Το Μέιγουεδερ-ΜακΓκρέγκορ, που έγινε στα τέλη Αυγούστου του 2017, είχε ξεφτίσει σε σημείο τέτοιο, που, παρ’ όλο που δεν ήταν καθόλου κακός αγώνας πυγμαχίας, δεν είχε νόημα. Ο Κόνορ ΜακΓκρέγκορ έβγαλε φράγκα που δεν είχε ονειρευτεί και δεν μπορούσε να του προσφέρει το ΜΜΑ, ο δε Φλόιντ, ένας από τους περίφημους πυγμάχους στην ιστορία, έκανε το 50-0 στην καριέρα του, καταρρίπτοντας το 49-0 του Ρόκι Μαρτσιάνο. Βεβαίως, η απόκλιση είναι μεγάλη στην καριέρα των δύο: ο Μαρτσιάνο, πυγμάχος βαρέων βαρών, πέτυχε το ρεκόρ του αντιμετωπίζοντας τον περίφημο Άρτσι Μουρ, που, έστω και στην ηλικία των 38, τον έριξε στον τέταρτο γύρο, πριν ο Ιταλοαμερικανός επιστρέψει, όπως πάντα έριξε, για να τον νικήσει στον ένατο, ενώ ο Μέιγουεδερ, που αντιμετώπισε, πάντως, στη διαδρομή του κάθε πιθανό αντίπαλο, πάλεψε με έναν αθλητή πολεμικών τεχνών που, ωστόσο, δεν είχε ειδικότητα το μποξ.
Με αυτά και με αυτά, αυτός ο αγώνας δεν μπαίνει καν στο τοπ 3 της χρονιάς. Εννοείται ότι το Κανέλο-Γκολόφκιν, που έγινε τρεις εβδομάδες μετά, αλλά και το Κόβαλεφ-Γουόρντ ΙΙ, που έγινε τον Ιούνιο, ήταν ανώτερα σε ό,τι αφορά την ποιότητα, αλλά και την ανυπομονησία των φανατικών της πυγμαχίας. Η χρονιά, ωστόσο, θα τελειώσει με το νούμερο ένα σε ό,τι αφορά τους αγώνες του 2017, που βάζει υποψηφιότητα για αγώνα της δεκαετίας: τα ξημερώματα της 9ης Δεκεμβρίου ο Βασίλ Λοματσένκο από την Ουκρανία θα αντιμετωπίσει τον Γκιγέρμο Ρίγκοντο από την Κούβα. Δεν έχω δει ποτέ ζωντανά αγώνα πυγμαχίας και το ΜακΓκρέγκορ-Μέιγουεδερ, που το έδειξε και η ελληνική συνδρομητική τηλεόραση, το απέφυγα όπως ο διάολος το λιβάνι, παρ’ όλα αυτά τη συγκεκριμένη αναμέτρηση, σε περίπτωση που οι συνθήκες το επιτρέψουν, πολύ θα ήθελα να την απολαύσω.
Σε ποια θέση είναι ο Λοματσένκο και ο Ρίγκοντο ανάμεσα στους κορυφαίους όλων των εποχών; Είναι αμελητέα. Και παρ’ όλα αυτά, η συγκεκριμένη αναμέτρηση, που θα γίνει στο γυμναστήριο «Theatre» του Madison Square Garden, για την κατηγορία super featherweight (δηλαδή στο όριο της κατηγορίας φτερού), είναι ιστορική και πρωτότυπη. Δεν έχει ξαναγίνει, άλλωστε, να μπαίνουν στο ρινγκ για επαγγελματικό αγώνα δύο αθλητές που έχουν κατακτήσει από δύο χρυσά ολυμπιακά μετάλλια έκαστος και μετρούν το εξωγήινο ρεκόρ των 859 νικών σε συνολικά 871 ερασιτεχνικές αναμετρήσεις. Ούτως ή άλλως δεν έχει ξαναγίνει να μπει ένας τόσο αναγνωρισμένος, στους κόλπους του ερασιτεχνικού αθλητισμού, Κουβανός, με ρεκόρ 17-0 στο επαγγελματικό ρινγκ, για να αντιμετωπίσει έναν Ουκρανό που έχει ρεκόρ 9-1 και το γυμναστήριο να είναι sold out. Το πρόβλημα με την πυγμαχία που οι ίδιοι κάνουν και την πυγμαχία που φανταζόμαστε είναι η επιστημονική διάστασή της. Ο Λοματσένκο έμαθε κλασικό ρώσικο χορό από τα 9 έως τα 13 του, αν και ο στόχος του πατέρα του ήταν να γίνει πυγμάχος. Στην προπόνηση ο Ουκρανός δεν αρκείται μόνο στο τρέξιμο και το αβυσσαλέο σπάρινγκ, το οποίο μπορεί να κρατήσει μία ώρα χωρίς διακοπή, αλλά κάνει αριθμητικές ασκήσεις και σε ένα πίνακα με λαμπάκια, που φωτίζουν το καθένα ξεχωριστά, ακουμπάει το τετράγωνο που αστραπιαία φωτίζεται από το λαμπάκι. Έχει ένα καπέλο στο οποίο είναι δεμένο με λεπτό σκοινί ένα μπαλάκι του τένις, που χοροπηδά μπροστά του, και ο Βασίλ το γρονθοκοπεί, ενώ αυτό ταλαντεύεται με αξιοπρόσεκτη ταχύτητα. Ο Ρίγκοντο, από την άλλη, έχει την ευλυγισία ενός Καζάκου ακροβάτη και την αμυντική δεξιότητα ενός σαολίν. Το φεστιβάλ με τον Νονίτο Ντονέρ, έναν αξιόλογο Φιλιππινέζο πυγμάχο, ο οποίος δεν μπορούσε, όχι να τον βρει αλλά, να τον δει, είναι αξιομνημόνευτο. Ο Ντονέρ έχασε την ψυχή του πριν χάσει τον αγώνα από τον Κουβανό.
Έχω τον Λοματσένκο πρώτο στη λίστα μου με τους εν ενεργεία επαγγελματίες πυγμάχους (2017) και τον Ρίγκοντο πέμπτο.
- Βασίλ Λοματσένκο.
- Μάρκος Μαϊντάνα.
- Ρομάν «Τσοκολατίτο» Γκονζάλες.
- Σεργκέι Κόβαλεφ.
- Γκιγέρμο Ρίγκοντο.
- Μάνι Πακιάο.
- Κρις Γιούμπανκ τζούνιορ.
8. Τέρενς Κρόφορντ.
9. Γκενάντι Γκολόφκιν.
10. Αλεξάντερ Ούσουκ.
Εχμμμ, σόρι χέβιγουεϊτς.
Στη λίστα μου με τους δέκα πιο αγαπημένους μου όλων των εποχών δεν έχω κανέναν πλην του Μάνι Πακιάο.
- Ρόι Τζόουνς τζούνιορ.
2. Μοχάμεντ Αλί.
3. Σαλβαντόρ Σάντσες.
4. Σούγκαρ Ρέι Ρόμπινσον.
5. Γουίλι Πεπ.
6.Τζακ Ντέμπσι.
7. Τζορτζ Φόρμαν.
8. Μάνι Πακιάο.
9. Τζο Λούις.
10. Ζούλιο Σέζαρ Τσάβες.
Φυσικά, η λίστα αλλάζει όσο περνά ο καιρός, δεν υπάρχει θέσφατο και άπαξ και, με πόνο ψυχής, αφήνω εκτός τον Ρόκι Μαρτσιάνο, τον Λένοξ Λιούις και τον Εβάντερ Χόλιφιλντ. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει σύγκριση μεταξύ των νέων και των παλιών πυγμάχων, καθώς προπολεμικά ο αγώνας δεν έληγε παρά μόνο όταν κάποιος έπεφτε νοκ άουτ. Δεν είναι δυνατόν ούτε να φανταστούμε πώς ένιωθαν ο Σαμ ΜακΒέι και ο Τζο Τζινέτ στις 17 Απριλίου του 1909, όταν η δική τους μάχη κράτησε 49 γύρους με τον Τζινέτ να πέφτει 27 φορές στους 23 πρώτους γύρους και τον ΜακΒέι, έπειτα, άλλες 11, μέχρι να παραδοθεί πριν την έναρξη του 50ου γύρου. Ούτε κατά διάνοια. Όμως, αν και πρόκειται για μία φαντασμαγορία, μόνο να σκεφτείς δύο μαύρους πυγμάχους να γρονθοκοπώνται βάναυσα για σχεδόν 3 ώρες, είναι ό,τι πιο κοντινό στη δουλεία. Ακόμα και ο Τζιμ Τζόνσον, ένας από τους πρώτους μαύρους αθλητές που είχαν κερδίσει κάποιο μερίδιο στο σεβασμό, βίωνε σε καθημερινή διάταξη ρατσιστικές συμπεριφορές, που τότε ήταν απλώς συμπεριφορές. Έπρεπε να μπει το νερό στο αυλάκι μέσα από αθλητές όπως ο ίδιος ο Τζόνσον, ο Χανκ Άαρον, φυσικά ο Τζο Λούις, ο Τζέσε Όουενς και ο Μοχάμεντ Αλί, ώστε αυτό να ξεθυμάνει. Τώρα, πια, τόση οφθαλμοφάνεια μοιάζει αδιανόητη και ακόμα και αν ενυπάρχει ποσοστό υποκρισίας, αυτή η συμπεριφορά, που δεν μπορούμε παρά να παραδεχθούμε ότι ήταν προϊόν της σωματικής βίας και της σχεδόν δουλοπαροικής εκμετάλλευσης, έχει ξεθυμάνει τουλάχιστον σε μεγάλο βαθμό. Κοινωνικά, το ανθρώπινο είδος έχει θέσει τις βάσεις, μια και θα ήταν άτοπο να περιμέναμε την εξαφάνιση, από τη στιγμή που η προγονική μνήμη είναι ένας ακόμα λόγος για να είμαστε σιδεροδέσμιοι.
Ο Ρίγκοντο δεν απολαμβάνει την εύνοια του Λοματσένκο στους κύκλους της πυγμαχίας. Το HBO δεν τον δείχνει και έτσι έχει αναλάβει το ESPN να δείξει αυτήν την αναμέτρηση την οποία, άπαξ και υπήρξε sold out, δεν κάνει τον κόπο να διαφημίζει. Χάνουμε, δηλαδή, τον Τζιμ Λάμπλεϊ στο μικρόφωνο και τους Μαξ Κέλερμαν και Ρόι Τζόουνς τζούνιορ στο σχολιασμό, αλλά κερδίζουμε τον πρώην προπονητή Τέντι Άτλας, σε ένα δίκτυο που περνάει δύσκολες ώρες, καθώς οι καταγγελίες για συμπεριφορισιακά, κυρίως δεοντολογικά, ατοπήματα στους δημοσιογράφους του και κόκκινες γραμμές δεν γίνεται παρά να έχουν φθείρει και τα ενδότερα του κολοσσού. Πάντως, η μη διαφήμιση του Ρίγκοντο γίνεται επειδή, κατά κύριο λόγο, οι αγώνες του θεωρούνται βαρετοί, από ανθρώπους, πάντως, που δεν μπορούν να καταλάβουν ακριβώς σε ποιο επίπεδο βρίσκεται αυτήν τη στιγμή το μποξ και πώς μποξέρ σαν τον Φλόιντ Μέιγουεδερ ή τον Ρόι Τζόουνς το έχουν μετασχηματίσει. Ο Πολ Μαλινάτζι, ο οποίος είναι ένας έντιμος πυγμάχος, σχολιάζοντας την επικείμενη αναμέτρηση είπε ότι δεν πρόκειται να αρέσει σε εκείνους που δεν καταλαβαίνουν από πυγμαχία. Πράγματι, ακόμα και αν ο Λοματσένκο είναι αρκετά θεαματικός, ο Ρίγκοντο είναι ένας υπέροχος τακτικιστής, με τρομερή κίνηση κεφαλιού, που δεν σπαταλάει τις γροθιές του και τις τοποθετεί στο πρόσωπο ή το σώμα του αντιπάλου με σκοπό να αλλοιώσει τη δική του τακτική και να βρει τον τρόπο να τον φθείρει, κάθε φορά ανεπαίσθητα, ώστε το άθροισμα να βγάλει ένα νοκ άουτ. Ο Λοματσένκο, από τη μεριά του, έχει το παρατσούκλι «high tech», αλλά η αλήθεια είναι πως θα μπορούσε να λέγεται «unicorn», δηλαδή «μονόκερος», δείχνοντας την πρωτοτυπία του. Έστω και αν είναι δεδομένο ότι παρακολουθεί πολύ Ρόι Τζόουνς τζούνιορ, ο Ουκρανός είναι αυτόφωτος. Με μόλις 10 αναμετρήσεις στο ενεργητικό του και μία ήττα μόλις στη δεύτερη αναμέτρηση, από το μπουλντόγκ από το Πουέρτο Ρίκο που λέγεται Ορλάντο Σαλίδο, ο Λοματσένκο έχει φέρει στην πυγμαχία στοιχεία που είναι πολύ πιθανό ότι δεν έχουν εμφανιστεί. Το high tech μπορεί να υποδηλώνει την υψηλή τεχνολογία (high technology), αλλά και την υψηλότερη τεχνική (higher technique), που ο Ουκρανός αναμφισβήτητα διαθέτει. Ακόμα και η προπόνησή του με τις ιδιαιτερότητές της μοιάζει να έχει βγει από την κρύπτη, καθώς το μυαλό του ενεργοποιείται σχεδόν το ίδιο με το κορμί. Στις καλές του, ο Λοματσένκο δεν είναι μόνο ένας εξαιρετικός πυγμάχος, αλλά ένας ατόφιος θαυματοποιός. Το ότι δεν μπορείς να φτάσεις κάτι που δεν μπορείς να δεις ισχύει ξεκάθαρα στην περίπτωσή του. Στο αντιστάθμισμα, ο Ρίγκοντο, με το επίσης ταιριαστό προσωνύμιο «τσακάλι», υπό την έννοια ότι παραμονεύει και ότι πυγμαχεί με υψηλή νοημοσύνη, μπορεί να φέρει πυγμαχία από μέσα, στην οποία το πρόβλημα μπορεί να είναι ότι και οι δύο είναι southpaw, δηλαδή αριστερόχειρες. Εδώ, πάντως, υπάρχει μία φήμη, που αναφέρει ότι το δεξιό είναι το καλό χέρι του Λοματσένκο, ωστόσο έχει βρει τον τρόπο να είναι αποτελεσματικός, για αυτόν το λόγο και το έχει μπροστά.
Η αναμέτρηση, που στην Ελλάδα θα μεταδοθεί τα ξημερώματα του Σαββάτου, 9 Δεκεμβρίου, και μπορεί κάποιος να την παρακολουθήσει από το ESPN και από το βρετανικό Boxnation, γίνεται στα 59 κιλά, που είναι η κατηγορία του Λοματσένκο, ενώ ο Ρίγκοντο αναγκάστηκε να ανέβει περίπου 1,5 κιλό, που είναι πολύ σημαντική εξέλιξη για την προπόνηση και την προσέγγιση του Κουβανού στον αγώνα. Ο Λοματσένκο είναι αυτό που οι Αμερικανοί αποκαλούν bigger man, δηλαδή λίγο πιο ψηλός, πιο φουσκωμένος, ενώ είναι και πιο νέος. Ακόμα στα 29 του, πρωταθλητής δύο κατηγοριών με μόλις 10 αναμετρήσεις, ο Ουκρανός θα αντιμετωπίσει έναν αντίπαλο που έχει ήδη κλείσει τα 37 και σε περίπτωση που τον πιέσει όπως έχει κάνει, επί παραδείγματι, με τον αξιόλογο Τζαμαϊκανό Νίκολας Γουόλτερς, τότε ίσως ο αγώνας να μη φτάσει στους 12 γύρους.
Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για έναν αγώνα από το μέλλον. Ίσως εκτιμηθεί η αξία του χρόνια αργότερα, όταν το Μάτριξ γίνει πραγματικότητα στο ρινγκ. Πυγμάχοι όπως ο Τζος Κέλι και ο Αλεξάντερ Ούσουκ (και μάλιστα στην κατηγορία cruiserweight, ένα βήμα πριν από τα βαρέα βάρη), πορεύονται σε αυτόν τον ψυχαγωγικό δρόμο, μέχρι, τέλος πάντων, να σταματήσει να είναι. Προσωπικά, εκτιμώ τη δύναμη και το μπρουτ του Μάρκος Μαϊντάνα όσο και τη φάση του Λοματσένκο, που έχει λίγο πιο ιλουστρασιόν εξώφυλλο. Αν κάποιος καταφέρνει να είναι ψυχαγωγικός και ταυτοχρόνως να νικάει (ο Μοχάμεντ Αλί και ο Sugar Ρέι Λέοναρντ είναι τα κλασικά παραδείγματα), τότε αυτό που μπορείς να κάνεις είναι να ζηλεύεις. Εκτίμησή μου είναι, Λοματσένκο στον 11ο με TKO (τεχνικό νοκ άουτ).
