Οι πρώτες μέρες του 2018 ήταν σημαντικές τόσο για τον Ολυμπιακό όσο και για τον νέο του προπονητή. Ο Όσκαρ Γκαρσία είναι γέννημα-θρέμμα Καταλανός, άρα παιδί της Μπαρτσελόνα και θιασώτης και συνεχιστής του τρόπου παιχνιδιού και της μπλαουγκράνα φιλοσοφίας. Άλλωστε, εκεί έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά και προπονητικά βήματα, οπότε μπορούμε να πούμε ότι στο αίμα του κυλάει το τίκι τάκα…
Γεννημένος στις 26 Απριλίου του 1973 στο Σαμπαντέλ, ο Γκαρσία έζησε στο προπονητικό κέντρο της Μασία από το 1984. Στην πρώτη ομάδα έκανε ντεμπούτο το 1992, με προπονητή τον μεγάλο Γιόχαν Κρόιφ και υπήρξε μέλος της Dream Team του Ολλανδού στη Βαρκελώνη. Αυτός μαζί με τους Γκουαρδιόλα, Λάουντρουπ, Κούμαν και Ντε Μπουρ ήταν τα παιδιά του Κρόιφ, οι μαθητές του που ρουφούσαν ό,τι τους έλεγε και τους μάθαινε, σαν να ήξεραν ότι θα ήταν αυτοί οι συνεχιστές της φιλοσοφίας του.
Ποια ήταν η φιλοσοφία του Ολλανδού με την οποία μπόλιασε την Μπαρτσελόνα, από τα βάθη των ακαδημιών μέχρι την πρώτη ομάδα; Πάσες, πάσες, πάσες… Η μπάλα πρέπει να είναι στην κατοχή μας ό,τι και να γίνει, να αλλάζει ανάμεσα στα πόδια των παικτών, να γυρνάει πίσω, να ψάχνει τρόπο να πλησιάσει την αντίπαλη περιοχή. Απόλυτη κατοχή και επίθεση… Αυτό είναι το στυλ του Ολλανδού, αυτός είναι ο τρόπος και του Όσκαρ Γκαρσία, ο οποίος θήτευσε σε ένα μεγάλο σχολείο και μάλιστα αποφοίτησε ως αριστούχος.
Σε όποιον πάγκο και να έκατσε, ποτέ δεν ξέχασε τις συμβουλές του Κρόιφ. “Δεν πρέπει να αλλάξεις ποτέ τον τρόπο παιχνιδιού. Ό,τι και να γίνει, ακόμα και όταν χάσεις, μην αλλάζεις. Οι παίκτες πρέπει να μάθουν να λειτουργούν με τον δικό σου τρόπο, αν τον αλλάξεις, χάνεις την εμπιστοσύνη τους”, έλεγε και ξανάλεγε ο Ολλανδός, που δεν παρέκκλινε ποτέ από τη φιλοσοφία του. Ο προπονητής πρέπει να έχει ένα συγκεκριμένο στυλ και να το υπηρετεί πιστά, μαζί με τους ποδοσφαιριστές του.
Και ποιος θα αμφισβητήσει τον Γιόχαν Κρόιφ; Άλλωστε, όπως θυμάται καλά ο Γκαρσία, ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του. Η αγαπημένη του συνήθεια πριν από τους αγώνες ήταν να εξηγεί στους παίκτες του τι θα γινόταν στο ματς. “Και πάντα έπεφτε μέσα!” ομολογεί ο Όσκαρ που θυμάται χαρακτηριστικά ένα σκηνικό πριν από ένα “κλάσικο” στο “Μπερναμπέου”: “Ο Κρόιφ μάς είχε πει ότι όταν ένας συγκεκριμένος παίκτης της Ρεάλ παίρνει την μπάλα, να τον αφήνουμε να ανεβαίνει ανενόχλητος. Επειδή δεν είχε κακή τεχνική, θα μας έδινε την μπάλα μόνος του. Και όντως, αυτό έγινε και τις 5 φορές που τον αφήσαμε να κουβαλήσει την μπάλα!” αναπολεί έκπληκτος ο Γκαρσία.
Το να έχεις ζήσει δίπλα στον Κρόιφ είναι ένα μεγάλο σχολείο, με ανεκτίμητες εμπειρίες, που σε κάνει καλύτερο ποδοσφαιράνθρωπο. Μαθαίνεις τόσα πολλά, μπαίνεις μέχρι πολύ βαθιά στη φιλοσοφία του αθλήματος και το κατακτάς σιγά-σιγά, το γνωρίζεις καλύτερα και γίνεσαι κομμάτι του… Κάτι που λίγοι έχουν την τύχη να ζήσουν και ο Όσκαρ Γκαρσία είναι ένας από αυτούς.
