Η περίπτωση του δολώματος

384

Πώς μπορεί ο Ολυμπιακός να πάρει τον προπονητή με τον οποίο έχει συμφωνήσει χωρίς να… πέσει το σύμπαν; Πρέπει να ρίξει ένα δόλωμα, για να «τσιμπήσουν» οι οπαδοί του και να πασάρει τον προπονητή που θέλει. Σε αυτήν την περίπτωση, το δόλωμα ακούει στο όνομα «Μπεσνίκ Χάσι».

Ο προπονητής πρέπει να είναι… κανονικός. Να έχει κάποιο πλάνο για όλα τα συστήματα που θα του άρεσε να παίζει η ομάδα του. Να γνωρίζει τρόπους που θα μπορεί να αξιοποιήσει τους παίκτες του με βάση τις ικανότητές τους. Να έχει ένα επιτελείο που θα κάνει σκάουτινγκ ριπόρτ στους αντίπαλους και θα τους διαβάζει μέχρι κεραίας. Να αποφασίζει, σε ασφαλή χρόνο, πόσους παίκτες θα χρησιμοποιεί, να είναι ακριβοδίκαιος και να έχει τα λιγότερα δυνατά παράπονα, όχι επειδή έχει στο νου του δημόσιες σχέσεις αλλά, διότι είναι τόσο άτεγκτος που δημιουργεί το σεβασμό. Το όποιο βιογραφικό είναι δευτερεύον.

Ο Ολυμπιακός πέρυσι άλλαξε πέντε προπονητές. Ο πρώτος έφυγε πριν την προετοιμασία, ο δεύτερος διώχθηκε, ο τρίτος καρατομήθηκε εξαιτίας κάποιων δηλώσεών του, οι άλλοι δύο ήταν πυροσβέστες. Ειδικά ο τρίτος, ο Πάουλο Μπέντο, έφυγε εξαιτίας του κόσμου του Ολυμπιακού. Η «ερυθρόλευκη» διοίκηση δίνει μεγάλη σημασία στη γνώμη του, πολύ μεγαλύτερη από την πρέπουσα. Όποιος διαβάζει αυτήν τη στήλη, τουλάχιστον δύο φορές έχει δει να αποτυπώνεται η γνώμη ότι τον Λεονάρντο Ζαρντίμ, τον Ιανουάριο του 2013, ο κόσμος τον έδιωξε. Ο Ολυμπιακός καλό θα ήταν να μην αλλάζει προπονητές μεσούσης της σεζόν. Αλλά αυτό δεν αποφεύγεται. Και η διοίκηση της ομάδας ενδεχομένως να το κάνει με βαριά καρδιά, πάντως το κάνει. Σε αντίθεση με την εποχή Κόκκαλη, που ο πρόεδρος του Ολυμπιακού ήθελε να κάνει τον προπονητή της ομάδας, εδώ δεν πρόκειται για τέτοια παρεμβολή, αλλά για μία ευαισθησία η οποία δεν πρέπει να είναι ανεκτή σε ένα επαγγελματικό σωματείο -και μάλιστα τέτοιας εμβέλειας. Με τον Χάσι στον πάγκο, ο Ολυμπιακός είναι σίγουρο ότι θα αλλάξει ξανά προπονητή πριν φύγει το 2017. Αν κάποιος ψηλαφίσει την αντίδραση οπαδών της ομάδας, η οποία είναι λίγο παιδική ωστόσο παίζει το ρόλο της, και αυτό είναι το επικίνδυνο κομμάτι, τότε θα πρέπει να ξέρει ότι, επειδή το ποσοστό επιτυχίας των παραπόνων με την πραγματικότητα είναι απαράδεκτα υψηλό, ο Αλβανοκοσοβάρος δεν πρόκειται να αντέξει στον πάγκο του Ολυμπιακού. Μάλιστα, δεν θα του δοθεί δεύτερο ενενηντάλεπτο σε ό,τι αφορά την ανοχή. Η πίεση που θα ασκηθεί θα είναι τόσο έντονη, που ο Χάσι θα αφήσει χρόνους στον πειραϊκό πάγκο πολύ σύντομα.

Επικοινωνιακά είναι πολύ φυσιολογικό ένας σύλλογος που έχει συναπτές παρουσίες και επιτυχημένες πορείες στο Champions League να θέλει να έχει υψηλά στάνταρ σε ό,τι αφορά το προφίλ του. Απλώς, οι προπονητές από την Ισπανία, ακόμα και εκείνοι από την Πορτογαλία, δεν επιθυμούν να αφήσουν τις ομάδες τους για δύο αβέβαιους προκριματικούς γύρους στο Champions League. Ο Πελεγκρίνο και ο Τζούκιτς, επί παραδείγματι, είναι για χρόνια στην Ισπανία, ο δεύτερος μάλιστα ήταν παίκτης και της Ντεπορτίβο λα Κορούνια και της Βαλένθια και δεν θέλουν να διακινδυνεύσουν να μην επιστρέψουν. Η Ελλάδα, ακόμα και όταν πρόκειται για τον πάγκο του Ολυμπιακού, δεν τους εξασφαλίζει κάτι.

Από τη μεριά του, ο σύλλογος γνωρίζει. Το πιθανότερο είναι να ανακοινώσει τον Χάσι και ό,τι βρέξει ας κατεβάσει, άλλωστε ο άνθρωπος ήταν για 8 χρόνια στον πάγκο της Άντερλεχτ, 6 ως ασίσταντ και προσλήφθηκε στη Λέγκια, έστω κι αν δεν τα κατάφερε με αυτή. Είναι βέβαιο ότι πρόκειται για προπονητή ενώ η εθνικότητά του, έστω κι αν, μεταξύ μας, είναι τροχοπέδη για την αποδοχή, αφού η απομάκρυνση από τη δυτικότητα πληγώνει βαθιά την ύπαρξή μας, μπορεί να είναι εχέγγυο ότι πρόκειται για έναν τύπο που έχει γερό στομάχι, το οποίο θα αντέξει πολλά. Το θέμα είναι, πάντα, η διοίκηση και ο περίγυρος, πόσα είναι διατεθειμένη να αντέξει εκείνη.

Αν δεν είναι, τότε μπορεί να κάνει αυτό που κάνει: να τραβήξει την προοπτική Χάσι ως το τέλος, έπειτα να κόψει ρόδα μυρωμένα και να πάει στον Ραζβάν Λουτσέσκου, παρουσιάζοντας την κίνηση ως «θυσία», άλλη μία χάρη σε ό,τι (δεν) θέλουν οι φίλοι του Ολυμπιακού, οι οποίοι τότε θα είναι υποχρεωμένοι να κάνουν υπομονή, κάτι που θα λογίζεται ως κερδισμένος χρόνος. Δεν λέω ότι θα γίνει, αλλά λέω ότι είναι μία πιθανότητα.

Πάντως, ένα είναι σίγουρο: ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να διεκδικήσει Ισπανούς προπονητές αν δεν δώσει λεφτά που να μην μπορούν να αντισταθούν. Ακόμα και το 1 εκατομμύριο στην Γκιμαράες για τον Μαρτίνς είναι δίκαιο να μην το δώσει, εφόσον η επιχείρηση θεωρεί ότι βγαίνει εκτός προϋπολογισμού. Δικαιότερο θα ήταν να καταστήσει ξεκάθαρη τη θέση και τους στόχους του, ώστε ο κόσμος να μην περιμένει. Δεν θα ήταν, όμως, ο Ολυμπιακός τότε.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Καμία δημοσίευση για προβολή