Μάρκο Νέγκρι: Ο γκολτζής που δεν πανηγύριζε ποτέ και το AIDS

25816
Γιάννης Ζέρβας
Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μου στα social media. Στείλτε μας το δικό σας κείμενο με email ή ό,τι άλλο θέλετε.

Τα πεφταστέρια τα ξέρετε όλοι. Είναι τα αστέρια, οι πλανήτες δηλαδή, που φαίνονται λαμπερά στον ουρανό, αλλά πέφτουν γρήγορα και χάνονται από τα μάτια μας, καθώς εμείς βλέπουμε μόνο την πτώση τους. Κάτι ανάλογο ήταν και ο Μάρκο Νέγκρι, ένας Ιταλός επιθετικός που είχε μια λαμπρή καριέρα μπροστά του, αλλά η γκαντεμιά του δεν τον άφησε να το απολαύσει…

Η ΕΠΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗ ΣΚΩΤΙΑ

Γεννήθηκε στις 27 Οκτωβρίου του 1970 στο Μιλάνο και ξεκίνησε να παίζει μπάλα στην Κοσέντζα το 1994. Ύστερα από 19 γκολ σε έναν χρόνο πήγε στην Περούτζια, όπου σε δύο σεζόν κατάφερε να σκοράρει 33 φορές σε 60 ματς. Μάλιστα, σε ένα ματς κόντρα στη Ρόμα ο σκάουτερ της Ρέιντζερς εντυπωσιάστηκε από το πόσο… αδιάφορος και απαθής ήταν, αλλά και από την ικανότητά του να σκοράρει και τελικά να αποδεικνύεται πολύτιμος. Έτσι, το καλοκαίρι του 1997 οι “προτεστάντες” τον απέκτησαν με 3,5 εκατ. λίρες.

Ένας Ιταλός στη Γλασκώβη, λοιπόν, με τον Μάρκο Νέγκρι να τρελαίνει κόσμο από την αρχή. Στα πρώτα δέκα ματς με την μπλε φανέλα σκόραρε 23 γκολ, κάνοντας τους οπαδούς να παραμιλάνε και να πίνουν νερό στο όνομά του. Η ευχέρειά του στο γκολ ήταν παροιμοιώδης, αφού το ρεπερτόριό του τα είχε όλα: άψογα τελειώματα, ταχύτητα σκέψης και αντίδρασης, καίριες θέσεις και μια τεχνική που ήταν αρκετή για να εκθέσει τους αντιπάλους του…

Ο ΑΓΕΛΑΣΤΟΣ ΓΚΟΛΤΖΗΣ

Κι όμως, αυτός ο στράικερ που σκόραρε τόσο πολύ και τόσο εύκολα, δεν πανηγύρισε ποτέ κανένα γκολ με την ψυχή του. Μόλις έστελνε την μπάλα στα δίχτυα, γύρναγε προς τη σέντρα, σήκωνε απλά το χέρι του και αρκούνταν σε χειραψίες με τους συμπαίκτες του. Δεν χαμογελούσε ποτέ, δεν ξεσπούσε σε κανένα τέρμα του, δεν το αφιέρωνε ούτε έτρεχε στους οπαδούς να πανηγυρίσουν όλοι μαζί. Ένας ψυχρός εκτελεστής, ένας αγέλαστος “killer”…

Η ΚΑΤΑΡΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΥΣ

Στα 32 γκολ σταμάτησε εκείνη τη σεζόν, όμως θα μπορούσε να πετύχει κι άλλα, αν η κακοτυχία δεν του γύριζε την πλάτη. Μια μέρα έπαιζε σκουός με τον συμπαίκτη του, επίσης Ιταλό, Σέτζιο Πορίνι, όταν το μικρό μπαλάκι τον χτύπησε σοβαρά στο μάτι. Έπρεπε να υποβληθεί σε εγχείρηση, καθώς υπέστη αποκόλληση αμφιβληστροειδή, και μετά το χειρουργείο με λέιζερ έχασε μεγάλο ποσοστό της περιφερειακής του όρασης. Ως εκ τούτου δεν μπορούσε να αποδώσει όπως πριν, έχασε έδαφος και εκεί που η Ρέιντζερς θα κατακτούσε το 10ο συνεχόμενο πρωτάθλημα Σκωτίας, η Σέλτικ την προσπέρασε και πήρε τον τίτλο…

Η τύχη του Νέγκρι δεν βελτιώθηκε ποτέ. Υπέστη πνευμονία, αναγκάστηκε να ξαναμπεί στο χειρουργείο για πρόβλημα κήλης, ενώ ένα σκληρό τάκλιν στο τελευταίο του (όπως αποδείχθηκε) ματς με τη Ρέιντζερς έγινε η αιτία να μπει σε μεγάλες περιπέτειες: το γόνατό του καταστράφηκε, μολύνθηκε και οι εξετάσεις αίματος έδειξαν ότι ίσως έπασχε από AIDS! Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να λυθεί το συμβόλαιό του με τους “προτεστάντες” έπειτα από 4 χρόνια (2001). Επέστρεψε στην Ιταλία για λογαριασμό των Μπολόνια, Κάλιαρι, Λιβόρνο και Περούτζια, αλλά ποτέ δεν έφτασε στο επίπεδο της πρώτης σεζόν στη Γλασκώβη. Για την ακρίβεια, δεν το πλησίασε καν…

Ολοκλήρωσε την καριέρα του το 2005 με 95 γκολ σε 154 παιχνίδια, θυμίζοντας ότι το ταλέντο δεν αρκεί για να έναν ποδοσφαιριστή ώστε να κάνει μεγάλη καριέρα. Αν δεν έχεις τύχη, η μοίρα είναι αμείλικτη. Ο αγέλαστος γκολτζής δεν πανηγύριζε ποτέ, μάλλον γιατί μέσα του διαισθανόταν ότι μια κατάρα τον κυνηγούσε και δεν τον άφηνε να χαρεί τις στιγμές…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Καμία δημοσίευση για προβολή