Ο Όλιβερ Καν και το μεγαλύτερο κάζο

755
Γιάννης Ζέρβας
Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μου στα social media. Στείλτε μας το δικό σας κείμενο με email ή ό,τι άλλο θέλετε.

Είναι ο βασιλιάς των σπορ και αυτό αποδεικνύεται συνεχώς. Μέσα από τις αμφίρροπες μονομαχίες, που ο Δαυίδ και ο Γολιάθ είναι το ίδιο πιθανό να επικρατήσουν. Μέσα από στιγμές μαγείας, από μεγάλες νίκες, αλλά και οδυνηρές ήττες. Μέσα από τις αντιδράσεις των αμέτρητων πιστών, που στη θέα της στρογγυλής θεάς παθιάζονται, τρελαίνονται και γίνονται άλλοι…

Το ποδόσφαιρο σε κάνει να ζεις τα συναισθήματα στο κόκκινο. Υπέρμετρη χαρά, υπερβολική πίκρα, σοκ και δέος. Ποιος να ξεχάσει εμβληματικά ματς και κορυφαίες στιγμές, όπως αυτή του τελικού του Τσάμπιονς Λιγκ το 1999. Μπάγερν Μονάχου και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ σε μια μάχη για τον τίτλο, για την κορυφή. Οι Γερμανοί, ως… Γερμανοί, είχαν τον πρώτο λόγο και με το υπέρ τους 1-0 επιβεβαίωναν το… πεισματάρικο του είδους τους. Κρατούσαν το σκορ μέχρι τα τελευταία λεπτά και έδειχναν έτοιμοι να σηκώσουν την κούπα.

Όμως, το ποδόσφαιρο είχε άλλα σχέδια. Όχι, η Μπάγερν δεν θα χαμογελούσε ξανά μετά από 23 χρόνια, όσο καλή κι αν ήταν, όσο κι αν το άξιζε στην τελική. Οι παίκτες της, μπορεί όχι όλοι αλλά τουλάχιστον αρκετοί, στα τελευταία λεπτά σκεφτόντουσαν τα πανηγύρια που θα ακολουθούσαν, την απονομή και τον γύρο του θριάμβου. Και εκεί την πάτησαν σαν πρωτάρηδες, αφού ήρθαν μερικά… Αγγλάκια να μετατρέψουν σε τραγική ειρωνεία τη φράση του Λίνεκερ “…πάντα στο τέλος νικάνε οι Γερμανοί”.

Εκείνη τη μέρα δεν νίκησαν, αντιθέτως έζησαν ένα από τα μεγαλύτερα, ίσως το μεγαλύτερο κάζο όλων των εποχών. Με δύο γκολ στις καθυστερήσεις, η Γιουνάιτεντ ανέτρεψε το σκορ, πήρε έναν ανέλπιστο τίτλο και βύθισε τους Βαυαρούς σε μια πολύχρονη εσωστρέφεια. Το παραδέχτηκε ο ίδιος ο Όλιβερ Καν, που καθόταν κάτω από τα δοκάρια και είδε από… πολύ κοντά τα γκολ των Σέριγχαμ και Σόλσκιερ:

“Είχαμε το ένα χέρι μας στο Κύπελλο και ξαφνικά συνέβη κάτι που δεν μπορούσαμε να είχαμε φανταστεί. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Δεν ήμασταν συγκεντρωμένοι όπως θα έπρεπε να είμαστε. Το κάθε παιχνίδι διαρκεί 90 λεπτά και όχι 85 ή 88. Κάποιοι παίκτες πήγαν για ύπνο, κάποιοι παίκτες πήγαν στο πάρτι που διοργανώνεται μετά τον τελικό, εγώ ήμουν με τους γονείς μου, κοιτώντας το τραπέζι. Ήταν ένα τεράστιο σοκ για μας. Θα μπορούσαμε να είχαμε κερδίσει το Champions League για πρώτη φορά μετά από 23 χρόνια. Ήταν η πιο σκληρή, η πιο άσχημη, η πιο δραματική ήττα που θυμάμαι. Χρειαστήκαμε έναν χρόνο για να διαχειριστούμε την απώλεια του τροπαίου”.

Ο εμβληματικός γκολκίπερ ήταν από τους παίκτες που δεν τα παρατάνε. Τον κοίταζες και ένιωθες ότι ήταν έτοιμος να πεθάνει παρά να χάσει. Κι όμως, εκείνο το βράδυ έδειχνε ανήμπορος να αντιδράσει, ανίκανος να ξυπνήσει τους συμπαίκτες και να αποτρέψει αυτό που ερχόταν. Το πήρε βαρέως, όλος ο σύλλογος επηρεάστηκε, όμως με μπροστάρη τον Όλιβερ Καν μετά από αρκετούς μήνες η Μπάγερν θα έφτανε εκεί που της άξιζε. Θα σήκωνε εντέλει το βαρύτιμο τρόπαιο και ο Καν θα ήταν αυτός που θα την έπαιρνε από το χέρι, με τις αποκρούσεις του στα πέναλτι με τη Βαλένθια.

Έτσι είναι το ποδόσφαιρο, όπως η ζωή. Το πάθημα είναι πάντα σκληρό, αλλά αν γίνει μάθημα, θα πάρεις αυτό που αξίζεις…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Καμία δημοσίευση για προβολή