Μετά από σχεδόν 1.700 μέρες ο Παναθηναϊκός επέστρεψε στην κορυφή της βαθμολογίας του ελληνικού πρωταθλήματος χωρίς… παρέα. Για μια τόσο μεγάλη ομάδα, που κάνει πρωταθλητισμό κάθε χρόνο, ακόμα και τα τελευταία χρόνια που οι συγκυρίες και οι οικονομικές δυσκολίες δεν της επέτρεπαν να παλεύει στα ίσα για τον τίτλο, είναι πολύς καιρός, αλλά στο “τριφύλλι” κοιτάνε μόνο το τώρα και το μετά.
Κι αυτό γιατί φέτος δείχνουν έτοιμοι να επιστρέψουν στην ισότιμη διεκδίκηση της κούπας, μιας κούπας που έχουν να κρατήσουν και να σηκώσουν στον αέρα πάνω από 6 χρόνια, ενώ τα τελευταία 20 χρόνια το έχουν καταφέρει μόνο δύο φορές.
Το καλοκαίρι που μας πέρασε η κινητικότητα στα μεταγραφικά του ΠΑΟ ήταν ιδιαίτερα αυξημένη, καμία σχέση με άλλα καλοκαίρια. Παίκτες έρχονταν και έφευγαν, αυτοί που αποκτήθηκαν δεν ήταν ευρέως γνωστοί και στην αρχή αντιμετωπίστηκαν με καχυποψία, όπως και η παραμονή του προπονητή, Αντρέα Στραματσόνι, στον πάγκο, μετά από μια ομολογουμένως αποτυχημένη χρονιά: Δεύτερη θέση στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος με… 30 βαθμούς διαφοράς από τον πρωταθλητή Ολυμπιακό, δεύτερη θέση στα πλέι οφ, πρόωρος αποκλεισμός στο Κύπελλο, 0 νίκες στα ντέρμπι…
Κι όμως, η διοίκηση αποφάσισε να στηρίξει τον προπονητή και να τον αφήσει να δουλέψει, να διαλέξει παίκτες και να φτιάξει μια ομάδα που θα είχε στόχο αρχικά την είσοδο στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ. Κάτι που αποδείχθηκε πολύ εύκολο, όχι γιατί οι αντίπαλοι ήταν χαμηλής δυναμικότητας, αλλά γιατί ο Παναθηναϊκός μέσα στο κατακαλόκαιρο έπαιξε ωραία μπάλα και καθάρισε τόσο την ΑΙΚ όσο και την Μπρόντμπι. Επόμενος στόχος; Φυσικά το πρωτάθλημα, κάτι που πάντα έπρεπε και πρέπει να είναι στόχος.
Τι έχει αλλάξει, όμως, μέσα σε λίγο καιρό και από εκεί που οι “πράσινοι” είχαν ταβάνι τους τη δεύτερη θέση, φέτος δείχνουν έτοιμοι να επιστρέψουν στην κορυφή;
ΕΝ ΑΡΧΗ ΗΝ… Η ΑΜΥΝΑ!
Η αμυντική γραμμή είναι ίσως η πιο σημαντική για μια ομάδα που θέλει να πρωταγωνιστήσει. Ο Παναθηναϊκός έχει πληγωθεί πολλάκις τα τελευταία χρόνια από τα μετόπισθεν, καθώς δεν υπήρχε ο ηγέτης που θα καθοδηγούσε τους αμυντικούς. Αυτός βρέθηκε στο πρόσωπο του Μολέδο, ο οποίος ήρθε τον Γενάρη στην ομάδα, αλλά φέτος δείχνει απόλυτα προσαρμοσμένος και σταθερός, Γύρω του πλαισιώνεται από τον Ιβανόφ, τον θηριώδη Σαμπά, τον αξιόπιστο Τελάντερ και τον Κουτρομπή σε… ειδικές αποστολές, μια και συνήθως χρησιμποιείται στα χαφ. Στα άκρα τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα φέτος, με τους Μέστο και Χουλτ να ανεβοκατεβαίνουν ακούραστα την πλευρά και τους Κουλιμπαλί, Μαρινάκη και Χουχούμη να τους ξεκουράζουν. Αν συνυπολογίσουμε και τον Λουκ Στιλ κάτω από την εστία, έναν γκολκίπερ που έχει δώσει τα διαπιστευτήριά του, καταλαβαίνουμε ότι πρόκειται για μια αρκούντως καλή αμυντική γραμμή.
ΜΗΧΑΝΑΚΙΑ ΚΑΙ… ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ
Περνάμε στον χώρο της μεσαίας γραμμής, που είναι και αυτή που κάνει φέτος τη διαφορά. Η σημαντικότερη προσθήκη είναι του Αργεντινού Λεντέσμα, ο οποίος, αν και σε… προχωρημένη ηλικία, δείχνει σαν να είναι χρόνια στο “τριφύλλι”, όντας το μυαλό της ομάδας και αυτός που θα ξεκινήσει το παιχνίδι από πίσω. Χώρια ότι φαίνεται οι “πράσινοι” να βρήκαν αξιόπιστο εκτελεστή στα πέναλτι… Δίπλα του ο αεικίνητος και ακούραστος Ζέκα, το “μηχανάκι” του κέντρου, που βοηθάει τόσο αμυντικά όσο και επιθετικά και πατάει σχεδόν όλο το γήπεδο. Ο Γκανέζος Γουακάσο έχει δείξει μέχρι στιγμής εξαιρετικά στοιχεία, ενώ ο Κουτρουμπής είναι αμυντικογενείς που ξέρει μπάλα. Στα λεγόμενα “δεκάρια” ο Βιγιαφάνιες φαίνεται να κερδίζει τη μάχη του βασικού από τον Λέτο, χωρίς να σημαίνει ότι ο δεύτερος δεν είναι μια πολυτέλεια ακόμα και για τον πάγκο. Επιπλέον, ο Λουντ έχει κάνει εκπληκτική εκκίνηση στη σεζόν και λογίζεται ουσιαστικά σαν… μεταγραφή.
Ο ΜΠΕΡΓΚ ΚΑΙ ΟΙ… ΑΛΛΟΙ
Όσον αφορά τη γραμμή κρούσης, το όνομα που ξεχωρίζει και επισκιάζει όλα τα άλλα, είναι αυτό του Μάρκους Μπεργκ. Ο Σουηδός είναι ό,τι πιο ποιοτικό υπάρχει στη συγκεκριμένη θέση στο ελληνικό πρωτάθλημα και αποτελεί την αιχμή του πράσινου δόρατος. Πασάρει, φτιάχνει παιχνίδι, σκοράρει με όλους τους τρόπους, ένας πληρέστατος φορ που φοβίζει κάθε άμυνα. Δίπλα του ο Κολομβιανός Ιμπάρμπο, δυνατός και ταχύς, αλλά με προβλήματα στα τελειώματα, ο δανεικός Εμποκού, ο… άγνωστος Χ Ρινάλντι και ο ταλαιπωρημένος από τραυματισμούς Μπουμάλ.
Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
Είναι αλήθεια ότι το ρόστερ του Παναθηναϊκού είναι πιο πλήρες και πιο ποιοτικό από τα προηγούμενα χρόνια, ωστόσο σημαντικό ρόλο στην αναγέννηση της ομάδας έχει παίξει και ο Αντρέα Στραματσόνι. Ο Ιταλός τεχνικός έχει μάθει το ελληνικό ποδόσφαιρο, έχει μάθει την ομάδα και καθοδηγεί το… καράβι του σε πιο ασφαλή νερά. Προσπαθεί να φτιάξει μια ομάδα που να πιέζει, να είναι γρήγορη, να παίζει με τη μία και να μη δέχεται πολλές φάσεις πίσω κρατώντας την μπάλα στην κατοχή της. Επίσης, αλήθεια είναι ότι ο φετινός Ολυμπιακός, τουλάχιστον όσο έχουμε δει, δεν είναι στα περσινά του επίπεδα, ακόμα ψάχνεται μετά από ένα τρελό και γεμάτο αναποδιές καλοκαίρι, κάτι που δίνει προβάδισμα στον πιο έτοιμο ΠΑΟ, δεδομένου και του γεγονότος ότι ΠΑΟΚ και ΑΕΚ έχουν χτυπητές αδυναμίες και σημαντικά κενά στο ρόστερ τους.
Ίσως φέτος να είναι η ευκαιρία για μια ολική επαναφορά του Παναθηναϊκού. Οι συγκυρίες είναι υπέρ του, η μπάλα είναι στα πόδια του, το “τριφύλλι” μπορεί να παλέψει φέτος μέχρι τέλους και εντέλει να δικαιωθεί. Θα τα καταφέρει;
