Χωρίς τον υπέροχο Γιουζούρου Χάνιου, τον αυτοκράτορα του καλλιτεχνικού πατινάζ την τελευταία πενταετία, αλλά και τη Ζένια Μιεντβιέντιεβα, μία ιδανική Άννα Καρένινα των πάγων, διεξάγεται το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Μιλάνο. Γράφοντας για το καλλιτεχνικό πατινάζ τώρα τελευταία, ως νέο χούι από το οποίο δεν αναμένεται να ξεμπλέξω εύκολα, είχα υπολογίσει ότι σε αυτήν την περίπτωση θα ήταν εύκολο να αποφευχθεί ο πειρασμός. Ωστόσο από την πρώτη μέρα το σύντομο πρόγραμμα των Γυναικών επεφύλαξε μία έκπληξη. Ακόμα και αν, όμως, δεν αποτελεί έκπληξη η αθλητική υπεροχή της Ιταλίδας Καρολίνα Κόστνερ, σίγουρα γίνεται να χαρακτηριστεί πειρασμός. Ό,τι δεν αναμενόταν, τουλάχιστον μπαίνοντας στο ελεύθερο πρόγραμμα της Παρασκευής, που θα δώσει και τα μετάλλια, ήταν το όνομα της Αλίνα Ζαγκίταβα στη δεύτερη θέση της κατάταξης συνολικά.
Η Καρολίνα Κόστνερ αποθεώθηκε από τους Ιταλούς στο Μιλάνο. Το πρόγραμμά της ήταν εξαίσιο. Τα 170 εκατοστά της έπεφταν με χάρη στον πάγο. Ο συνδυασμός της ήταν άψογος. Το δεξί πόδι της σημάδευε την αγνότητα, έτσι όπως τεντωμένο απλωνόταν μετά τις προσγειώσεις. Όταν τελείωσε και τα μονά άλματά της, η Κόστνερ απέμενε να παίξει με τις ακολουθίες βημάτων και τα σπιν. Ουδείς διερωτάτο για το επίπεδο καλλιτεχνικής ευαισθησίας που έβγαζε στο παγοδρόμιο, το οποίο είχε μετατρέψει για άλλη μία φορά σε θεατρική σκηνή. Η Κόστνερ είναι ήδη παγκόσμια πρωταθλήτρια, το 2012 στη Νις, «χάλκινη» ολυμπιονίκης, πρωταθλήτρια Ευρώπης πεντάκις. Δεν προκύπτει από κάπου, λοιπόν, ότι αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι πρωτεύει στη βαθμολογία, στο πρώτο μισό του μονού Γυναικών. Παρ’ όλα αυτά, είναι γεννημένη στο Μπολζάνο της Ιταλίας στις 8 Φεβρουαρίου 1987. Πάει να πει ότι έχει περάσει 1,5 μήνας από τότε που τα έκλεισε. Αν η Καρολίνα Κόστνερ πάρει αυτό το χρυσό μετάλλιο, το κατόρθωμά της θα μπει ακριβώς δίπλα σε εκείνο του Τζακ Νίκλαους, ο οποίος είχε νικήσει στην Αγκούστα το 1986, στα 46 του, 11 χρόνια μετά την τελευταία νίκη του. Μπορεί και να είναι ακόμα πιο δύσκολο, με δυσκολία που να είναι αντικειμενική.
Από το 2000 και έπειτα, η πιο μεγάλη παγκόσμια πρωταθλήτρια είναι η Ιρίνα Σλούτσκαγια, που νίκησε το 2005, στα 26 της. Ένα χρόνο μικρότερη ήταν η ίδια η Κόστνερ, που νίκησε στη Νις το 2012. Το 1999, η Μαρίγια Μπουτίρσκαγια ήταν επίσης 26, αλλά η διαφορά με τη Σλούτσκαγια είναι ότι ενώ η δεύτερη μόλις τα είχε κλείσει, η πρώτη είχε διανύσει ήδη 8 μήνες από το εν λόγω έτος. Η Μπουτίρσκαγια αναφέρεται διότι είναι η μεγαλύτερη σε ηλικία αθλήτρια που έχει κερδίσει το χρυσό στην ιστορία του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος. Σε μία διοργάνωση που κρατά 112 χρόνια, από το 1906, είναι σχεδόν αδιανόητο ότι το χρυσό μετάλλιο δεν το έχει κατακτήσει καμία αθλήτρια που να έχει κλείσει τα 27. Πόσω μάλλον, τα 31.
Όμως, για την Κόστνερ τα δύσκολα δεν έχουν αρχίσει ακόμα. Οι Ιταλοί έχουν το δικό τους τρόπο να αγαπάνε τους αθλητές τους -κι αυτός δεν είναι πάντα ευχάριστος. Κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών της Πιονγκτσάνγκ έγραψαν Καντολίνα την αθλήτριά τους, από το ρήμα cado, που μεταφράζεται πέφτω. Δηλαδή, εκείνη που πέφτει. Η Κόστνερ, πράγματι, έχει ένα σερί διοργανώσεων που δυσκολεύεται στην προσγείωση, αλλά αυτό ουδόλως φάνηκε στο παγοδρόμιο του Μιλάνο, όταν και πήρε 80.27 πόντους. Η διαφορά της από την Ζαγκίταβα, όμως, δεν είναι μεγάλη. Δεν τη χωρίζουν παρά 0.76 πόντοι, αφού η Ρωσίδα, που κρατά από τους πρόσφατους Ολυμπιακούς το παγκόσμιο ρεκόρ στο ελεύθερο, έκανε 79.51. H Ζαγκίταβα είπε ότι είχε περισσότερο άγχος στο σύντομο του Παγκόσμιου από τους Ολυμπιακούς και έχει δίκιο. Με την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο Ευρωπαϊκό της Μόσχας και του χρυσού μεταλλίου στην Πιονγκτσάνγκ, απομένει η Παρασκευή για να κάνει το triplete. Δεν είναι εύκολη υπόθεση. Η μαγευτική Γιούνα Κιμ δεν τα κατάφερε το 2010 να πάρει το χρυσό στο Παγκόσμιο, παρ’ ό,τι θριαμβευσε στο Βανκούβερ, η Γιούλιγια Λιπνίτσκαγια το 2014 πήρε τρία, αλλά το χρυσό στους Ολυμπιακούς ήταν ομαδικό. Η τελευταία που το έκανε ήταν η φανταστική Γερμανίδα Καταρίνα Γουίτ, το 1988, όταν νίκησε στο Ευρωπαϊκό της Πράγας, στους Ολυμπιακούς του Κάλγκαρι και στο Παγκόσμιο της Βουδαπέστης. Η Γουίτ θεωρείται στις 5 κορυφαίες πατινέζ όλων των εποχών, αλλά ούτως ή άλλως το εγχείρημα είναι πελώριο και η Αλίνα, ακόμα 15, έχει περισσότερο άγχος διότι θεωρείται τεράστιο φαβορί. Αν ήταν η Μιεντβιέντιεβα στη διοργάνωση ίσως να ήταν καλύτερα τα πράγματα για εκείνη, καθώς όλοι θα περίμεναν αν μη τι άλλο μία μάχη, που θα έδινε στη Ζαγκίταβα τον αέρα που θα ήθελε ώστε να μη νιώθει πίεση.
Όπως και να έχει, η νικήτρια της Παρασκευής (19:30, από τις 21:45 μετάδοση από την ΕΡΤ 2) θα γίνει ένα ιστορικό πρόσωπο για τους επαΐοντες καταστάσεις του καλλιτεχνικού πατινάζ. Για την Κόστνερ, παρότι προηγείται στη βαθμολογία, στο ελεύθερο πρόγραμμα υπάρχουν αντικειμενικά προβλήματα. Στην Πιονγκτσάνγκ η Ζαγκίταβα έφερε συζητήσεις για την αλλαγή στο σύστημα βαθμολόγησης, με βασικό κριτήριο ότι η ίδια, λόγω του άφθαρτου του οργανισμού της, του νεαρού της ηλικίας της και του σωματότυπού της, κρατά τα άλματά της για το τέλος του προγράμματος, όταν και βαθμολογούνται περισσότερο. Αυτό θα κάνει και στο ελεύθερο πρόγραμμα και αν καταφέρει έξι επιτυχημένα άλματα στα 2 τελευταία λεπτά του είναι δύσκολο να χάσει, διότι η Κόστνερ δε θα μπορέσει να ακολουθήσει. Ακόμα και αν υπερτερήσει στο καλλιτεχνικό κομμάτι, της θεατρικότητας και της παρουσίασης, θα είναι δύσκολο να καλύψει τη διαφορά στο τεχνικό κομμάτι. Εκτός αν η Ζαγκίταβα έχει κάποια πτώση και η Κόστνερ πάει συντηρητικά στο δικό της. Αυτό η ίδια θα το ξέρει, μια και θα αγωνιστεί τελευταία, μετά την Αλίνα. Δηλαδή η Ζαγκίταβα θα έχει κάνει την προσπάθειά της. Αν η Κόστνερ χρειαστεί κάτι εξτρίμ, δύο επιτυχημένους συνδυασμούς τριπλών αλμάτων, ας πούμε, μαζί με τους διπλούς και τους μονούς, θα είναι από πολύ δύσκολο έως αδύνατον να επιβιώσει, ειδικά από τη στιγμή που η Αλίνα θα έχει λάβει 16 ή 17 πόντους από τους δικούς της συνδυασμούς. Η Κόστνερ είναι σπουδαία αθλήτρια, αλλά τα άλματα είναι ο λόγος που οι μεγαλύτερες ηλικίες δεν μπορούν να στήσουν το δικό τους ιστό για τη νίκη. Οπότε, οι πιθανότητες να μην πανηγυρίσει η Ετιέρι Τουτμπιερίτζε, προπονήτρια της Ζαγκίταβα, για το γεγονός ότι κατέκτησε εξ ολοκλήρου τον κόσμο του καλλιτεχνικού πατινάζ σε επίπεδο κοριτσιών (χρυσό και ασημένιο στο Ευρωπαϊκό, χρυσό και ασημένιο στους Ολυμπιακούς, χρυσό και ασημένιο στο Παγκόσμιο των τζούνιορ, τώρα της ξέφυγε το 1-2 επειδή λείπει η Εβγκενίγια Μιεντβιέντιεβα), είναι να πάει το πρόγραμμα της αθλήτριάς της πάρα πολύ στραβά. Κι αν δεν έχει ξαναγίνει 31 χρόνου παγκόσμια πρωταθλήρια στο μονό Γυναικών, αυτό έχει ξαναγίνει. Θα είναι θαύμα, μιράκολο, όπως το λένε στο Μπολζάνο. Αλλά και το Μιλάνο.
