Το ποδόσφαιρο είναι γεμάτο από μικρές ιστορίες, τις περισσότερες από τις οποίες τις αγνοούμε, είτε γιατί δεν τις μαθαίνουμε ποτέ είτε γιατί οι ήρωες “θάβονται” πίσω από τους δημοφιλείς πρωταγωνιστές. Μια τέτοια θα σας διηγηθούμε και σήμερα, που αφορά έναν πρωταθλητή Ευρώπης που δεν ακολούθησε την καριέρα που ήθελε…
Ο Όσκαρ Μινάμπρες γεννήθηκε την Πρωτοχρονιά του 1981 στη Φουενλαμπράδα της Μαδρίτης. Από μικρός μπήκε στην ακαδημία της Ρεάλ Μαδρίτης και έπαιζε ως αμυντικός και ως μέσος. Οι ικανότητές του τον έκαναν να ξεχωρίζει και του έδωσαν το εισιτήριο για την πρώτη ομάδα της “βασίλισσας”. Μάλιστα, το ντεμπούτο του το έκανε στις 10 Φεβρουαρίου του 2002, σε ένα 7-0 κόντρα στη Λας Πάλμας. Εκείνη τη σεζόν έπαιξε για πρώτη φορά και στο Τσάμπιονς Λιγκ, στο εκτός έδρας 2-1 με την Πόρτο, δίνοντας και μία ασίστ για να σκοράρει ο Σολάρι.
Η καριέρα και η ζωή του Μινάμπρες έδειχνε ιδανική μέχρι τότε. Έπαιζε με τη φανέλα μιας από τις μεγαλύτερες ομάδες στον κόσμο, μοιραζόταν τα αποδυτήρια με κορυφαίες προσωπικότητες, όπως ο Μπέκαμ, ο Ζιντάν, ο Φίγκο και ο Ρομπέρτο Κάρλος, ενώ και ο χρόνος συμμετοχής του μπορεί να μην ήταν μεγάλος, όμως οι εμπειρίες που αποκόμιζε θα αποδεικνύονταν πολύτιμες για το μέλλον.
Η Ρεάλ εκείνη τη σεζόν κατέκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ, στον τελικό με την Μπάγερ Λεβερκούζεν, με τον Μινάμπρες, ως μέλος του ρόστερ, να σηκώνει και αυτός την κούπα και να παίρνει το μετάλλιό του. Θα μπορούσε να γίνει ένας αξιόλογος ποδοσφαιριστής, όμως στάθηκε πολύ άτυχος. Οι τραυματισμοί τού χτυπούσαν πολλές φορές την πόρτα, σε σημείο που δεν μπορούσε να σταθεί ξανά στα πόδια του και να αποκτήσει ρυθμό. Τα προβλήματα σωματικής και φυσικής κατάστασης δεν του επέτρεψαν να συνεχίσει να παίζει για χρόνια ακόμα ποδόσφαιρο, οπότε το 2007 ανακοινώθηκε η πρόωρη απόσυρσή του από το άθλημα, μετά από 116 ματς και 5 γκολ στην καριέρα του…
Οι στιγμές ήταν δύσκολες, αφού ποτέ δεν έπαιρνε τόσα λεφτά ώστε να μη χρειαστεί να δουλέψει ξανά. Έπρεπε να ζήσει την οικογένειά του με κάποιον τρόπο, αφού το όνειρο της μπάλας έσβησε οριστικά. “Υπήρχαν στιγμές που δεν ήξερα τι να κάνω, όμως το είδα σαν πρόκληση και στάθηκα στα πόδια μου. Έπρεπε να βρω έναν τρόπο να συντηρώ την οικογένειά μου και μάλιστα γρήγορα”, εξομολογείται σε συνέντευξή του και τότε δεν δίστασε να ανοίξει ένα… καπνοπωλείο!
“Δεν είναι το όνειρο ζωής που είχα ούτε είμαι ικανοποιημένος, αλλά είναι κάτι που θα με βοηθήσει να ζήσω μέχρι να πάρω σύνταξη”, δηλώνει με ειλικρίνεια ο Όσκαρ Μινάμπρες, ο οποίος ακολούθησε την αντίστροφη διαδρομή σε σχέση με τους τοπ ποδοσφαιριστές: από το άγχος της νίκης και της επιτυχίας, στην αγωνία για την επιβίωση…
