Ο βετεράνος Κόμπε Μπράιαντ κερδίζει στη σύγκριση με το βετεράνο Μάικλ Τζόρνταν για τη θέση τους στην ιεραρχία του μπάσκετ αφού σταμάτησαν από το σπορ. Ο Κόμπε, ένας πολύ ξεχωριστός ερμηνευτής του παιχνιδιού, ουσιαστικά, έχει ήδη καταφέρει να έχει την ιερότητα παλαιμάχων όπως είναι ο Τζέρι Γουέστ, ο Μπιλ Ράσελ, ο Μάτζικ Τζόνσον και ο Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ. Για αυτήν την πορεία, πολύ σημαντικό ρόλο παίζουν οι προσλαμβάνουσες: ο πατέρας του είχε παίξει στην Ιταλία από το 1984 έως το 1992, όταν και τελείωσε την καριέρα του, ενώ ο Κόμπε έπαιξε καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του στους Λος Άντζελες Λέικερς. Αν μη τι άλλο, το υπόβαθρο των τρόπων που ανεβάζουν κάποιον άξιο στην ιεραρχία με γοργό ρυθμό και το οποίο δημιουργεί αμνηστία σε ό,τι ήταν αυτό που είχε κάνει και για το οποίο είχε επικριθεί, που στην προκειμένη περίπτωση ήταν ένας τόνος: κατηγορία περί βιασμού, συνωμοσία για να μείνει μόνος στους Λέικερς, χωρίς τον Σακίλ Ο’ Νιλ, από το 2004 και έπειτα, κρούσματα ψυχολογικής βίας και εκφοβισμού σε παίκτες.
Προφανώς, ο Κόμπε δεν είναι παπαδοπαίδι. Όμως στο Λος Άντζελες, όσο ωραία μπορείς να ζεις ως προνομιούχος (και η αλήθεια είναι ότι η φαντασία φέρνει την πόλη πρώτη στην γκλαμουράτη ποιότητα ζωής), μπορεί να παρανοήσεις. Όπως στον τζόγο θέλεις να στρογγυλοποιήσεις το ποσό που έχεις κερδίσει, έτσι και όταν τα έχεις περίπου όλα, τα θέλεις όλα. Απολύτως. Ειδικά στην περίπτωση του βιασμού, ο Κόμπε κράτησε την οικογένειά του. Και εκείνη η εξέλιξη έπαιξε καθοριστικό ρόλο για το τωρινό status quo του.
Ο λόγος αυτού του κειμένου είναι πιθανότατα γνωστός: Ο Κόμπε «Μπιν» Μπράιαντ έφερε στο μπάσκετ το πρώτο του Όσκαρ. Το τετράλεπτο καρτούν «Dear Basketball» έδωσε στον Κόμπε την πολυτέλεια να ανέβει στη σκηνή του Dolby Theater για να βραβευτεί με Όσκαρ κινουμένων σχεδίων και να δηλώσει το αυτονόητο: «Αισθάνομαι καλύτερα και από τα πρωταθλήματα του ΝΒΑ». Πολύ φυσιολογικό: όταν θριαμβεύεις σε ένα πεδίο που υπάρχουν απορίες για την ικανότητά σου πρέπει να αισθάνεσαι πολύ όμορφα για τον εαυτό σου.
Εξαιτίας των κορών του, ο Κόμπε βλέπει πολύ WNBA. Έχει γίνει, αν όχι ερήμην του όχι ακριβώς επίτηδες, πρεσβευτής του πρωταθλήματος. Οι κόρες του, βεβαίως, ακολουθούν τα βήματα κάθε κόρης, αφού αμφισβητούν τον μπαμπά τους. Ο Κόμπε έλεγε στον Τζίμι Κίμελ ότι ένα βράδυ πήγαν σε μία συναυλία της Μπιγιονσέ και, όταν πήγαν στα παρασκήνια για να τη δουν, η ίδια του έδωσε το παράσημο για τη δική της πορεία, λέγοντας ότι «από εσένα παίρνω το παράδειγμα». Ο Κόμπε, τότε, γύρισε στις κόρες του και τους έδειξε το μυαλό του, δείχνοντάς τους ότι «ακόμα και η βασίλισσα εμένα έχει ως παράδειγμα, εσείς δε με ακούτε».
Με αυτά και με αυτά, ο Κόμπε αποκατέστησε τη σχέση του με τον κόσμο. Είναι από εκείνους που, όταν δεις σε ένα μαγαζί, ακόμα και αν έχεις πάει πριν από αυτόν, θα σηκωθείς να χαιρετήσεις. Και δε θα αλλάξει θέση. Ο Κόμπε ξέρει. Σε μία φωτό «tale of the tape», συγκρίνονταν οι προσπάθειες του Λεονάρντο ντι Κάπριο και του Κόμπε για το Όσκαρ. Ακόμα κι αν δε χρειαζόταν αυτός ο χαβαλές, όμως, με το 1-1 στο τέλος, ο Κόμπε έχει κερδίσει να ασκεί επιρροή σε πράγματα μετά το μπάσκετ. Δε δουλεύει σαν σχολιαστής, ούτε σαν προπονητής κάποιας ομάδας, όμως συνεχίζει να μαθαίνει και να επενδύει σε συμπεριφοριακά στοιχεία. Ο τελευταίος Alpha Male αρχηγός στην ιστορία του μπάσκετ ήταν κακότροπος, δε φοβόταν να εκθέτει δημοσίως τους συμπαίκτες του, δε δίσταζε να τους δείχνει πόσο προσπαθεί, στο επόμενο βήμα του εμφανίζεται δικαιωμένος από το συνολικό πακέτο. Από τους όρους που ο ίδιος έβαλε, ακόμα και από την επιλογή να κάνει τουρ την τελευταία σεζόν. Από τους 60 πόντους που έβαλε στο τελευταίο παιχνίδι του στο μπάσκετ.
Ο Κόμπε είναι, πια, ιερέας των ομαδικών σπορ. Έχει πέντε δαχτυλίδια ΝΒΑ, δύο χρυσά ολυμπιακά μετάλλια και ένα ντάμντ Όσκαρ ακάντεμι αγουόρντ. Ουδείς μπορεί να του πει ότι κάνει ή έκανε λάθος.
