Σαν το παλιό καλό κρασί! Έτσι δεν λένε; Αλήθεια, βρίσκει μεγαλύτερη ανταπόκριση και εφαρμογή από την… περιπτωσάρα που ακούει στο όνομα Γιάννης Μπουρούσης; Παρεξηγημένος, ατίθασος, από τους τύπους που αγαπάς να… μισείς, αλλά και αναμφισβήτητα από αυτούς που θα τους βγάλεις το καπέλο. Ντόμπρος, που σκίζεται για τους ανθρώπους του και θα βγει μπροστά ανά πάσα ώρα και στιγμή για το σύνολό του-την ομάδα του και εκτός παρκέ. Ένα χαρακτηριστικό του ισχυρού του χαρακτήρα που «πλήρωσε» άλλωστε στον Ολυμπιακό. Έβγαινε μπροστά αρκετές φορές «γιατί αυτός είμαι»!
Άλλες φορές πάλι οι… μπελάδες τον έβρισκαν από μόνοι τους, με τον Νέναντ Κρστιτς στο Ακρόπολις το 2010, στο φιλικό με τη Σερβία να τον κτυπάει με μία καρέκλα στο κεφάλι και να τρέχει να γλιτώσει από τα χέρια του Καρδιτσιώτη σέντερ. Όσες φορές τον βρήκε μπροστά του είτε με σύλλογο είτε με Εθνικές ομάδες ο Κρστιτς αναθεμάτιζε την ώρα και τη στιγμή που τον… μπέρδεψε με φίλαθλο (σ.σ. έτσι είχε δικαιολογηθεί). Όπως άλλωστε και ο Ίβκοβιτς με τις εκάστοτε ομάδες του ή την Εθνική Σερβίας. Ο Γιάννης ήταν μαινόμενος καθώς ενδεχομένως, ακόμα και σήμερα να αναζητά μία απάντηση για τον λόγο που τον έθεσε εκτός Ολυμπιακού (σ.σ. προπονούνταν μόνος του) το 2011.
«Γιάννη είναι η δεύτερη φορά που σε καλώ στο γραφείο μου. «Α» σου λέω το «β» κάνεις» ωστόσο ο «ψηλός» πράγματι δίχως να έχει υποπέσει σε πειθαρχικό παράπτωμα δεν μπορούσε να κατανοήσει τους ακριβείς λόγους της απόφασης.
ΟΙ ΔΥΟ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΤΟΥ ΝΒΑ
Ο Γιάννης πλέον όχι απλά ηρέμησε ή για να το θέσουμε και πιο σωστά καθάρισε το μυαλό του από όλα αυτά, αλλά φαίνεται πως πραγματικά βρήκε τον εαυτό του στη Βιτόρια, την δική του «Ιθάκη». Το ότι ήταν ένα από τα καλύτερα σέντερ στην Ευρώπη ήταν αδιαπραγμάτευτο. Πριν ανανεώσει το τελευταίο του συμβόλαιο με τον Ολυμπιακό, η Ρεάλ (από τότε) τον πρέσαρε στενά. Το 2009 άλλωστε, στο Final 4 του Βερολίνου έφτασε μία ανάσα από τους Σαν Αντόνιο Σπερς. Συνομίλησε με τον Γκρεγκ Πόποβιτς ο οποίος έμεινε άναυδος ακούγοντας τον «ψηλό» να του λέει «θέλω να πάρω πρωτάθλημα με τον Ολυμπιακό».
Το έχει μετανιώσει όπως έχει παραδεχτεί ο ίδιος αλλά σαν κάτι να πετριγύριζε στο μυαλό του, από τα χρόνια της Μιλάνο ακόμα, το έλεγε: «Μπορεί να πάω στο ΝΒΑ στα… 32 μου» με τους Ιταλούς μάλιστα να του έχουν κλείσει τη πόρτα των ΗΠΑ για 2η φορά και να του απαγορεύουν να μετακομίσει στους Μπόστον Σέλτικς.
ΉΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟΝ ΑΤΛΑΝΤΙΚΟ;
Στα 33 του πλέον αλλά θαρρεί κανείς πως είναι… 23 βλέποντάς τον στο παρκέ, το όνειρο του ΝΒΑ για τον Μπουρούση όχι μόνο δεν έχει σβήσει αλλά φαίνεται αυτή τη φορά ακόμα πιο κοντά ώστε να υπογράψει έστω και το μίνιμουμ συμβόλαιο- κάτι για το οποίο δεν έχει πρόβλημα, το επιζητά- με ομάδα του ΝΒΑ. Το περίμενε και πέρσι, εν τέλει δεν έγινε και εκεί που ήταν αποφασισμένος να μπει στο αεροπλάνο για… Κίνα, ο τελικός προορισμός του ήταν η Βιτόρια.
Μια ομάδα με χαμηλό ταβάνι, αμφιβόλου αξίας και με μειωμένο μπάτζετ (σ.σ. ο ίδιος πήγε με συμβόλαιο 300.000 ευρώ) που έβαλε σε σκέψεις τον «ψηλό» διερωτώμενος «θα φτάσω ξανά στο Final 4;». Το είχε ανάγκη; Μέσα σε δύο χρόνια με τη Ρεάλ Μαδρίτης είχε κερδίσει έξι τρόπαια ανάμεσά τους το πολυπόθητο πρωτάθλημα και φυσικά την κούπα της Ευρωλίγκας. Θέλει όμως να αγωνίζεται στο υψηλότατο επίπεδο, επιζητά την πίεση…
«Στο Μιλάνο χάναμε κερδίζαμε μας χειροκροτούσαν. Είχα συνηθίσει διαφορετικά. Στην πίεση. Οι εφημερίδες την επόμενη δεν έγραφαν τίποτα. Έρχονταν με τα κοστούμια τους στο γήπεδο και απλά παρακολουθούσαν. Δεν υπήρχε καμία πίεση και έχω μάθει σε αυτήν, την επιζητώ» τόνιζε μετά την εμπειρία του στην Ιταλία.
ΗΡΕΜΙΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΙΝΗΣΕΩΝ
Το κέρδος του Γιάννη δεν ήταν η άνευ προηγουμένου πορεία της Λαμποράλ που έφτασε μέχρι και το Final 4 της Ευρωλίγκας και για ένα… σουτ απείχε από τον τελικό. Το κέρδος του περικλείεται στην ηρεμία και την ελευθερία που βρήκε φτάνοντας στο σημείο τους Μαδριλένους να στραφούν (ξανά) κατά του Πάμπλο Λάσο για τον λόγο ότι στη 2η θητεία του στη Ρεάλ τον είχε περιορισμένο και ουσιαστικά παραγκωνισμένο αλλά και γιατί δεν τον κράτησε στο ρόστερ της τότε πρωταθλήτριας Ευρώπης. Αισθάνεται και βιώνει πλέον την αλλαγή στάσης των οπαδών των ελληνικών ομάδων, καθώς ένθεν και ένθεν θα τον ήθελαν στις τάξεις τους.
«Θέλω και για τα επόμενα χρόνια να βρίσκομαι στο εξωτερικό. Δεν αποκλείω την επιστροφή μου στην Ελλάδα αλλά θα ήθελα να είμαι προσηλωμένος μόνο εντός παρκέ. Να μην ασχολούμαι με εξωτερικούς παράγοντες». Η ηρεμία που λέγαμε γιατί στο εξωτερικό και δη στη Βιτόρια δεν ένιωσε ποτέ «λες και είμαι φονιάς» το οποίο είχε εκφράσει σαν παράπονο όταν είχε σηκωθεί θύελλα αντιδράσεων για μια ιδιωτική του συνομιλία με τον εκλιπόντα πεθερό του, με αποτέλεσμα να «σπάσει» το συμβόλαιό του με τον Ολυμπιακό.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ… ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟΥ
Τα λεφτά δεν θα παίξουν ρόλο στην απόφασή του. Οι προτάσεις που έχει ήδη στα χέρια του είναι αρκετά καλές. Άνω του ενός εκατομμυρίου, από Ισπανία και Τουρκία, τον θέλει ο Παναθηναϊκός, όπως επίσης και ο προπονητής του στην Μπασκώνια Περάσοβιτς που πήγε στην Εφές, ενώ η Λαμποράλ- με την οποία θα μιλήσει πρώτα αν ήδη δεν το έχει κάνει- στην προσπάθειά της να τον κρατήσει θα του αυξήσει τις αποδοχές περί τις 800.000 ευρώ. Πρώτα το όνειρο του ΝΒΑ. Αν όχι; Η ομάδα να έχει υψηλότατους στόχους. Εμείς, αν μπορούσαμε να μπούμε στο μυαλό του, θα συμβουλεύαμε και το εξής, σημαντικό…
ΗΓΕΤΙΚΟ ΡΟΛΟ ΣΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ
Όποια ομάδα εν τέλει επιλέξει βέβαια ο ίδιος, το σημαντικό θα είναι να έχει την ίδια ελευθερία εντός παρκέ και αποδυτηρίων με αυτήν που κέρδισε – και της οποίας δεν έτυχε- στη Βιτόρια. Αν τον περιορίσουν τον… έχασαν. Ο Ομπράντοβιτς τον χαρακτήρισε «πλέι μέικερ» και δεν έχει καθόλου άδικο καθώς ο Γιάννης έφτιαχνε παιχνίδι για τους συμπαίκτες του. Έχει δουλέψει πολύ την πάσα του και το «διάβασμα» της άμυνας ενώ η ελευθερία που βρήκε στην επίθεση, είτε να ποστάρει είτε να σουτάρει από την κορυφή των 6.75μ. τον μπόλιασαν ξανά με ισχυρή αυτοπεποίθηση σημειώνοντας το ένα νταμπλ-νταμπλ (σε πόντους και ριμπάουντ) πίσω από το άλλο.
ΘΑ ΚΟΛΛΟΥΣΕ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ; (ΔΥΣΚΟΛΟ)
Για τον Ολυμπιακό δεν γνωρίζουμε αν θα κολλούσε και πάλι. Γιατί ενδεχομένως αυτή την ελευθερία στο παρκέ να μην την είχε όπως είχε μέσα στη σεζόν στη Λαμποράλ λέγοντας στον Περάσοβιτς «την τελευταία επίθεση θα την πάρω εγώ» στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας με τον Παναθηναϊκό, όπως και έγινε και ήταν και επιτυχημένη. Για τα αποδυτήρια είναι ισχυρή προσωπικότητα που θα ηγηθεί, θα συμβουλεύσει, θα παροτρύνει, θα φωνάξει, θα διορθώσει, θα εμψυχώσει… Εντός παρκέ όμως η «ελευθερία» είναι το «α» και το «ω» στο παιχνίδι του Μπουρούση.
Αυτή η οποία τον οδήγησε σε…
- 7 προσωπικά ρεκόρ καριέρας στην Ευρωλίγκα
- 4 τίτλους MVP αγωνιστικής στην Ευρωλίγκα
- Πολυτιμότερο για τον μήνα Μάρτιο στην Ευρωλίγκα
- Στην κορυφαία πεντάδα της Ευρωλίγκας
- 5 φορές MVP αγωνιστικής στο ισπανικό πρωτάθλημα
- 2 φορές MVP μήνα στην ισπανική λίγκα
- Μέλος της καλύτερης πεντάδας στην Ισπανία
- Πολυτιμότερος στο πρωτάθλημα της Ισπανίας
