Σε αυτό το κείμενο θα ανατρέξουμε στο παρελθόν. Όχι πολύ πίσω, αλλά στη δεκαετία του ’90 και στις αρχές του 2000. Τότε, το ιταλικό πρωτάθλημα ήταν ίσως το καλύτερο του κόσμου. Ναι, αρκετοί από εσάς, νεαροί σε ηλικία, δεν μπορείτε να το πιστέψετε και να το καταλάβετε. Αλλά θα σας παρουσιάσω κάποια πράγματα, και ίσως τότε θα μπορέσετε να φανταστείτε τι γινόταν κάθε αγωνιστική. Τώρα, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Σέριε Α είναι τρίτη κατά σειρά. Πίσω από Αγγλία και Ισπανία, αλλά τις χρονιές που σας ανέφερα παραπάνω ίσως ήταν πρώτη και η Ισπανία με την Αγγλία ακολουθούσαν.
Μπορείτε να το καταλάβετε ότι η Ιταλία και γενικά το πρωτάθλημά της ήταν πολύ υψηλά, από τις ομάδες που πρωταγωνιστούσαν σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Μίλαν, Γιουβέντους και Ίντερ ήταν από τις καλύτερες ομάδες του κόσμου τότε. Θα σας το πω όσο πιο απλά γίνεται για να το καταλάβετε. Η Γιουβέντους είχε πάρει το ΟΥΕΦΑ το 1990 και το 1993. Η Ίντερ το 1991, το 1994 και το 1998. Η Πάρμα το 1995 και το 1999. Και την αρχή είχε κάνει η Νάπολι του Μαραντόνα το 1989. Θέλετε κάτι άλλο; Τα είχαν σαρώσει όλα.
Πάμε και στο Τσάμπιονς Λιγκ τώρα. Η Μίλαν ήταν η μεγάλη δύναμη. Η ομάδα που στο “σεντόνι” πρωταγωνιστούσε. Το 1990 πήρε την κούπα και ακολούθησαν ακόμα δύο για τα χρόνια της δεκαετίας του ’90 και στις αρχές του 2000. Συγκεκριμένα κατάφερε να κατακτήσει το τρόπαιο το 1994 και το 2003. Επίσης, η Γιουβέντους κατάφερε να πάρει το Τσάμπιονς Λιγκ το 1996. Μιλάμε για 4 τρόπαια και αν βάλουμε και αυτό του 1989 της Μίλαν, θα μιλάμε για 5. Τι άλλο να σας πω; Όταν λέμε τα είχαν σαρώσει όλα, το εννοούμε.
Μην ξεκινήσετε και λέτε “ξέχασες αυτόν και αυτόν”. Απλά θα σας αναφέρω ενδεικτικά κάποια ονόματα που έπαιζαν τη δεκαετία του ’90 και στις αρχές του 2000 στο ιταλικό πρωτάθλημα. Πραγματικά, θα ξεχάσω πολλούς. Αλλά θα προσπαθήσω να πω κάποιους που μένουν στη μνήμη μου απευθείας με το που σκέφτομαι ιταλικό πρωτάθλημα αυτά τα χρόνια: Μαραντόνα (Νάπολι), Ρονάλντο (Ίντερ), Ζιντάν (Γιουβέντους), Ντελ Πιέρο (Γιουβέντους), Ρομπέρτο Μπάτζιο (Γιουβέντους, Μίλαν, Μπολόνια, Ίντερ), Μπατιστούτα (Φιορεντίνα, Ρόμα), Μαλντίνι (Μίλαν), Ζανέτι (Ίντερ), Μπουφόν (Πάρμα, Γιουβέντους), Παλιούκα (Σαμπντόρια, Ίντερ, Μπολόνια, Άσκολι), Μαντσίνι (Μπολόνια, Σαμπντόρια, Λάτσιο), Σινιόρι (Μπολόνια, Σαμπντόρια, Λάτσιο), Νέστα (Μίλαν), Κρέσπο (Πάρμα), Ρουί Κόστα (Φιορεντίνα, Μίλαν), Σεφτσένκο (Μίλαν), Μοντέλα (Ρόμα), Ιντζάγκι (Γιουβέντους, Μίλαν), Βιέρι (Ίντερ), Ζαμοράνο (Ίντερ), Σάλας (Ίντερ, Λάτσιο), Μπίρχοφ (Μίλαν), Ντάβιντς (Γιουβέντους), Γκατούζο (Μίλαν).
Καλά σίγουρα υπάρχουν πολλοί που δεν έχω αναφέρει, αλλά από αυτό το μικρό “δείγμα” μπορείτε να καταλάβετε νομίζω.
Το ποδόσφαιρο λοιπόν, εκείνα τα χρονιά, παιζόταν στην Ιταλία. Εκεί ήταν όλα τα καλά και το μεγαλύτερο θέαμα…
Ο Μπατιστούτα με τον Ρουί Κόστα στη Φιορεντίνα
Ο Νέστα με τον Μαλντίνι στη Μίλαν
Ο Ιντζάγκι με τη φανέλα της Μίλαν
