Είναι κάπως περίεργο να είσαι ο πιο έμπειρος ποδοσφαιριστής της ομάδας σου και συγκεκριμένα της εθνικής σου ομάδας και να κάνεις το χειρότερο λάθος. Το λάθος που θα κάνει ένας 20άρης παίκτης που δεν έχει την παραμικρή εμπειρία από μεγάλο παιχνίδι και από παιχνίδι που έχει τόσο μεγάλη σημασία, όσο λίγα στα χρονικά. Κάπως έτσι ήταν το ματς Αργεντινής – Νιγηρίας. Και εκεί, ο Μασέράνο, ο πιο έμπειρος παίκτης του αγώνα, με “αμέτρητες” συμμετοχές σε μεγάλους αγώνες, κάνει ένα λάθος παιδικό. Πιάνει για πολλά δευτερόλεπτα μπροστά στα μάτια του διαιτητή, τον αντίπαλό του και τον ρίχνει κάτω. Ο διαιτητής δίνει πέναλτι και η Αργεντινή ισοφαρίζεται. Έτσι, με το 1-1, έμενε εκτός Μουντιάλ και η πίεση ήταν ξανά μεγάλη.
Ωστόσο, θέλει μεγάλα “καρύδια”, μετά από ένα τόσο μεγάλο λάθος και έχοντας και κίτρινη κάρτα, να είσαι ο πιο “τσαμπουκάς” μέσα στο ματς. Να δίνεις μάχες, να τις κερδίζεις και να λες “εμείς είμαστε Αργεντινή. Παίζουμε με πάθος” και να σε ακούει ο Μπανέγκα δίπλα σου και να τρέχει πίσω να κάνει τάκλιν. Την ώρα που οι υπόλοιποι, ήταν στρεσαρισμένοι και μεσ’ την πίεση.
Ο Μασεράνο και ο Μπανέγκα ήταν ο ορισμός της Αργεντίνικης αλητείας. Του τσαμπουκά και του πάθους. Με μάχες που χύθηκε αίμα, αλλά δεν αποτέλεσαν κανένα εμπόδιο για να τους σταματήσουν ώστε να περάσουν τα 90 λεπτά του αγώνα και όλοι μαζί να τρέξουν στον κόσμο τους και να πανηγυρίσουν την πρόκριση στους “16”.
Το πάθος είναι ένα χαρακτηριστικό που έκαναν πολλούς ποδοσφαιρόφιλους να αγαπήσουν την Αργεντινή. Και πρώτα απ’ όλα, έκαναν τους οπαδούς της εθνικής τους ομάδας να είναι τόσο “τρελαμένοι” με αυτή την ομάδα και τον μεγάλο Ντιεγκίτο να κάνει κωλοδάχτυλα. Και αυτό το πάθος, η αλήθεια είναι ότι χάνεται, αλλά όχι ολοκληρωτικά. Υπάρχουν ακόμα παίκτες όπως ο Μασεράνο, που παίζει με αίμα και τρέχει σαν παιδί, τον Μπανέγκα, που είναι δεκάρι και κάνει τάκλιν στην άμυνα και τον Γκάγκο που στα προκριματικά ήθελε να παίξει με χιαστούς!
Αυτό είναι η Αργεντινή.
