“Μόνο ο Θεός μπορεί να με βοηθήσει. Μόνο Εκείνος μπορεί να βοηθήσει να φύγουν αυτές οι σκέψεις από τον μυαλό μου. Δεν έχω τα χρήματα να συνεχίσω να έχω δικηγόρο ή νομικό εκπρόσωπο. Βρίσκομαι στο σπίτι και φοβάμαι, επειδή δεν ξέρω τι ώρα θα έρθει η αστυνομία. Μερικές φορές σβήνω τα φώτα, επειδή δεν θέλω ο κόσμος να ξέρει ότι είμαι μέσα. Βάζω τα πάντα πίσω από την πόρτα. Στο ίδιο το σπίτι μου. Υπέφερα για να αγοράσω το σπίτι μου, αλλά τώρα φοβάμαι. Δεν πρόκειται να πουλήσω τα ρούχα μου ή να πουλήσω ό,τι έχω. Θα παλέψω μέχρι τέλους, επειδή δεν είναι δίκαιο
Κοιτάζω πίσω και λέω ‘Εμανουέλ, υπήρξες πολύ αφελής. Γιατί δεν το σκεφτόσουν από πριν;’ Είναι πολύ δύσκολο. Πολύ, πολύ δύσκολο. Τα χρήματα που έβγαζα, τα έστελνα στη γυναίκα μου για τα παιδιά μας. Στην Τουρκία έβγαλα 8.000.000 ευρώ. Έστειλα τα 7.000.000 πίσω στο σπίτι. Ό,τι μου έλεγε να υπογράψω, το υπέγραφα. Είναι η γυναίκα μου. Τα προβλήματα με τη FIFA ήταν εξαιτίας των ανθρώπων που με συμβούλευαν. Άνθρωποι που υποτίθεται ότι θα νοιάζονταν, όμως εξαιτίας τους η FIFA με τιμώρησε
Το σπίτι της το λέω ‘καταφύγιο’. Μπορώ να κρυφτώ εκεί. Έχει παιδιά και δεν θέλω να ενοχλώ, γι’ αυτό κοιμάμαι στο πάτωμα του σαλονιού…
Τα κορίτσια έχουν κινητό και μιλάγαμε, αλλά έχουν να με πάρουν τηλέφωνο από τον Οκτώβριο.
Κάθε μέρα, πλένω τα τζιν, τα ρούχα μου, όλα. Τα χέρια μου είναι σκληρά σαν να εργάζομαι σε φάρμα. Ευχαριστώ τη γιαγιά μου που με έμαθε να πλένω, να μαγειρεύω, να καθαρίζω όσο ήμουν μικρός. Συνεχίζω να ευχαριστώ τον Θεό. Έχω τη ζωή μου. Δεν θα ήθελα να συμβεί αυτό που συνέβη. Δεν το εύχομαι σε κανέναν.
Όταν βλέπω τον Τιερί Ανρί, αισθάνομαι χαρά για εκείνον, αλλά ντρέπομαι για την κατάστασή μου. Όταν βλέπω φίλους στην τηλεόραση με τους οποίους έπαιξα μαζί ή ως αντίπαλος, λέω στον εαυτό μου ‘θα έπρεπε να είμαι ακόμα εκεί’. Είναι δύσκολο να τους βλέπω.
Θα δεχόμουν βοήθεια από παντού, αλλά έαν ο προηγούμενος σύλλογός μου (σ.σ. εννοεί την Άρσεναλ) θέλει να με βοηθήσει, τότε θα ήμουν πολύ, πολύ χαρούμενος. Ίσως μπορώ να βοηθήσω τους νεαρούς; Ο σύνδεσμος ποδοσφαιριστών της Αγγλίας με βοήθησε όταν είχα προβλήματα με τον ατζέντη μου. Εάν μου έδιναν μια δουλειά, ακόμα κι αν δεν ήταν μεγάλη, μεγάλη δουλειά… Ίσως να δω κάποιους ανθρώπους μου έπαιξα μαζί ή ως αντίπαλος και να αισθανθώ ντροπή. Αλλά θα συνηθίσω”.
Η συνέντευξη του Εμπουέ ήταν στην “Daily Mirror“
