Το bracket είναι ένας πίνακας με ομάδες που χρησιμοποιείται κατά κόρον στο κολεγιακό πρωτάθλημα μπάσκετ. Είναι πίνακας σχηματισμένος με γραμμές, που αριστερά και δεξιά έχει τις ομάδες που συμμετέχουν και στις οριζόντιες μπορεί ο καθένας να σημειώνει τους νικητές του.
Το bracket ενδείκνυται και για τα playoffs του ΝΒΑ, τα οποία κρατούν σχεδόν δύο μήνες και είναι ένα από τα σπουδαία γεγονότα κάθε χρονιάς στον παγκόσμιο αθλητισμό. Σε ένα τόσο μακρύ χρονικό διάστημα ένα bracket δεν μπορεί να ασκεί τη μέγιστη δυνατή επιρροή στη φιλαθλητική ένταση, διότι πολλά μπορεί να συμβούν. Το δικό μου bracket στα playoffs του ΝΒΑ βγάζει πρωταθλητές τους Σαν Αντόνιο Σπερς, σε μία ανέλπιστη εξέλιξη, που είναι μισό πραγματικότητα και μισό επιθυμία.
Από όλα τα αθλητικά γεγονότα που συμβαίνουν το 2017 μόνο το ΝΒΑ παρακολουθώ με συνέπεια. Απέχω πολύ από το να θεωρούμαι φρικιό και δεν πέρασε καν η σκέψη, τουλάχιστον στην κανονική περίοδο, να μπω στη διαδικασία να ξενυχτήσω για να χάσω ματς. Το έκανα, για να είμαι ειλικρινής, μόνο μία φορά: Στο All Star Game, λόγω Γιάννη.
Παρ’ όλα αυτά, έχουν σημειωθεί παιχνίδια στον πρώτο γύρο που ίσως αξίζουν τον κόπο. Δύο των Μιλγουόκι Μπακς με τους Τορόντο Ράπτορς. Το πρώτο των Γουόριορς με τους Μπλέιζερς. Το τρίτο των Τζαζ με τους Κλίπερς. Το πρώτο των Σπερς με τους Γκρίζλις, αν αυτό είναι εφικτό. Το έβδομο των Σέλτικς με τους Μπουλς. Ουπς.
Καταλαβαίνετε τι έρχεται, έτσι; Στον κόσμο του Μικρού Ξερόλα δεν έχουν σημειωθεί μόνο οι ομάδες που θα προκριθούν, ούτε καν μόνο τα παιχνίδια που θα χρειαστούν για μία σειρά. Σε κάποιες περιπτώσεις έχει εμφανιστεί και η εξέλιξη της σειράς και αυτό δεν είναι ντροπή, όσο η δημοσιοποίησή τους. Για αυτό, όποιος θέλει να διασκεδάσει εν ευθέτω χρόνω, βιώνοντας την τραγανιστή αποτυχία αυτού του κειμένου, μπορεί να παραμείνει εδώ.
ΔΥΣΗ
Γουόριορς-Μπλέιζερς 4-1. Η σειρά έχει ακαταμάχητο φαβορί. Ρώτησαν τον Ντέιμιεν Λίλαρντ τις προάλλες πόσα παιχνίδια θα χρειαστούν οι Μπλέιζερς για να πετάξουν τους Γουόριορς εκτός μάχης, έξι ή επτά. Ο Λίλαρντ, χαμογελώντας, απάντησε έξι. Ήταν μία απόπειρα συμμετοχής στο χιούμορ. Οι Γουόριορς νίκησαν τους Μπλέιζερς 4-0 στην κανονική περίοδο, αλλά όλα τα ματς έγιναν πριν το All Star Game και την ανταλλαγή του Μάιλς Πλάμλι με τον Γιουσούφ Νούρκιτς. Ο Βόσνιος πήγε Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς απέναντι στους αντιπάλους τους και οι Μπλέιζερς βρήκαν το καύσιμο που ήθελαν για να κάνουν μία σκυταλοδρομία προκειμένου να προλάβουν τα playoffs. Παρεμπιπτόντως, άφησαν εκτός νυμφώνος τους Ντένβερ Νάγκετς, που έχουν τον αγαπημένο μου παίκτη στο πρωτάθλημα, τον Νίκολα Γιόκιτς. Συν τοις άλλοις, ο Λίλαρντ βρέθηκε σε εξαιρετική κατάσταση στο δεύτερο μισό του πρωταθλήματος, ούτως ή άλλως είναι ένας από τους 10 κορυφαίους πόιντ γκαρντ του πρωταθλήματος αυτήν τη στιγμή (Κάρι, Γουέστμπρουκ, Χάρντεν, Πολ, Ίρβινγκ, Χιλ, Γουόλ, Λάουρι, Κόνλεϊ, δεν βάζω τον Αϊζάια Τόμας διότι τον θεωρώ τον λιγότερο πόιντ γκαρντ από όλους). Ο Νούρκιτς θα είναι πρόβλημα για τον Ζάζα Πατσούλια, αλλά όχι για όλους τους Γουόριορς. Ακόμα και να σκοράρει ο Λίλαρντ περισσότερο από τον Κάρι, που θα γίνει, δε θα είναι πρόβλημα. Ο Σι Τζέι ΜακΚόλουμ είναι καλύτερος παίκτης από όσο επιτάσσει η κοινή πεποίθηση, αλλά ο Κλέι Τόμπσον είναι σπουδαίος αμυντικός και μπορεί να σκοράρει 25 πόντους ανά ματς χωρίς να έχει για πολλή ώρα την μπάλα στα χέρια του.
Έπειτα, είναι ο Κέβιν Ντουράντ, που ο Άλεν Κραμπ και ο Έβαν Τέρνερ δεν μπορούν να μαρκάρουν. Οι Μπλέιζερς δεν είναι η ομάδα που έχει χάσει και τα τέσσερα παιχνίδια από τους Γουόριορς τη φετινή περίοδο, αλλά δεν είναι και πιο ισχυροί από την περυσινή έκδοσή τους, όταν έχασαν 4-1 στο δεύτερο γύρο της Δύσης από το Γκόλντεν Στέιτ, με την επιστροφή του Κάρι μετά τον τραυματισμό και τους 40 πόντους που έβαλε στο Πόρτλαντ του Όρεγκον. Θα πω 4-1, με τους Μπλέιζερς να παίρνουν το τέταρτο ματς και δεύτερο στην έδρα τους.
Κλίπερς-Τζαζ 2-4. Το πιο δυσανάγνωστο ζευγάρι του πρώτου γύρου. Οι Κλίπερς τελείωσαν τέταρτοι στην κανονική περίοδο και αυτό θα πει ότι, ακόμα και αν προκριθούν από τη σειρά με τους Τζαζ, θα παίξουν με τους Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς στον επόμενο γύρο. Πασαπόρτι για τους τελικούς της Δύσης θα τους έδινα αν έβρισκαν τους Σπερς στο δεύτερο γύρο, αλλά αυτό δεν πρόκειται να γίνει. Κατά τη γνώμη μου, μία ομάδα εκ των Τζαζ και Γκρίζλις θα προχωρήσει στο δεύτερο γύρο των playoffs. Τώρα, όλη τη σεζόν θεωρούσα ότι θα το έκαναν οι Γκρίζλις, αλλά οι Τζαζ μου φαίνονται πιο πιθανοί. Οι Κλίπερς δεν είναι ομάδα που τρέχει, όμως δεν είναι και άνετη στο παιχνίδι των 24 δευτερολέπτων, που οι Τζαζ παίζουν. Για την ακρίβεια, οι Τζαζ έχουν την καλύτερη άμυνα στο ΝΒΑ, είναι οι δεύτεροι στην κατηγορία των ομάδων που δέχονται τους λιγότερους πόντους σε αιφνιδιασμό και δευτερεύοντα αιφνιδιασμό και δεύτεροι, επίσης, στην κατηγορία των ομάδων που οι αντίπαλοί τους σουτάρουν με χαμηλό ποσοστό ευστοχίας. Ο Ντοκ Ρίβερς έχει περισσότερη εμπειρία ως προπονητής, αλλά ο Κουίν Σνάιντερ έχει λιγότερο θολωμένο μυαλό σε ό,τι αφορά αυτά που πρέπει να γίνουν. Παρ’ όλα αυτά, οι Κλίπερς τελείωσαν την κανονική περίοδο έχοντας για παρακαταθήκη το 3-1 επί των Τζαζ και κρατώντας τους σε δύο παιχνίδια κάτω από τους 80 πόντους.
Ο ΝτεΆντρε Τζόρνταν δεν είναι τόσο καλός επιθετικός για να απειλεί σε σταθερή βάση τον τροχονόμο Ρούντι Γκομπέρ, αλλά ο Μπλέικ Γκρίφιν έχει ένα αξιόπιστο σουτ από τα 5 μέτρα, το οποίο θα χρειαστεί στη σειρά. Ο Τζορτζ Χιλ είναι αρκετά καλός για να ματσάρει τον Κρις Πολ και ο Σέλβιν Μακ μπορεί να κάνει τη διαφορά απέναντι στον Όστιν Ρίβερς, αν και ο Ρέιμοντ Φέλτον είναι πολύ έμπειρος και πιο έξυπνος στις λεπτομέρειες. Το πρόβλημα για τους Κλίπερς είναι ότι δεν έχουν τον παίκτη που θα μπορεί να μαρκάρει τον Γκόρντον Χέιγουορντ και το πρόβλημα για τους Τζαζ είναι ότι ο ερχόμενος από τον πάγκο Τζαμάλ Κρόφορντ έχει τη δυνατότητα να αλλάξει τον ρυθμό από τον πάγκο. Αν ο Ρίβερς παίξει με τον Μόρις Σπέιτς στο «5», δηλαδή small ball και τον Γκρίφιν στη θέση του πάουερ φόργουρντ, τότε καταλύτης για τους Τζαζ, περισσότερο και από τον Ντέρικ Φέιβορς, θα είναι ο Τρέι Λάιλς. Για την ομάδα του Λος Άντζελες, ωστόσο, τα playoffs είναι γενικώς βραχνάς και συνήθως πέφτουν θύμα δυσάρεστων εκπλήξεων: θα πάω με το 4-2 υπέρ των Τζαζ, με τους Κλίπερς να παίρνουν τα δύο παιχνίδια τους στο «Staples», με τους Τζαζ να ισοφαρίζουν στη «Vivint». Ο Ρόντνεϊ Χουντ θα είναι ασταμάτητος στο πέμπτο παιχνίδι, οι «μορμόνοι» θα κλέψουν το πλεονέκτημα και θα τελειώσουν τη σειρά στη Γιούτα.
Σπερς-Γκρίζλις 4-1. Με το ΝΒΑ να αλλάζει συνεχώς σε ό,τι αφορά τις ισχυρές και τις ανίσχυρες ομάδες, έχεις δικαίωμα να αλλάζεις και εσύ κατεύθυνση στο ποια υποστηρίζεις. Μεγάλωσα με τον Τζόρνταν, υποστήριξα τους Κινγκς λόγω Τζέισον Γουίλιαμς, Βλάντε Ντίβατς και Πρέντραγκ Στογιάκοβιτς και έχω καταλήξει στους Σπερς, λόγω κυρίως του Μάνου Τζινόμπιλι και του ευεργετικού μπάσκετ που έπαιξαν από το 2012 ως το 2014. Συμπαθώ επίσης τους Γκρίζλις και θεωρώ ότι ο Μαρκ Γκασόλ είναι ο κορυφαίος σέντερ στη λίγκα. Οι Γκρίζλις είχαν αποκλείσει τους Σπερς στα playoffs του 2011, 4-2, ως νούμερο 8 στην κανονική περίοδο. Οι Σπερς ανταπέδωσαν με το 4-0 του 2014 στους τελικούς της Δύσης και το 4-0 πέρυσι, στον πρώτο γύρο. Το Σαν Αντόνιο μπαίνει για πρώτη φορά μετά από 21 χρόνια σε σειρά χωρίς τον Τιμ Ντάνκαν, αλλά είναι ομάδα πολύ ισχυρή, ο Καγουάι Λέοναρντ είναι ο σταρ της. Επίσης, το Σαν Αντόνιο είναι μία ευέλικτη ομάδα, που μπορεί να παίξει σε κάθε τέμπο, να νικήσει παιχνίδια στους 80 και στους 110 πόντους. Και έχει τον πιο εντυπωσιακό προπονητή της λίγκας.
Δεν παλιώνει ποτέ.
Οι αντίπαλοι μοιράστηκαν τις νίκες στην κανονική περίοδο, στη μία από τις νίκες του Μέμφις δεν έπαιξε ο Λέοναρντ όμως. Εδώ υπολόγιζα την έκπληξη, όμως μου τα χάλασε ο Τόνι Άλεν: Ο τραυματισμός του στη γάμπα δεν επιτρέπει εκτιμήσεις για επιστροφή και είναι ο μόνος παίκτης που μπορεί να περιορίσει αισθητά τον Λέοναρντ. Τον βλέπω να παίζει στο τέταρτο παιχνίδι, χωρίς να είναι έτοιμος. Ο Τόνι Πάρκερ μπορεί να παίξει κομβικό ρόλο στη σειρά, διότι δεν θα χρειαστεί να μαρκάρει τον Μάικλ Κόνλεϊ στην άμυνα. Οι Γκρίζλις θα βάλουν μεθοδικά την μπάλα στη ρακέτα, θα σουτάρουν πάλι τα λιγότερα τρίποντα στη σειρά από κάθε άλλη ομάδα στα playoffs, θα παίξουν με το ρολόι. Όμως το Σαν Αντόνιο μπορεί να αντεπεξέλθει, περισσότερο ακόμα και από τους Γουόριορς σε κάθε κόλπο της ομάδας του Μέμφις. Θα πω Σπερς στα πέντε ματς, με τους Γκρίζλις να κλέβουν το πλεονέκτημα έδρας στο πρώτο ματς, πριν χάσουν τα δύο παιχνίδια τους στο Μέμφις και τελειώσει η σειρά στο Τέξας.
Ρόκετς-Θάντερ 4-3. Πέραν της μονομαχίας του MVP με εκείνον που θα γινόταν MVP, δηλαδή του Ράσελ Γουέστμπρουκ με τον Τζέιμς Χάρντεν, από ό,τι λένε οι πρώτες πληροφορίες, η σειρά έχει «ψωμί». Οι Ρόκετς είναι το ξεκάθαρο φαβορί. Οι Θάντερ είναι μία καλή, σκληρή ομάδα, που έχει προτεραιότητες, βασίζεται στον Γουέστμπρουκ, είναι ένα σύνολο που έχει δουλέψει πολύ, ένα συμπέρασμα που ανάγεται αυτομάτως από την υπόθεση της δουλειάς που έχει κάνει ο καλύτερους παίκτης τους. Οι Ρόκετς παίζουν το μπάσκετ των Φοίνιξ Σανς τη διετία 2005-07, μόνο καλύτερο, διότι το τρίποντο είναι υπερόπλο, κάτι που οι Σανς δεν είχαν. Είναι η συνέχεια του οράματος του Μάικ ντ’ Αντόνι, προπονητή στο Φοίνιξ τότε και στο Χιούστον τώρα.
Δύο είναι οι προβληματισμοί: ο πρώτος έχει να κάνει ότι ακόμα και τότε οι Σανς βρέθηκαν να χάνουν 3-1 από τους Λέικερς στον πρώτο γύρο των playoffs του 2006 και στο πέμπτο ματς έπρεπε να ισοφαρίσει με τρίποντο ο Τιμ Τόμας, για να το πάρουν στην παράταση και να κλέψουν τη σειρά στα 7 ματς. Το δεύτερο είναι ότι, χωρίς παρεξήγηση για τον Μάικ ντ’ Αντόνι, ο Μπίλι Ντόνοβαν είναι καλύτερος προπονητής. Οι Θάντερ είναι καλύτεροι από τους Λέικερς τότε, μόνο που ο Κόμπε Μπράιαντ είχε κάνει μία σειρά ανεπανάληπτη, τουλάχιστον στα πέντε πρώτα ματς. Αν ο Γουέστμπρουκ μπορεί να την επαναλάβει, οι Θάντερ θα έχουν πολλή τύχη. Τότε, βεβαίως, οι Σανς δεν είχαν τον Αμάρε Στάνταμαϊρ, ενώ τώρα έχουν μία σημαντική γραμμή μέσα στη ρακέτα, με τους Καπέλα, Νενέ και Χάρολντ, παίκτες που, αν και κοντύτεροι, ταιριάζουν στον Στίβεν Άνταμς. Περιμένω να δω πώς θα πάει το ματσάρισμα του Ράιαν Άντερσον με τον Ντομάντας Σαμπόνις και δεν ξεχνώ ότι ο Πάτρικ Μπέβερλι, που είναι ανεμβολίαστο λυσσασμένο σκυλί του πολέμου θα πάει στον Γουέστμπρουκ. Επίσης, είναι μία καλή πιθανότητα οι Έρικ Γκόρντον και Λου Γουίλιαμς να έχουν 15 ελεύθερα τρίποντα μαζί σε κάθε ματς και ο Αντρέ Ρόμπερτσον να πρέπει να βγαίνει στην περιφέρεια για να μαρκάρει τον Ράιαν Άντερσον. Επειδή ο Τζέιμς Χάρντεν λογικά θα παίξει πάνω στον Βίκτορ Ολαντίπο, ο τελευταίος μπορεί να γίνει κλειδί για τη σειρά. Η σειρά μπορεί να πάει στα 7 παιχνίδια, απλώς στο έβδομο ματς ο Γουέστμπρουκ θα σουτάρει κάτω από 30% και οι Ρόκετς θα νικήσουν με πάνω από 25 πόντους διαφορά.
ΑΝΑΤΟΛΗ
Μπόστον Σέλτικς-Σικάγο Μπουλς 3-4. Ο Μπραντ Στίβενς είναι ο αγαπημένος μου προπονητής στο ΝΒΑ, μετά τον κόουτς Ποπ εννοείται και εκστασιάστηκα κι εγώ, ίσως είμαι ακόμα, με τα κατορθώματα του Αϊζάια Τόμας, ο οποίος είναι ο τρίτος σκόρερ στο ΝΒΑ και δεύτερος στους πόντους ενός παίκτη στην τέταρτη περίοδο, αφού έχει 9,7. Αυτό το στατιστικό έχει μεγάλη σημασία για τη σειρά με τους Σικάγο Μπουλς. Διότι μπορεί ο Αϊζάια να βάζει σχεδόν 10 πόντους σε κάθε τέταρτη περίοδο ενός ματς, μέχρι τα μέσα Μάρτη ήταν πάνω από 10, αλλά οι Μπόστον Σέλτικς έχουν ενεργητικό μόλις +0,7 πόντους σε κάθε τέταρτη περίοδο, που σημαίνει ότι η διαφορά είναι ανεπαίσθητη. Συνέβαινε, μέχρι και πριν από ένα μήνα, το εξής παράδοξο: Ενώ ο Αϊζάια σκόραρε σαν μηχανή, οι Σέλτικς είχαν καλύτερο ενεργητικό-παθητικό στην τέταρτη περίοδο όταν ήταν εκτός παρκέ. Το πρόβλημα, βεβαίως, έγκειται στην άμυνα, την οποία ο Στίβενς έχει σχεδιάσει έτσι ώστε να τον κρύβουν. Αυτό στα playoffs θα είναι τροχοπέδη για τους Σέλτικς, διότι οπωσδήποτε χρειάζονται τον πρώτο σκόρερ τους, αλλά πρέπει να ματσάρουν στην άμυνα τους αντιπάλους. Πάω με τους Μπουλς κυρίως επειδή ο Ντουέιν Γουέιντ είναι εξπέρ στο bullying, ακόμα και αν τόσο ο Μάρκους Σμαρτ όσο και ο Τζέι Κράουντερ είναι ζόρικοι. Ωστόσο, έχουν δεχθεί 70 πόντους σε ένα ματς από τον Ντέβιν Μπούκερ, που έχει το ρεκόρ συγκομιδής στην κανονική περίοδο με τους Σανς.
Κοιτάξτε τον. Πώς είναι δυνατόν να μη φοβάσαι;
Ο Ραζόν Ρόντο θα ανανήψει εκ της τέφρας του, ο Τζίμι Μπάτλερ είναι επίσης εγγύηση. Οι Σέλτικς έχουν περάσει τρεις φορές σε ισάριθμα ραντεβού το εμπόδιο των Μπουλς σε παιχνίδια postseason, μάλιστα η τελευταία ήταν η πιο αξιομνημόνευτη, διότι πριν από 8 χρόνια έπαιξαν 7 παιχνίδια, τα 4 εκ των οποίων πήγαν παράταση και τα 3 εξ αυτών σε δεύτερη παράταση. Αλλά δεν βλέπω τον τρόπο που το περίσσευμα προσωπικότητας που το Σικάγο διαθέτει γίνεται να υπερκαλυφθεί από έναν τρόπο παιχνιδιού αναιμικό. Πρέπει ο Αλ Χόρφορντ να επικρατήσει από άκρου εις άκρον του Ρόμπιν Λόπες για να γίνει η δουλειά και ο Έιβερι Μπράντλεϊ να έχει πάνω από 20 πόντους ανά μέσο όρο σε όλη τη σειρά για να περάσει η Βοστόνη. Θα είναι άσχημη σειρά, με μπάσκετ που θα είναι μόνο ελαφρώς ανεκτό και αυτός είναι ακόμα ένας λόγος που το Σικάγο έχει το προβάδισμα. Άπαξ και μπήκαν στα playoffs, οι Μπουλς θα κάνουν ζημιές, αρχίζοντας από το νούμερο ένα της Ανατολής. Δύο πράγματα ξέρω: ότι τουλάχιστον δύο πρώην μου έχουν παντρευτεί οι πατάτες με τα τηγανητά αυγά είναι το κορυφαίο φαγητό που υπάρχει και ότι οι Μπουλς θα κλέψουν το πρώτο παιχνίδι στη Βοστόνη.
Γουάσινγκτον Γουίζαρντς-Ατλάντα Χοκς 3-4. Σε αυτήν την περίπτωση ξέρω ότι κάνω λάθος. Θέλω να πω, αν βρω πέντε νικητές ζευγαριών, ακόμα και που πάω με τα φαβορί, θα είμαι χαρούμενος. Και αν βρω τρία σκορ, θα μπορώ να την πέσω σε μία πιο όμορφη γυναικα από ό,τι συνήθως να ζητήσω αύξηση στο μισθό μου. Απλώς εδώ νιώθω ότι το χαρτί είναι καμμένο. Ο Τζον Γουόλ και ο Μπράντλεϊ Μπιλ μπορούν να καθορίσουν τη σειρά. Πάω με την Ατλάντα ως λίγο πιο έμπειρη, επειδή θεωρώ ότι ο Ντένις Σρούντερ είναι πιο έξυπνος από τον πόιντ γκαρντ των Γουίζαρντς ώστε να μπορεί, προϊόντος του χρόνου, να τον βγάλει από την ισορροπία του. Ο Γουόλ ήταν ανέκαθεν πολύ καλός παίκτης, αλλά δεν ήταν ποτέ σπουδαίος παίκτης, ωστόσο μετά από αυτήν τη χρονιά νιώθω ότι βρίσκεται στο όριο. Απλώς, οι Χοκς έχουν παίξει από όμορφο ως πολύ όμορφο μπάσκετ την τελευταία διετία, πριν, τέλος πάντων, πάρουν τον Ντουάιτ Χάουαρντ, που γενικά είναι λογικό, από γεωμετρικής άποψης, να αποτελεί εμπόδιο για τις ομάδες που θέλουν να βάζουν λίγη ασυμμετρία στο παιχνίδι τους. Όπως βλέπω τον Χάουαρντ, ακόμα και να τον ταΐσουν στο χάι ποστ στα πρώτα λεπτά της σειράς, θα γίνει Μπουρούσης στους τελικούς της Α1 το 2010, αλλά και πάλι εμπιστεύομαι μία ομάδα η οποία βασίζεται σε πολλούς παίκτες για να σκοράρει.
Οι Γουίζαρντς είναι το φαβορί της σειράς, όμως δεν έχουν τον παίκτη που μπορεί να παρανοήσει και να έχει την κατάλληλη παράλογη αυτοπεποίθηση για να το στηρίξει, όπως συμβαίνει με τον Τιμ Χάρνταγουεϊ τζούνιορ. Οι Χοκς έχουν παίξει πολύ καλό, αλλά και άσχημο μπάσκετ κατά τη διάρκεια της χρονιάς, η προσθήκη του Ερσάν Ιλιασόβα έβαλε κάρβουνα στο τζάκι του θετικού πρόσημου, παρ’ όλα αυτά δεν έχουν σταθερότητα, όπως επιτάσσει η παρουσία του Πολ Μίλσαπ. Στην κανονική περίοδο, ωστόσο, έχουν κάνει δύο σημαντικά come back, τόσο σε παιχνίδι με τους Χιούστον Ρόκετς όσο και και τους Καβαλίερς, όταν και ανέτρεψαν διαφορά 26 πόντων. Νομίζω ότι ψυχολογικά. Μια και το ματς με το Κλίβελαντ ήταν από τα τελευταία, θα παίξει ρόλο όταν οι Γουίζαρντς τρέξουν το κλειστό κάνοντας κάτι σαν 12-0 σερί. Η μεθοδικότητα των Χοκς είναι το συστατικό για το οποίο θα τους θυμόμαστε και αφού οι Γουίζαρντς δεν έχουν παρακαταθήκη, δεν γίνεται να είναι το φαβορί. Απαραίτητο για την Ατλάντα είναι να σπάσει το πλεονέκτημα στα δύο πρώτα ματς στην πρωτεύουσα, αν θέλει να περάσει. Πρόκειται να γίνει.
Κλίβελαντ Καβαλίερς-Ιντιάνα Πέισερς 4-2. Θα μπορούσα να ελπίζω στους Πέισερς, αν δεν συνέβαιναν δύο καταστάσεις: δηλαδή, αν δεν είχα προστρέξει, μέσω της εμπειρίας, στην ευθεία γραμμή του κυνισμού και αν δεν είχα σε τόση εκτίμηση τον ΛεΜπρόν Τζέιμς χωρίς καν να τον συμπαθώ. Όταν πρωτοδιάβασα το όνομά του ήταν 2002 και, 15 χρόνια μετά, είναι σε οποιαδήποτε λίστα κορυφαίων και αν τον βάλω, εκτός από εκείνους που είναι προνόμιο να μην κρίνω κοντά στην αντικειμενικότητα. Είναι ο πιο ακριβής επιστήμονας του μπάσκετ και το παίζει με έναν τρόπο που είναι ανεπανάληπτος, όχι μόνο κινητικά αλλά και, σε ό,τι αφορά την ιδέα που έχει για αυτό. Τον φαντάζεσαι στο χημείο του, να ανακατεύει τα σωληνάκια του και να προσπαθεί να βγάλει ένα αποτέλεσμα. Ως ρέκτης των ασίστ, έχω δει πολλές. Αλλά δεν έχω ξαναδεί πάσα σαν αυτή στο 2’42’’. Αλλά δεν έχω ξαναδεί ποτέ, μιλάμε για ΠΟΤΕ, αυτήν την πάσα.
Ως ερασιτέχνης πασέρ, όταν παίζω μπάσκετ, είναι δεδομένο ότι όταν πασάρεις σε εμπρόσθια κίνηση δεν δίνεις την μπάλα στη θέση που βρισκόταν ο παίκτης όταν πάσαρες, αλλά σε εκείνη που θα βρίσκεται όταν η μπάλα πρόκειται να φτάσει στα χέρια του. Αλλά σε αυτήν την πάσα υπάρχει κάτι που είναι ιδιοφυές. Ο ΛεΜπρόν δίνει την μπάλα για να κάνει την κίνηση ο παίκτης στη γωνία. Είναι ένα σκαστό αραβούργημα, το οποίο δημιουργεί ελεύθερο σουτ, παρά το γεγονός ότι ο αμυντικός που μαρκάρει τον επικείμενο σουτέρ δεν βγαίνει κάπου για βοήθεια. Ο ΛεΜπρόν για μένα είναι ήδη στο τοπ 3 και αν κατακτήσουν οι Καβαλίερς το δαχτυλίδι ρεφάρει τον Μάικλ Τζόρνταν και δεν μπορεί να φανταστεί κάποιος με τι πόνο καρδιάς το γράφω.
Με τους Πέισερς οι «Καβς» θα βρουν τον τρόπο να περάσουν. Το 4-2 και όχι ένα «σούιπ» επιλέγεται επειδή εναρμονίζομαι στην ιδέα ότι στα τέλη της κανονικής περιόδου η εικόνα τους δεν ήταν μία τέλεια απάτη και θα μπουν στα playoff εκτοξεύοντας έξυπνες βόμβες. Διότι βαθιά μέσα μου θεωρώ ότι ο λόγος που πήραν τη δεύτερη θέση στην Ανατολή ήταν για να αποφύγουν τους Μπουλς και το bullying από Ρόντο και Γουέιντ στον πρώτο γύρο, ότι όλα ήταν ένα ψέμα προκειμένου να δημιουργήσουν την αίσθηση του ανταγωνισμού. Όμως ο Τζέιμς- ο οποίος έχει ρεκόρ 11-0 σε πρώτο γύρο playoff– έχει παίξει πολύ χρόνο και μπορεί ο ίδιος να νιώθει ακμαίος αλλά δεν έχει ξεκουραστεί. Ο τύπος είναι 32 χρονών και έπαιξε στην κανονική περίοδο 37,8 λεπτά σε 74 συμμετοχές. Ειρήσθω εν παρόδο, σε ένα από αυτά, κόντρα στον Πολ Τζορτζ, οι δυο τους χάρισαν το duel της σεζόν. Και αυτό έγινε προσφάτως, στις 2 Απριλίου, όταν ο Τζορτζ είχε 43 πόντους και από 9 ριμπάουντ και ασίστ και ο Τζέιμς 41 πόντους, 11 ριμπάουντ και 11 ασίστ, σε ένα παιχνίδι που είχε δύο παρατάσεις και μπόλικο δράμα, έως ότου νικήσουν με σκορ 135-130 οι Καβαλίερς.
Οι Πέισερς έχουν καλή ομάδα, αλλά στραγγαλίστηκαν μέσα στη σεζόν, σε πολλά διαστήματά της, προσπαθώντας να παίξουν σωστά. Ο Τζεφ Τιγκ έχει τη δυνατότητα να σχηματίσει ανάχωμα απέναντι στον Κάιρι Ίρβινγκ, απασχολώντας τον στην άμυνα, ενώ η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει αμυντικός που να αισθάνεται άνετα και να ταιριάζει με τον Τζορτζ. Ο ΛεΜπρόν θα βρει απέναντί του τον Λανς Στίβενσον, την τελευταία προσθήκη της Ιντιάνα, που θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερος παίκτης αν δεν είχε τόσο υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης. Η ομάδα του Τάιρον Λου μπορεί να νιώσει, επίσης, ότι απειλείται μόνο από τον Μάιλς Τέρνερ μέσα στη ρακέτα. Ο Σι Τζέι Μάιλς, ωστόσο, πλην Τζορτζ, είναι ο μοναδικός αξιόπιστος σουτέρ που έχουν και το παιχνίδι του Μόντα Έλις ίσως είναι λίγο παρωχημένο, αφού ανάγεται σε άλλη εποχή. Οι Καβς έχουν πληρέστερο ρόστερ, μπόλικους spot shooters, όπως είναι ο Κάιλ Κόρβερ, ο Τσάνινγκ Φράι, ο Τζέι Αρ Σμιτ, που μπορούν να σουτάρουν με ποσοστό πάνω από 50% σε σειρά παιχνιδιών και παρ’ όλο που η Ιντιάνα γίνεται να μηδενίσει το κοντέρ και να ματσάρει κάποια από τα κόλπα που κάνουν, όπως έκανε και όταν διεκδικούσε μία θέση στους τελικούς με τους Μαϊάμι Χιτ. Οι Καβς δεν ήταν καλοί εκτός έδρας φέτος, για την ακρίβεια είχαν αρνητικό ρεκόρ, 20-21, αλλά τίποτα που δεν μπορούν να διαχειριστούν. Θα πάω με το 4-2, με την Ιντιάνα να παίρνει το δεύτερο ματς στο Κλίβελαντ και να χάνει το τρίτο, πριν οι Καβαλίερς τελειώσουν τη σειρά στο έκτο, στην Ιντιανάπολη.
Τορόντο Ράπτορς-Μιλγουόκι Μπακς 4-2. Συγγνώμη Γιάννη, αλλά σε αυτήν την περίπτωση πρέπει να πάω με την ομάδα που πέρυσι νίκησε δύο έβδομα ματς στο Τορόντο (και άρα έφτασε τις σειρές σε έβδομα ματς), από τη δική σου ομάδα. Οι Μπακς είναι πιο ταλαντούχοι από τους Ράπτορς, αλλά είναι πιο νέοι σε ηλικία και αυτό πρόκειται να παίξει σημαντικό ρόλο. Ο Μάθιου Ντελαβεντόβα πρέπει να παίξει με τον Κάιλ Λάουρι την άμυνα που έπαιξε στους τελικούς του 2015 με τον Στέφεν Κάρι, μόνο που σε αυτήν την περίπτωση αντιμετωπίζει έναν γκαρντ που είναι willing passer. Ο Γιόνας Βαλαντσιούνας είναι ο ορισμός της λέξης «effective», δηλαδή είναι ακριβής και φυσικά ο ΝτεΜάρ ΝτεΡόζαν προέρχεται από την πιο προσοδοφόρα χρονιά της καριέρας του και, αν τον αφήσεις, μπορεί να σουτάρει τζαμπ σουτ όλη νύχτα. Οι Μπακς μπορούν να παρατάξουν ύψη και ευελιξία που το Τορόντο δεν διαθέτει, αλλά ο Θον Μέικερ, που μπορεί να διαδραματίσει πραγματικά σημαντικό ρόλο στη σειρά, είναι πιο άγουρος και από σταφύλι τον Μάη. Οι Ράπτορς έχουν 3-1 στην κανονική περίοδο με τους Μπακς, αλλά έχουν περισσότερη σιγουριά στις ειδικές συνθήκες ενός παιχνιδιού.
Όμως…
Από την άλλη μεριά, τα καλά νέα για το Μιλγουόκι είναι ότι δεν υπάρχει παίκτης στο Τορόντο που να μπορεί να ματσάρει τον Κρις Μίντλετον, που από τότε που επέστρεψε οι Μπακς πήραν την ανιούσα, η οποία οδήγησε στα playoffs. Από την άλλη μεριά, ο Κόρεϊ Τζόσεφ είναι αρκετά έμπειρος ώστε να μην αφήσει τον Μάλκολμ Μπρόγκντον να βρει ποτέ ρυθμό, ενώ ο Τζον Χένσον και ο Γκρεγκ Μονρό υστερούν απέναντι στον Βαλαντσιούνας αλλά και τον Σερζ Ιμπάκα, ο οποίος μπορεί να έστειλε τον Τέρενς Ρος, ένα χρήσιμο εργαλείο και καλό σουτέρ τριών πόντων στο Ορλάντο, όμως έδωσε οντότητα στη ρακέτα των Ράπτορς. Ο Γιάννης θα παίξει σε όλες τις θέσεις, θα κόψει σουτ, θα κλέψει μπάλες, αλλά μόνο αν είναι αληθινά απειλητικός από την περιφέρεια θα κάνει ζημιά στην άμυνα του Τορόντο. Πάω με το 4-2, διότι θεωρώ ότι οι Ράπτορς θα πάρουν τα δύο πρώτα ματς στην έδρα τους, αλλά θα χάσουν το πέμπτο.
