είναι ότι ο Ρομπέρτο είναι καλός τερματοφύλακας. Τα ρεφλέξ του είναι εντυπωσιακά, οι εκτινάξεις του φοβερές, ενώ στα τετ-α-τετ και τα πέναλτι μπορεί και βγαίνει νικητής τις περισσότερες φορές. Έχει ηγετική προσωπικότητα, κατευθύνει μαεστρικά την άμυνά του και γενικά αποτελεί εγγύηση κάτω από τα δοκάρια. Το θέμα είναι, όμως, ότι όλα αυτά τα είδαμε μόνο στη θητεία του με τους πρωταθλητές Ελλάδας, καθώς προτού έρθει κινούνταν στη μετριότητα, στην οποία επέστρεψε και τώρα. Ίσως και λίγο παρακάτω…
Η αυτοπεποίθηση είναι πολύ σημαντικός παράγοντας στην ψυχολογία ενός πορτιέρο, κάτι που ισχύει 100% και για τον Ρομπέρτο. Στον Πειραιά την είχε ξαναβρεί, ενώ τώρα δείχνει να τη χάνει πάλι και σε μια μικρομεσαία ομάδα, όπως η Εσπανιόλ, είναι δύσκολο να κρατάς ανέπαφη την εστία σου. Σίγουρα ο Ισπανός θα έχει μπει σε δεύτερες σκέψεις όσον αφορά την επιλογή του να αφήσει τον Ολυμπιακό, αφού η αλήθεια είναι ότι εδώ έφτιαξε το όνομα και απογείωσε την καριέρα του.
Είναι εξαιρετικός τερματοφύλακας, αλλά όχι για να παίζει οπουδήποτε…
