Σε αυτό εδώ το κείμενο θα κάνουμε μία αναφορά για τον κλασικό φίλο μας (που όλοι μας έχουμε) ο οποίος είναι άρρωστος με το στοίχημα. Ο οποίος παίζει μέχρι και γκολφ (και ας μην έχει δει ποτέ του) και πάντα χάνει στο… παρατσάκ.
Αυτός ο κλασικός ο φίλος μας, θα έχει πάντα να μας πει για την ιστορία του. Για το στοίχημα που έχασε για ένα γκολ ή στο ενενήντα. Θα έχει επίσης να μας πει και για το ταμείο που πήγε πολύ εύκολα. Άνετα, χωρίς να αγχωθεί καθόλου.
Γιατί είναι τόσο καλός, που όταν πιάνει στοίχημα, “πληρώνεται” εύκολα και από… ημιχρόνο, αλλά όταν χάνει συνήθως την “παθαίνει” στο 90’ και για ένα γκολ.
Βέβαια, αυτό το… αρρωστάκι με το στοίχημα δεν θα σου πει ποτέ την αλήθεια για τα πόσα λεφτά παίζει.
Δεν θα σου πει επίσης ποτέ την αλήθεια για το πως έχασε τελικά, αλλά επίσης δεν θα σου πει και για την πραγματική τριάδα ή τετράδα που έπαιξε.
Θα σου αναφέρει πάντα το ματς που έχασε… στο “τσακ” και ας έχει χάσει στο ίδιο δελτίο για παράδειγμα το Νάπολι-Ρόμα που θα το έπαιζε άσο, αλλά ήρθε διπλό από ημίχρονο.
Πρόκειται για τον κλασικό “κουβά” ο οποίος θεωρεί τον εαυτό του τον μεγαλύτερο “γκουρού”, αλλά επειδή όπως λέει δεν έχει πολλά λεφτά, γι’ αυτό χάνει και δεν ζει από το στοίχημα.
Σίγουρα θα ακούσεις την ατάκα από το στόμα του: “Ρε συ, εγώ αν είχα ένα χιλιάρικο, σίγουρα θα κέρδιζα. Τώρα με το άγχος των 10 και 20 ευρώ, δεν μπορώ”.
Αλλά η αλήθεια είναι ότι και 1000 ευρώ να είχε, απλά θα έχανε ένα μεγαλύτερο ποσό.
Πάντως, όλα αυτά τα αρρωστάκια του στοιχήματος, μας αρέσει να τα έχουμε δίπλα μας και να μας λένε τις ιστορίες τους…
