Έσπαγε τα τζάμια στον κήπο του και τώρα ζει το όνειρό του στην Μπάγερν

277
Γιάννης Ζέρβας
Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μου στα social media. Στείλτε μας το δικό σας κείμενο με email ή ό,τι άλλο θέλετε.

Ένας ήχος γυαλιού που έσπαγε ακούστηκε. Μια γυναικεία φωνή ρώτησε: “Ποιος ήταν αυτή τη φορά;”. Η μητέρα του Ζόσουα Κίμιχ είχε συνηθίσει να σπάει το τζάμι του παραθύρου της από την μπάλα που έπαιζαν στον κήπο ο γιος της και οι φίλοι του. Άλλωστε, στο μικρό χωριό Μπόσινγκεν, κοντά στην πόλη της Στουτγάρδης, δεν υπήρχε χώρος για τα παιδιά να παίξουν ποδόσφαιρο και ο μικρός Ζόσουα ήταν τρελαμένος με αυτό. Μπορούσε να παίζει μπάλα όλη μέρα, χωρίς να κουράζεται, αλλά δεν υπήρχαν οι υποδομές…

Μια μέρα γυρνάει στο σπίτι του και αντικρίζει κάτι που τον έκανε πολύ χαρούμενο. Στον κήπο του είδε δύο τέρματα, το ένα απέναντι από το άλλο, τα οποία έφερε ο πατέρας του από την τοπική ομάδα ποδοσφαίρου που δεν τα χρειαζόταν. Αυτό ήταν… Αυτός και οι φίλοι του επιτέλους είχαν κάτι που θύμιζε γήπεδο ποδοσφαίρου. Κάτι, όμως, που δεν θα κρατούσε πολύ, μια και ο χώρος θα χρησιμοποιούνταν από την κοινότητα για άλλο σκοπό. Τα πιτσιρίκια βρήκαν στέγη στον κήπο του παππού Κίμιχ, όπου έστησαν τα τέρματα αλλά και μια υποτυπώδη εξέδρα, όπου θα μπορούσαν να κάθονται άλλοι και να τους παρακολουθούν. Ένιωθαν σαν επαγγελματίες ποδοσφαιριστές!

Η τρέλα και η αγάπη του μικρού Ζόσουα για το ποδόσφαιρο, ωστόσο, δεν θα μπορούσε να περιοριστεί σε έναν κήπο. Ήταν 8 χρονών και μερικές φορές συμμετείχε στις προπονήσεις της ομάδας της περιοχής του. Μάλιστα έπαιξε και σε ένα φιλικό με τη Στουτγάρδη πετυχαίνοντας 3 γκολ στη νίκη της ομάδας του με 3-2. Ο προπονητής ακαδημιών της Στουτγάρδης ήρθε στο σπίτι της οικογένειας Κίμιχ και ζήτησε να προπονείται ο μικρός μαζί τους. Η πόλη απείχε μία ώρα από το χωριό και οι γονείς του αρνήθηκαν, καθώς ο γιος τους ήταν πολύ μικρός και η απόσταση μεγάλη…

image001

Το σημαντικό ήταν ότι και ο Ζόσουα συμφωνούσε με τους δικούς του. Ήταν ακόμα μικρός και ήξερε τι γίνεται όταν ένα παιδί πάει σε ακαδημία μεγάλης ομάδας: τον κρατάνε να προπονείται και μετά από 2-3 χρόνια τον αφήνουν να φύγει… Ήθελε να μείνει, να μεγαλώσει και να γίνει καλύτερος. Ωστόσο η Στουτγάρδη δεν τους άφηνε σε ησυχία και για τρία χρόνια τούς πίεζε να στείλουν τον μικρό να γραφτεί στην Ακαδημία τους. Ώσπου η πίεση μετουσιώθηκε σε άλλη μια επίσκεψη και τότε οι αντιστάσεις της οικογένειας Κίμιχ κάμφθηκαν…

Ο μικρός Ζόσουα μαζί με άλλο ένα παιδί της περιοχής πήγαν στην ακαδημία της Στουτγάρδης, της ομάδας που εκείνη τη χρονιά πήρε το πρωτάθλημα της Μπουντεσλίγκα. Στην αρχή κάποιες φορές και στη συνέχεια με πλήρη απασχόληση, ο Ζόσουα έμενε στις εγκαταστάσεις και προπονούνταν συνεχώς. Πέρασαν 4 χρόνια, είχε πατήσει τα 18 και πίστευε ότι άξιζε μια ευκαιρία να παίξει με τη β’ ομάδα, όμως οι προπονητές θεωρούσαν ότι υστερούσε σε σωματική δύναμη.

rudel_1217970

Η απογοήτευσή του ήταν μεγάλη. Ήξερε ότι άξιζε την ευκαιρία και ήθελε να δείξει ποιος είναι και τι μπορεί να κάνει. Σκέφτηκε κάτι τότε: ο άνθρωπος που τον είδε πιτσιρικά, 8 χρονών, να παίζει στο χωριό του, ήταν προπονητής σε μια ομάδα της τρίτης κατηγορίας, τη Ρεντ Μπουλ Λίπζινγκ. “Το σπουδαιότερο για έναν ποδοσφαιριστή είναι ένας μάνατζερ και ένας προπονητής που να τον εμπιστεύεται, που να πιστεύει σε αυτόν”, λέει ο Κίμιχ και ο Ραλφ Ράνγκνικ ήταν ακριβώς αυτός ο άνθρωπος. Τον πήρε στην ομάδα και μετά από έναν τραυματισμό που πέρασε, καθιερώθηκε στην ομάδα. Η μεγάλη του χαρά ήταν όταν κέρδισαν τη β’ ομάδα της Στουτγάρδης, ένιωσε δικαίωση. Ήταν επαγγελματίας ποδοσφαιριστής!

940x528

Λίγους μήνες μετά, του τηλεφώνησε ο ατζέντης του. “Τι θα έλεγες αν σου πω ότι σε θέλει η Μπάγερν Μονάχου;”. Ο Ζόσουα δεν το πίστευε ό,τι και αν του έλεγε, ήθελε να το ακούσει από τον ίδιο τον προπονητή της Μπάγερν. Λίγες μέρες μετά καθόταν στην αίθουσα Τύπου της Μπάγερν, περιμένοντας να του μιλήσει ο Πεπ Γκουαρδιόλα! Του είπε για τα δυνατά σημεία και τις αδυναμίες του και ότι ήθελε να τον μυήσει σε ένα διαφορετικό στυλ ποδοσφαίρου. Στο τέλος του είπε: “Σε θέλω στην ομάδα”…

joshuakimmich-cropped_1j8fr4anvgncj1jx1iikrf3bku

Από εκεί που ο Κίμιχ έπαιζε μπάλα στον κήπο του σπιτιού του και έσπαγε το τζάμι της μητέρας του, τώρα αγωνίζεται στην Μπάγερν Μονάχου, με τόσους διάσημους σταρ του ποδοσφαίρου να είναι συμπαίκτες του! Δεν θα ξεχάσει ποτέ τον ντεμπούτο του στο “Αλιάντς Αρένα”, το άγχος που είχε και πώς τον ηρέμησαν ο Λαμ και ο Μπόατενγκ. Μία φορά είχε πάει μικρός μαζί με τον πατέρα του, ο οποίος τώρα έχει μόνιμη θέση εκεί για να τον παρακολουθεί. Σκοράρει συνεχώς σε πρωτάθλημα και Τσάμπιονς Λιγκ, παίζει στην εθνική ομάδα της Γερμανίας και μάλιστα διακρίθηκε στο φετινό Euro. Όλοι στο χωριό του είναι περήφανοι γι’ αυτόν…

Τώρα επισκέπτεται το σπίτι του στις διακοπές και βλέπει τον κήπο όπου έμαθε να λατρεύει το ποδόσφαιρο. Τα τέρματα είναι ακόμα εκεί και ένα μικρό παιδάκι, ο ξάδερφός του, κλοτσάει εκεί την μπάλα φορώντας μια φανέλα της Μπάγερν, με το όνομα ΚΙΜΙΧ στην πλάτη…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Καμία δημοσίευση για προβολή