Η ημερομηνία που θα θυμάται για πάντα ένας φίλαθλος του Ολυμπιακού, θα είναι αυτή στις 3 Οκτωβρίου του 2007. Έχοντας παίξει ο Ολυμπιακός 32 παιχνίδια στην Ευρώπη εκτός έδρας (Τσάμπιονς Λιγκ), ποτέ του δεν είχε καταφέρει να πάρει νίκη μακριά από το σπίτι του. Όμως, στην Βρέμη τα πάντα άλλαξαν, με τον Ντάρκο Κοβάσεβιτς να είναι ο άνθρωπος που έκανε διαφορετική την ιστορία ενός συλλόγου.
Ο Ολυμπιακός, με τον Τάκη τον Λεμονή στον πάγκο, προσπαθεί να κάνει την υπέρβαση. Κακά τα ψέματα, λίγοι ήταν αυτοί που το πίστευαν. Δεν είναι και λίγο να είσαι 32 αγώνες χωρίς νίκη εκτός έδρας. Και να παίζεις στην Βρέμη με την δυνατή Βέρντερ του Τόμας Σάαφ. Όχι, όμως, τόσο δυνατή που να ήταν ανίκητη.
Το παιχνίδι ξεκινάει και ο Ούγκο Αλμέιδα, που πέρασε και από την ΑΕΚ στην συνέχεια, σκοράρει στο 32′ του αγώνα με έναν τυχερό τρόπο. Οι παραδόσεις ζωντανεύουν που θέλουν τον Ολυμπιακό να μην μπορεί να πάρει νίκη μακριά από την έδρα του. Οι μνήμες κι αυτές ζωντανές και πάλι. Το πρώτο ημίχρονο περνάει. Η Βέρντερ γενικότερα καλύτερα και τίποτα δεν ήταν εύκολο.
Στην επανάληψη, ο Ολυμπιακός μπαίνει διαφορετικός. Αποφασισμένος και πιέζει. Παίζει στο μισό γήπεδο την Βέρντερ, αλλά τα λεπτά περνούσαν και το 1-0 παρέμενε. Ο Τάκης Λεμονής στο 72′ βάζει τον Ντάρκο Κοβάσεβιτς στον αγωνιστικό χώρο. Ο Σέρβος επιθετικός αποτελεί “τρόμο” μόνο και μόνο που υπάρχει στο χορτάρι. Και ένα λεπτό αργότερα, ο Ιεροκλής Στολτίδης κάνει το 1-1…
Ο Κοβάσεβιτς, αλλάζει τις ισσοροπίες του αγώνα και δημιουργεί προβλήματα στην αντίπαλη άμυνα. Ανοίγει χώρους και ο Ολυμπιακός φτάνει και στο δεύτερο γκολ. Το γκολ της ανατροπής, με τον Χρήστο Πατσατζόγλου στο 82′ από τα 35 μέτρα.
