Πρωταθλήτρια Ελλάδος 2018 η ΑΕΚ, λοιπόν. Η Ένωση κατέκτησε τον τίτλο έπειτα από 24 χρόνια, κατά τα οποία πέρασε κυριολεκτικά τα πάντα: αλλαγές διοικήσεων, χρεοκοπίες, άρθρα 44 και 99, υποβιβασμός, Γ’ Εθνική, επιστροφή, Ευρώπη… Παρουσίασε το πιο συμπαγές σύνολο, εκμεταλλεύτηκε την αγωνιστική καθίζηση του Ολυμπιακού και τις αυτοκαταστροφικές τάσεις του ΠΑΟΚ και πανηγύρισε δύο αγωνιστικές πριν από το τέλος.
Έπειτα από 7 χρόνια η κούπα του πρωταθλητή φεύγει από τον Πειραιά, βρίσκοντας άλλη στέγη, στη βόρεια Αττική. Αυτό θα μπορούσε να είναι θετικό, δεδομένου ότι υπάρχει πλέον ανταγωνισμός και ο Ολυμπιακός δεν τρέχει μόνος του σε μια κούρσα. Σε άλλη χώρα θα αποδείκνυε ότι ακόμα υπάρχει ποδόσφαιρο, υπάρχει σασπένς, αγωνία και ενδιαφέρον. Εν ολίγοις, ότι υπάρχει ποδόσφαιρο. Συμβαίνει όμως αυτό στη δύσμοιρη Superleague;
Άραγε πόσο άλλαξε το ποδόσφαιρό μας; Η αλλαγή στη σύσταση της ΕΠΟ δρομολογήθηκε πριν από έναν χρόνο με σκοπό να… εξυγιανθεί το ποδόσφαιρο. Να επιστρέψουν οι χαμένες Κυριακές του φίλαθλου κοινού, να επανέλθει η αξιοκρατία και να παίρνει τον τίτλο ο καλύτερος. Να κρίνονται τα πάντα στο χορτάρι και να θυμίσουμε στην UEFA ότι αξίζουμε να είμαστε ισότιμο μέλος της. Άραγε πείσαμε κανέναν;
Είχαμε τρεις αγώνες, τρία ντέρμπι ανάμεσα σε διεκδικήτριες του τίτλου ομάδες που είτε δεν άρχισαν ποτέ, είτε δεν τελείωσαν ποτέ, είτε τελείωσαν επεισοδιακά. Το clasico του ποδοσφαίρου μας διεξήχθη μπροστά σε άδεια καθίσματα. Αφαιρέσεις βαθμών, άπειρα ματς κεκλεισμένων των θυρών, δικαστικές αποφάσεις που βγήκαν περασμένα μεσάνυχτα, παραθυράκια κανονισμών που ευνοούν και αδικούν κατά το δοκούν. Αντικρουόμενα συμφέροντα, παρασκηνιακές δράσεις, “παραγκάρχες” να επιστρέφουν από το παρελθόν, νεόκοπους ιδιοκτήτες να μπουκάρουν στο γήπεδο οπλοφορώντας.
Απειλές σε διαιτητές και παράγοντες, παίκτες και προπονητές να δέχονται αντικείμενα, πόλεμο δηλώσεων και ανακοινώσεων. Αφαιρέσεις βαθμών λόγω χρεών, αδυναμία αδειοδότησης. Προσβολές και επιθέσεις στα social media ανάμεσα σε παράγοντες, ξένους αρχιδιαιτητές και επιτηρητές. Κραυγαλέα και καθοριστικά διαιτητικά λάθη, ορισμούς διαιτητών κατά παραγγελία, επεισόδια και απειλή με αποκλεισμό των ελληνικών ομάδων από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Συλλαλητήρια οπαδών και εμπρηστικές δηλώσεις προπονητών και παικτών. Και στο βάθος έναν τελικό Κυπέλλου που μυρίζει μπαρούτι, όπως και πέρυσι…
Άραγε ποιος πιστεύει ότι κέρδισε το ποδόσφαιρο; Ποιος πιστεύει ότι έχουμε καν ποδόσφαιρο; Σε ποιον αρέσει αυτό το προϊόν και ποιος πιστεύει ότι έγιναν βήματα μπροστά; Δικαίως πανηγυρίζουν οι φίλοι της ΑΕΚ για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, ενός πρωταθλήματος που ίδιοι τόσα χρόνια απαξιώνουν και χαρακτηρίζουν στημένο και σάπιο. Ακόμα και οι ίδιοι δεν πιστεύουν ότι καθάρισε, αλλά η δίψα ήταν μεγάλη και η χαρά γλυκιά για να προβληματιστούν εκ νέου.
