Ο χορός του Γιόχαν Κρόιφ

1210
Γιάννης Ζέρβας
Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μου στα social media. Στείλτε μας το δικό σας κείμενο με email ή ό,τι άλλο θέλετε.

Στις 19 Ιουνίου του 1974, η Σουηδία πετύχαινε κάτι μοναδικό, χωρίς να το ξέρει βέβαια. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας, οι Σκανδιναβοί ήταν έγιναν η μοναδική ομάδα που κατάφερε να κρατήσει ανέπαφη την εστία της κόντρα στην υπερηχητική Ολλανδία. Η αρμάδα του Γιόχαν Κρόιφ σκόραρε σε όλα τα ματς, ενώ έχασε μόνο στον τελικό από τη Γερμανία, αλλά σκόραρε ακόμα και εκεί ένα ιστορικό τέρμα.

Βέβαια, το 0-0 με τη Σουηδία δεν το θυμάται σχεδόν κανείς, αφού από εκείνο το ματς δεν έμεινε τίποτα άλλο στην ιστορία, πέρα από τον αέρινο χορό του Γιόχαν Κρόιφ. Έχοντας στην κατοχή του την μπάλα από αριστερά, ο ιπτάμενος Ολλανδός βρέθηκε να μαρκάρεται από τον Γιαν Όλσον, ο οποίος τον πλησίασε από την πλευρά του αριστερού του χεριού. Όντας με πλάτη προς την τελική γραμμή του άουτ και ενώ όλοι περίμεναν ότι το μαρκάρισμα του Σουηδού θα ήταν αποτελεσματικό και θα του αποσπούσε την μπάλα, ο Κρόιφ με το δεξί του πόδι περνάει την μπάλα πίσω από τον εαυτό του, κάνοντας περιστροφή γύρω από τον εαυτό του και στέλνοντας τον Όλσον για… σπίρτα!

«Ήμουν χαρούμενος γιατί τον είχα στο κόρνερ. Για να είμαι ειλικρινής, δεν κατάλαβα τι έγινε μετά. Νόμιζα ότι είχα την μπάλα, αλλά την επόμενη στιγμή δεν την είχα… Δεν είχα ξαναδεί ποτέ κάτι τέτοιο. Το κοινό και οι συμπαίκτες μου γέλαγαν, αλλά ήταν κάτι το εξωπραγματικό», διηγείται το… θύμα του Κρόιφ, σε μια ομολογία που κάνει την ντρίμπλα να φαίνεται πιο εξωπραγματική: «Ήταν η πιο περήφανη στιγμή στην καριέρα μου. Δεν εξευτελίστηκα, δεν ρεζιλεύτηκα. Απλά δεν είχα άλλη επιλογή. Ο Κρόιφ ήταν ιδιοφυΐα».

Εκείνος ο χορός του Ολλανδού αποκτούσε συμβολική αξία. Επρόκειτο για τον αντικατοπτρισμό του total football των Ολλανδών, της καθολικής ανωτερότητας και κυριαρχίας τους. Οι «οράνιε» του Κρόιφ ήταν κάτι το εξωπραγματικό για την εποχή, που μπορούσαν να παίζουν και να πειραματίζονται με τα όρια του παιχνιδιού. Η θρυλική αυτή ντρίμπλα επισκίασε ένα κακό αποτέλεσμα και μια μέτρια εμφάνιση, κάτι που της προσδίδει μυθικό χαρακτήρα.

Άλλωστε, δεν πρόκειται για μια απλή ντρίμπλα. Πρόκειται για ένα σόλο ενός καταξιωμένου χορευτή. Ο τρόπος που τινάζει το πόδι, που μαζεύει την μπάλα με το εσωτερικό, έτσι όπως σπάει τη μέση του… Όλες οι κινήσεις του είναι βγαλμένες από μπαλέτο, τον βλέπεις και σου φαίνεται πως ακούς τη “Λίμνη των Κύκνων”. Όπως είπε και ο χορευτής Ρούντι φαν Ντάντζιγκ, στενός φίλος του μεγάλου Ρούντολφ Νουρέγιεφ, «ο Κρόιφ κατά κάποιον τρόπο ήταν καλύτερος χορευτής από τον Νουρέγιεφ. Είχε καλύτερη και πιο πλαστική κίνηση»…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Καμία δημοσίευση για προβολή